Agorafobie is een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door irrationele angsten om op openbare plaatsen te zijn. De aandoening zorgt ervoor dat getroffen personen openbare plaatsen vermijden en opgesloten blijven in hun huizen. Omgaan met je eigen agorafobie houdt in dat je de irrationaliteit van de angstige gedachten die het voortbrengt onder ogen ziet en hulp zoekt bij anderen. Het ondersteunen van iemand die lijdt aan agorafobie vereist begrip van de aandoening en de bereidheid om de persoon met agorafobie te begeleiden en te kalmeren door de situaties die hun angst oproepen.
Stappen
Methode 1 van 3: Omgaan met je eigen agorafobie
Stap 1. Praat met iemand die je kunt vertrouwen over je angst
Paniek veroorzaakt door agorafobie kan overweldigend en onmogelijk te beheersen lijken. Als u aan deze aandoening lijdt, is het van cruciaal belang dat u anderen in uw leven hiervan op de hoogte stelt, zodat zij begripvol kunnen zijn en steun kunnen bieden. Vertel hen over de situaties die je angst veroorzaken en beschrijf hoe het voelt.
Stap 2. Zoek hulp bij een professional in de geestelijke gezondheidszorg
Fobieën zijn erg moeilijk om in je eentje mee om te gaan. Het is essentieel om een hulpverlener of therapeut te vinden die u kan helpen om te gaan met de symptomen en oorzaken van uw agorafobie. Voor meer extreme gevallen kan uw arts cognitieve gedragstherapie of medicatie aanbevelen om u te helpen bij het omgaan met uw aandoening.
Stap 3. Probeer vermijdingsgedrag te stoppen
Hoewel het erg onaangenaam kan zijn, moet je je best doen om regelmatig de situaties onder ogen te zien die je angst en paniek veroorzaken. In het moderne leven is blootstelling aan openbare plaatsen onvermijdelijk, en hoe meer je je verzet, hoe erger de gevolgen voor je leven zullen zijn.
Doe het niet alleen. Het kan een grote hulp zijn om een vertrouwde vriend of familielid bij je te hebben wanneer je in de bus, in de winkel of in een andere situatie zit
Stap 4. Oefen ontspanningstechnieken
Als je merkt dat je in paniek raakt op een openbare plaats, probeer je dan te concentreren op het beheersen van je ademhaling in plaats van je te fixeren op angstige of angstige gedachten. Langzaam en diep ademen zal helpen om de fysiologische reactie van je lichaam op angst op natuurlijke wijze te kalmeren en de ernst ervan te verminderen. Sluit je ogen, tel langzaam tot 10 en concentreer je op inademen door de mond en uitademen door de neus. Visualiseer rustgevende omgevingen en afbeeldingen en herinner jezelf eraan dat je geen gevaar loopt en dat de episode voorbij zal gaan.
Stap 5. Confronteer openbare plaatsen langzaam en met begeleiding
Uw therapeut kan u helpen bij het verkennen van 'blootstellingstherapie' waarin u opzettelijk situaties zoekt die uw angstreactie veroorzaken. Voor een persoon met pleinvrees betekent dit confronterende situaties zoals drukte, openbare plaatsen of grote open ruimte. Dit moet langzaam en geleidelijk en met grote zorg gebeuren, zodat de angst en paniek niet overweldigend worden en u of anderen in gevaar brengen. Het is het beste om uw therapeut te raadplegen voordat u blootstellingstherapie probeert.
- Het is belangrijk dat u, voordat u met dit type behandeling begint, met uw therapeut heeft gewerkt aan copingtechnieken. Als u blootstellingstherapie probeert zonder een productieve manier te kennen om met de situatie om te gaan, kunt u nog angstiger worden. Oefen diepe ademhaling, mindfulness of andere technieken die uw therapeut zou kunnen aanbevelen.
- U werkt samen met uw therapeut aan een geleidelijke aanpak. Je zou kunnen beginnen met het bekijken van afbeeldingen van grote menigten. Uw therapeut kan u geleidelijk verder en verder van uw huis laten gaan, of naar plaatsen gaan waar u met een klein aantal mensen bent (misschien een kleine bijeenkomst bij een vriend thuis) en werken aan zoiets als een druk straatfestival of concert.
