Hoewel psychiatrische patiënten soms moeilijk kunnen zijn, verdienen ze vriendelijkheid en steun tijdens het hele behandelingsproces. Het kan soms frustrerend zijn om ermee om te gaan en er zullen slechte dagen komen. Gelukkig zijn er positieve manieren om met de patiënten om te gaan en aan hun behoeften te voldoen. Indien nodig kunt u agressief gedrag ook de-escaleren. Als uw geliefde de psychiatrische patiënt is, zijn er verschillende opties om u te helpen.
Stappen
Methode 1 van 4: Interactie met patiënten
Stap 1. Gebruik een vriendelijke, maar professionele toon
De patiënt moet erkennen dat u autoriteit heeft, maar niet het gevoel hebben dat u tegen hem praat. Een vriendelijke toon helpt daarbij, omdat het de patiënt duidelijk maakt dat u om hem of haar geeft. Door het professioneel te houden, laat u de patiënt zien dat u zeker bent van hun behandeling en dat u de controle over de omgeving voelt.
Stap 2. Houd uw focus op het behandelplan van de patiënt, niet op uw mening
Patiënten kunnen dingen zeggen en doen waarvan u denkt dat ze ongepast of verontrustend zijn, maar het is belangrijk dat u dit niet aan de patiënt overbrengt. In plaats van hen uw mening te geven, volgt u hun behandelplan en helpt u hen weer op weg naar herstel, of u het nu eens bent met hun acties of niet.
- Soms kan dit betekenen dat je bewust je vooroordelen aanpakt.
- U kunt bijvoorbeeld zelfbeschadigend gedrag als storend ervaren. Het berispen van een patiënt of het tonen van afschuw kan hen echter terughoudend maken. Behandel in plaats daarvan hun wonden en help hen bij het volgen van hun behandelprotocollen.
Stap 3. Behandel elk van uw patiënten op dezelfde manier
Met sommige van uw patiënten zal het moeilijker zijn om mee te werken dan met andere. U kunt bijvoorbeeld een patiënt hebben die agressiever is of die minachting voor u toont. Het is belangrijk om deze patiënt op dezelfde manier te behandelen als elke andere patiënt, inclusief hoe u hem aanspreekt en zich tegenover hem gedraagt.
Hen gelijk behandelen is niet alleen het juiste om te doen, het kan ook helpen bij hun behandelingsproces. Uiteindelijk kan het hen ook beter laten samenwerken
Stap 4. Maak oogcontact wanneer u met patiënten praat
Houd uw oogcontact echter natuurlijk in plaats van geforceerd. Hiermee laat je de patiënt zien dat je open en eerlijk bent en hem als gelijke ziet.
Staar niet neer op patiënten, omdat dit voor hen vernederend kan overkomen
Stap 5. Gebruik open lichaamstaal om negatieve emoties te voorkomen
Patiënten zullen het merken als uw lichaamstaal vijandig of boos lijkt, wat voor sommige patiënten een trigger kan zijn. Je kunt dit voorkomen door je lichaamstaal aan te passen.
- Strek je rug en zorg voor een goede houding.
- Laat je armen langs je zij hangen. Als je iets vasthoudt, probeer je lichaam er dan niet mee te blokkeren. Kruis je armen niet.
- Houd je gezichtsuitdrukking neutraal of geef bij voorkeur een vriendelijke glimlach.
Stap 6. Dring de persoonlijke ruimte van een patiënt niet binnen, tenzij dit nodig is
Tenzij u zich in een noodsituatie bevindt, moet u het vertrouwen van een patiënt winnen voordat u te dicht bij hen probeert te komen of hun privéruimte betreedt. Hoewel er momenten kunnen zijn waarop u of ander personeel persoonlijke grenzen moet overschrijden in het belang van de patiënt of anderen die aan uw zorg zijn toevertrouwd, moet u uw best doen om hun ruimte te respecteren.
Je zou kunnen zeggen: "Ik merk dat je er boos uitziet. Mag ik naast je zitten en praten?”
Stap 7. Vermijd het aanraken van patiënten, tenzij het nodig is
Sommige patiënten kunnen angstig of van streek raken als ze worden aangeraakt. Het kan zelfs een symptoom zijn van hun ziekte. Raak een patiënt niet aan tenzij u toestemming heeft of dit nodig is voor hun behandeling.
Methode 2 van 4: Voldoen aan de behoeften van de patiënt
Stap 1. Luister naar de zorgen van de patiënt
Patiënten zullen minder snel reageren als ze het gevoel hebben dat u echt luistert. In sommige gevallen kunnen de zorgen van de patiënt irrationeel klinken of een weerspiegeling zijn van hun symptomen. Ze kunnen bijvoorbeeld een waanvoorstelling hebben. Zelfs als dit het geval is, luister dan naar wat ze te zeggen hebben.
- Laat de patiënt zien dat u luistert door te knikken en bevestigende antwoorden te geven.
- Vat samen wat ze tegen je zeggen, zodat ze weten dat je ze goed begrijpt.
Stap 2. Reageer met empathie op de patiënt
Het is belangrijk dat de patiënt weet dat u geeft om hoe hij zich voelt. Je empathie helpt hen niet alleen om door de situatie heen te werken, het helpt je ook om ze kalm te houden.
- Probeer de gevoelens van de persoon te valideren. Laat de persoon zien dat, hoewel je misschien niet precies hetzelfde ervaart als zij, je kunt begrijpen waarom het hem leed zou bezorgen, en laat hem weten dat dat gevoel oké is. Daardoor is de kans groter dat ze hun verdediging neerleggen en je meer vertellen over wat er aan de hand is.
- Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Dat klinkt heel stressvol", of "Ik kan begrijpen waarom je zo van streek bent."
Stap 3. Geef de patiënt opties
Soms zal een patiënt zich verzetten tegen het naleven van de behandeling of de regels van de faciliteit. Wanneer dit gebeurt, kan het erkennen van hun gevoelens en het geven van opties hen helpen om het gewenste resultaat te bereiken. Opties geven de patiënt het gevoel dat hij enige controle over de situatie heeft.
- Houd bij het opstellen van een behandelplan rekening met de wensen van de patiënt wanneer dat nodig is. Uw patiënt kan bijvoorbeeld de voorkeur geven aan therapie boven medicatie, hij wil misschien alleen medicatie, of hij wil misschien een combinatie van beide proberen.
- Je zou kunnen zeggen: "Het klinkt alsof je vandaag niet naar de groep wilt. Voor uw behandelplan is het belangrijk dat u meedoet. Als je niet naar deze sessie wilt, kun je naar de middagsessie gaan of ik kan een privésessie voor je plannen om je behandelplan te bespreken.”
Stap 4. Pas uw behandeling aan op de persoonlijkheid van de patiënt
Het is gemakkelijker om de patiënt te behandelen als u hun persoonlijkheid begrijpt en uw behandeling daarop aanpast. Dat komt omdat de manier waarop elke patiënt de behandeling accepteert en benadert, verschilt. Er zijn vier verschillende persoonlijkheidskenmerken die van invloed kunnen zijn op hoe de persoon de behandeling benadert:
- Afhankelijk: iemand die zich afhankelijk voelt van anderen, verwacht hulp en mogelijk zelfs volledig herstel. Vaak zijn ze compliant, maar ondernemen ze niet zelf actie.
- Histrionic: een persoon met een theatrale persoonlijkheid kan dramatischer zijn in hoe ze zichzelf presenteren. Ze kunnen hun symptomen overdrijven om aandacht te vragen.
- Asociaal: deze patiënten kunnen de behandeling weerstaan en minachting tonen voor hun medische team.
- Paranoïde: Paranoïde patiënten kunnen de behandeling weerstaan omdat ze de arts niet vertrouwen of twijfelen aan wat hen wordt verteld.
Stap 5. Lieg nooit tegen de patiënt om gehoorzaamheid te verkrijgen
Liegen lijkt misschien een goede optie als een patiënt weigert te gehoorzamen, maar het zal de zaken op de lange termijn alleen maar erger maken. Voorbeelden zijn het verstoppen van medicatie in het voedsel van de patiënt, beloven ze niet in bedwang te houden en het dan te doen, of een beloning beloven maar niet leveren. Hierdoor zal de patiënt u gaan wantrouwen en u in de toekomst sterker gaan weerstaan.