- Na elke stap zul je beginnen te zien dat de angst en angst draaglijk zijn en zullen afnemen, en dat de dingen waarvan je bang bent dat ze gebeuren (zoals vast komen te zitten in de overvolle ruimte en niet in staat zijn om weg te gaan) over het algemeen niet echt gebeuren.
Stap 6. Daag irrationele gedachten uit
Veel van de angstige en angstige gedachten die verband houden met agorafobie zijn irrationeel, wat betekent dat ze niet op feiten zijn gebaseerd. Als u dit begrijpt, kunt u eraan werken uw gedachten te corrigeren door ze uit te dagen met bewijs. Stel uzelf de volgende vragen wanneer u zich in een situatie bevindt die uw agorafobie veroorzaakt:
- Ondersteunen feiten of bewijzen mijn angstige denken, of zijn ze irrationeel? ("Hoe vaak wordt iemand echt vertrapt tijdens het winkelen in een druk winkelcentrum? Zal mij dit echt overkomen?")
- Als zich een angstaanjagende of gevaarlijke situatie voordoet, welke stappen kan ik dan ondernemen om veilig te blijven? ("Ik kan mijn mobiel gebruiken om de autoriteiten te bellen en de uitgangen te noteren en deze te gebruiken om de situatie te verlaten.")
- Wat zou ik tegen een andere persoon met agorafobie zeggen om hem of haar in deze situatie te troosten? ("Ik zou hem zeggen diep adem te halen en te visualiseren dat hij ergens kalmeert.")
- Heb ik me eerder zo gevoeld in een vergelijkbare situatie, en zo ja, waren mijn angsten terecht? ("Ik was zo angstig toen we naar het pretpark gingen en er waren zo'n enorme mensenmassa's en ik voelde me opgesloten - maar niemand raakte gewond en ik was in staat om te komen waar ik heen moest en gemakkelijk te vertrekken wanneer ik dat wilde.")
Methode 2 van 3: Iemand ondersteunen die lijdt aan agorafobie
Stap 1. Praat eerlijk met de persoon over zijn agorafobie
Fobieën zijn krachtig en het is vaak moeilijk voor iemand die aan een fobie lijdt om te identificeren dat hun angsten irrationeel zijn en niet in verhouding staan tot hun werkelijke gevaar. Wees ondersteunend en moedig hen aan om de gevoelens die verband houden met hun fobie uit te leggen. Vraag hen naar eventuele traumatische ervaringen die ze in de openbare ruimte hebben gehad en probeer te begrijpen wanneer en hoe hun angsten worden geactiveerd.
Stap 2. Benadruk een realistisch perspectief
Leg uit dat openbare plaatsen niet inherent gevaarlijk zijn, zonder je geliefde te schamen of neerbuigend te maken. Herinner hen eraan hoe cruciaal het is om de wereld in te gaan om een vol en gelukkig leven te leiden. Als ze zich zorgen maken over rampen, verwondingen of verdwaald raken, help ze dan met het bedenken van een plan om met dergelijke incidenten om te gaan, en herinner hen eraan hoe onwaarschijnlijk het is dat ze zich voordoen.
- Onthoud dat fobieën niet rationeel zijn. Zelfs als een lijder aan agorafobie intellectueel begrijpt dat hij geen gevaar loopt, kan het voor hem onmogelijk zijn om te bepalen hoe hij reageert. Wees geduldig en word niet ongeduldig of boos.
- Moedig ze niet aan om zichzelf van openbare plaatsen te verwijderen, zolang ze geen reëel gevaar lopen. Als ze echter een ernstige paniekaanval beginnen te krijgen, moet je ze rustig naar een plek leiden waar ze zich veilig kunnen voelen.
Stap 3. Toon gepast gedrag op openbare plaatsen
Het kan voor iemand die aan pleinvrees lijdt geruststellend en bemoedigend zijn om te zien dat iemand die hij kent en vertrouwt zich op zijn gemak voelt in een situatie die hem leed bezorgt. Houd een positieve, rustige houding aan en doe je zaken alsof er niets aan de hand is.
- Moedig ze aan om je vaak te vergezellen naar openbare plaatsen, vooral in tijden dat ze niet bijzonder druk of stressvol zijn. Hoe meer blootstelling ze krijgen aan de bron van hun angst, hoe gemakkelijker het voor hen zal zijn om deze te overwinnen.