- Wanneer een patiënt het gevoel heeft dat ze hun zorgverleners in de geestelijke gezondheidszorg kunnen vertrouwen, hebben ze meer kans op een succesvol resultaat van de behandeling.
- Een uitzondering hierop is dat als het behandelplan van de patiënt suggereert om samen met een waanvoorstelling te volgen, u waar nodig moet liegen om te voorkomen dat u de waan in twijfel trekt.
Stap 6. Behandel psychiatrische patiënten net zo als elke andere patiënt
Helaas bestaan er vooroordelen tegen psychiatrische patiënten, vooral degenen die zichzelf schade toebrengen. Dit kan voorkomen dat de patiënten de zorg krijgen die ze nodig hebben om te herstellen van hun aandoening. In sommige gevallen worden patiënten eerder ontslagen dan zou moeten vanwege negatieve percepties van het personeel.
Stap 7. Bewaar gedetailleerde documentatie
Een goede administratie is essentieel voor het leveren van excellente zorg. Elke zorgverlener moet de diagnose, behandeling en gerelateerde informatie van de patiënt documenteren, zoals het terugkeren van symptomen. Dit zorgt ervoor dat het behandelteam van de patiënt hun volledige medische geschiedenis kent, zodat zorg op maat kan worden geboden.
Bovendien beschermt goede documentatie u en ander personeel in het geval van een claim wegens wanpraktijken
Stap 8. Betrek de familieleden van de patiënt indien mogelijk bij hun behandeling
In sommige gevallen kunt u vanwege de HIPPA-wetten mogelijk geen familieleden erbij betrekken. Nodig echter waar mogelijk familieleden uit om deel te nemen aan de behandeling van de patiënt. Dit zal de uitkomst van de patiënt verbeteren, vooral nadat ze naar huis zijn gegaan.
- Nodig ze uit voor een speciale gezinstherapiesessie.
- Laat hen, indien toegestaan, het behandelplan van de patiënt zien.
Methode 3 van 4: Omgaan met agressief gedrag
Stap 1. Controleer hun behandelplan
Als het beschikbaar is, moet het behandelplan van de patiënt de beste werkwijzen beschrijven voor het de-escaleren van hun toestand. Iedereen is anders en er zijn veel redenen waarom een patiënt agressief kan worden. Het is het beste om hun plan te raadplegen voordat u actie onderneemt, als dat mogelijk is.
In een noodsituatie, zoals wanneer de patiënt of iemand anders risico loopt, heeft u mogelijk geen tijd om hun behandelplan te raadplegen
Stap 2. Verplaats de patiënt naar een rustige, afgelegen omgeving
Dit kan hun persoonlijke kamer zijn of een speciale ruimte in de faciliteit voor dit doel. Dit geeft ze de tijd om zelf tot rust te komen.
Dit werkt beter voor patiënten die overweldigd zijn
Stap 3. Verwijder of verberg alle objecten die kunnen worden gebruikt om schade toe te brengen
Doe je best om jezelf, andere patiënten en de agressieve persoon te beschermen. Verwijder eerst de gevaarlijkste items en laat niets achter dat ze kunnen gooien of slingeren.
Stap 4. Erken hun gevoelens om een dialoog te openen
Ga niet in discussie met de persoon en probeer niet uit te leggen waarom hun gevoelens niet kloppen. Dit zal hen alleen maar meer van streek maken, waardoor de situatie erger wordt.
- Zeg: 'Ik kan zien dat je van streek bent. Vertel me wat ik kan doen om je te helpen je beter te voelen.”
- Zeg niet: "Er is geen reden om boos te zijn."
Stap 5. Maak geen bedreigingen
Het is verleidelijk om de persoon te vertellen dat het slechter met hem gaat als hij niet kalmeert, maar dat is vaak niet effectief. In veel gevallen maakt het de patiënt agressiever. Bedreigingen kunnen variëren van het plegen van de patiënt, het verlengen van de behandeling, het bellen van de politie of andere ongewenste 'straffen'. Bied in plaats daarvan hulp aan.