- Trek de aandacht niet op uw geliefde en laat hem de situatie zonder inmenging verkennen. Als ze verdrietig of angstig lijken, vraag ze dan vriendelijk hoe ze zich voelen, moedig ze aan en ga verder met je normale bezigheden.
Stap 4. Moedig de patiënt met agorafobie aan om met een therapeut te praten
Alleen een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan iemand met een fobie diagnosticeren. Een counselor of therapeut weet precies welke behandelingsopties moeten worden gevolgd, waaronder exposure-therapie, cognitieve gedragstherapie en medicatie. Als ze moeite hebben om naar hun afspraak te komen omdat ze bang zijn om het huis te verlaten, bied dan aan om met hen mee te gaan of een lift te geven.
Methode 3 van 3: De symptomen van agorafobie herkennen
Stap 1. Merk angst op in de openbare ruimte
Het meest voor de hand liggende symptoom van agorafobie is een intense angst of paniekreactie door blootstelling aan een openbare omgeving. Als u een dergelijke reactie ervaart in twee of meer van de volgende situaties, lijdt u mogelijk aan agorafobie:
- In een bus, trein, vliegtuig of ander openbaar vervoermiddel zitten.
- Staande op een parkeerplaats, een sportveld, op een brug of in een andere grote open ruimte.
- In de rij staan, of in een grote menigte.
- Zelf je huis uit gaan.
- Zich in een afgesloten, openbare ruimte bevinden, zoals een kantoor, winkel of bioscoop.
Stap 2. Bewaak het uiteinde van de angst
Hoewel velen zich ongemakkelijk voelen op openbare plaatsen, vertonen degenen die lijden aan pleinvrees overweldigende, intense paniekreacties. Deze reacties manifesteren zich vaak fysiek met symptomen zoals:
- Ongewoon moeilijke of snelle ademhaling.
- Zich onthecht of verlamd voelen.
- Hoge hartslag.
- Zich licht in het hoofd voelen, of op het punt staan flauw te vallen.
- Maag- of darmklachten.
- Zweten.
- Dringende verlangens om te ontsnappen.
- Nerveus friemelen.
Stap 3. Herinner je traumatische ervaringen op openbare plaatsen
Mensen die lijden aan pleinvrees hebben vaak een geschiedenis van pijnlijke, schokkende of anderszins traumatische gebeurtenissen waarbij mensenmassa's of openbare ruimtes betrokken zijn. In een openbare ruimte zijn tijdens een ramp, verdwalen in een menigte of vast komen te zitten op een onbekende plek zijn allemaal ervaringen die kunnen bijdragen aan agorafobie.
Een persoon hoeft geen traumatische geschiedenis met openbare ruimtes te hebben om als agorafobisch te kwalificeren
Stap 4. Wees je bewust van vermijdingsgedrag
Mensen die aan een fobie lijden, zullen vaak tot het uiterste gaan om te voorkomen dat ze zichzelf blootstellen aan de bron van hun angst. Voor een agorafobisch persoon betekent dit een uitgesproken onwil om het huis te verlaten, zelfs als dat nodig is. Ze zullen vaak niet in staat zijn om hun vrienden of familie te bezoeken, eenvoudige boodschappen te doen of deel te nemen aan school- of werkactiviteiten.
Stap 5. Wees je bewust van de impact en gevolgen van angst
Echte agorafobie is buitengewoon ontwrichtend voor het leven van een persoon, omdat ze misschien niet in staat zijn om gewone taken uit te voeren, zoals naar het werk gaan of boodschappen doen. De resulterende stress en angst kan leiden tot andere ernstige psychische stoornissen, zoals depressie, angststoornissen of drugs- of alcoholmisbruik.
Stap 6. Houd de volharding van de angst in de gaten
In tegenstelling tot gewone angst, blijven fobieën gedurende een langere periode bestaan, van slechts zes maanden tot een heel leven. Iemand die lijdt aan pleinvrees zal consequent bang zijn voor openbare ruimtes en drukte, in plaats van slechts af en toe angst te tonen.
Stap 7. Raadpleeg een professional in de geestelijke gezondheidszorg
Agorafobie is een ernstige en slopende psychische aandoening. Als jij of iemand die je kent misschien lijdt aan agorafobie, dan is praten met een hulpverlener, therapeut of arts een cruciale stap bij het diagnosticeren en begrijpen van de aandoening. Onthoud: alleen een medische professional kan agorafobie diagnosticeren of behandelen.