Vermijd uitspraken als "Als je niet ophoudt met schreeuwen, bel ik de politie" of "Je staat op het punt nog twee weken aan je verblijf hier toe te voegen." In plaats daarvan zou je kunnen zeggen: 'Ik kan zien dat je boos bent en ik wil je helpen die gevoelens op te lossen. Ik ben hier om je te helpen.”
Stap 6. Dien indien nodig medicatie toe om de persoon te helpen kalmeren
Soms komt de patiënt niet tot rust zonder tussenkomst. In dit geval moet u ze mogelijk medicijnen geven. Het is het beste om te proberen het medicijn toe te dienen zonder ze te beperken.
Meestal zullen deze medicijnen bestaan uit antipsychotica of benzodiazepinen
Stap 7. Gebruik alleen fysieke fixatie als dat nodig is
Dit is meestal gereserveerd voor een ziekenhuisomgeving met getrainde personen. Het in bedwang houden van een persoon is vaak een laatste redmiddel, waardoor medisch personeel medicijnen kan toedienen die de patiënt kalmeren.
Het is gevaarlijk om iemand in bedwang te houden die zich gedraagt, dus wees voorzichtig
Methode 4 van 4: Omgaan met de psychische aandoening van een familielid
Stap 1. Leer over hun ziekte
Lees online of in boeken over de ziekte. Praat indien nodig met hun arts om de unieke ervaring van uw familielid te begrijpen. Het is ook een goed idee om er met hen over te praten, als ze het prettig vinden om te delen.
U kunt bronnen online, in uw plaatselijke bibliotheek of in uw plaatselijke boekhandel vinden
Stap 2. Ondersteun hun herstelinspanningen
Laat ze weten dat je er voor ze bent en dat je wilt dat ze de tijd nemen om beter te worden. In sommige gevallen kunnen ze hun symptomen hun hele leven lang onder controle houden of ermee omgaan, met frequente terugvallen. Laat ze weten dat je er voor ze zal zijn.
- Praat zo nodig met hun arts en/of maatschappelijk werker.
- Vertel uw geliefde dat u zou willen helpen met hun behandelplan, als zij zich op hun gemak voelen. Je zou kunnen zeggen: 'Ik hou van je en wil dat je je beter voelt. Als u zich op uw gemak voelt, lees ik graag uw behandelplan door en help ik waar ik kan."
Stap 3. Spreek in 'ik'-verklaringen wanneer u problemen in de relatie bespreekt
Het zal waarschijnlijk nodig zijn dat u af en toe problemen onder ogen moet zien. Als je een probleem moet aanpakken, gebruik het dan altijd met "ik" in plaats van met "jij"-uitspraken. Dit maakt uw opmerkingen over u, niet over hen.
- Bijvoorbeeld: 'Ik voel me bedreigd als je gefrustreerd met dingen gooit. Ik zou me veiliger voelen als je met je therapeut zou samenwerken om die drang te verminderen.”
- Zeg niet: "Je gooit altijd met dingen en maakt me bang! Je moet stoppen!"
Stap 4. Beheer uw verwachtingen voor het herstel van de persoon
Veel patiënten besteden hun hele leven aan het beheersen van hun ziekte. Zelfs met behandeling kunnen ze nog steeds symptomen ervaren. Dwing ze niet om "normaal te doen" of verantwoordelijkheden op zich te nemen. Dit kan leiden tot conflict in de relatie, tot een tegenslag of erger, beide.
Stap 5. Word lid van een steungroep
Door uw ervaringen te delen met mensen in een vergelijkbare situatie, kunt u er beter mee omgaan. Ze zullen niet alleen naar je luisteren, ze kunnen ook nuttig advies hebben. U kunt mogelijk ook meer te weten komen over de toestand van uw geliefde.
- Vraag de arts of behandelinstelling om advies.
- Bel lokale centra voor geestelijke gezondheidszorg om groepen te zoeken of zoek online.
- U kunt bijvoorbeeld lid worden van een lokale afdeling van de National Alliance on Mental Illness (NAMI).
- Zoek indien mogelijk een open steungroep die u en uw geliefde samen kunnen bijwonen.
Hulp bij praten met patiënten
Manieren om te communiceren met een psychiatrische patiënt
