Juveniele diabetes, beter bekend als type 1-diabetes of insulineafhankelijke diabetes, is een ziekte waarbij de alvleesklier, die normaal gesproken insuline aanmaakt, stopt met het produceren van insuline. Insuline is belangrijk omdat het een hormoon is dat de hoeveelheid suiker (glucose) in het bloed regelt en helpt de glucose naar uw cellen over te brengen voor energie. Als uw lichaam geen insuline aanmaakt, betekent dit dat de glucose in uw bloed blijft en uw bloedsuikerspiegel te hoog kan worden. Type 1-diabetes kan zich technisch op elke leeftijd ontwikkelen, maar komt meestal voor bij mensen onder de 30 jaar en is het meest voorkomende type kinderdiabetes. De symptomen van juveniele diabetes beginnen meestal snel. Het is belangrijk dat jeugddiabetes zo snel mogelijk wordt gediagnosticeerd, omdat het na verloop van tijd verergert en kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen, zoals nierfalen, coma en zelfs de dood.
Stappen
Deel 1 van 3: Vroeg ontdekken of symptomen vertonen
Stap 1. Houd de dorst van uw kind bij
Alle symptomen van diabetes type 1 zijn het gevolg van hyperglykemie of hoge glucose in het lichaam, en het lichaam werkt eraan om dit in evenwicht te brengen. Verhoogde dorst (polydipsie) is een van de meest voorkomende symptomen. Extreme dorst treedt op als gevolg van het feit dat het lichaam alle glucose in de bloedstroom probeert weg te spoelen, omdat het niet van nut kan zijn (omdat er geen insuline is om het in de cellen te begeleiden). Uw kind kan de hele tijd dorst hebben of ongewoon grote hoeveelheden water drinken die ver boven zijn normale dagelijkse vochtinname liggen.
- Volgens standaardrichtlijnen moeten kinderen tussen de vijf en acht glazen vocht per dag drinken. Jonge kinderen (5 - 8) zouden minder moeten drinken (ongeveer vijf glazen), en oudere kinderen zouden meer moeten drinken (acht glazen).
- Dit zijn echter ideale richtlijnen en alleen u kunt weten hoeveel water en andere vloeistoffen uw kind dagelijks binnenkrijgt. De beoordeling van verhoogde dorst is dus relatief aan wat uw kind gewoonlijk consumeert. Als ze normaal gesproken zo'n drie glazen water en een glas melk drinken bij het avondeten, maar nu constant om water en andere dranken vragen en veel meer drinken dan hun gebruikelijke drie tot vier glazen per dag, kan dat reden tot zorg zijn.
- Uw kind kan een dorst hebben die niet kan worden gelest, zelfs als het veel water binnenkrijgt. Ze kunnen zelfs nog steeds uitgedroogd lijken.
Stap 2. Kijk of uw kind vaker plast dan normaal
Verhoogde frequentie van urineren, ook bekend als polyurie, is de poging van het lichaam om de glucose uit te filteren tijdens het plassen. Het is natuurlijk ook een gevolg van verhoogde dorst. Naarmate uw kind meer water drinkt, zal het lichaam meer urine produceren, wat resulteert in aanzienlijk meer urineverlies.
- Wees vooral 's nachts waakzaam en controleer of uw kind midden in de nacht meer dan normaal urineert.
- Er is geen gemiddeld aantal keren dat kinderen per dag plassen; dit hangt af van hun voedsel- en waterinname en dus wat normaal is voor het ene kind, hoeft niet per se normaal te zijn voor het andere. U kunt echter de huidige frequentie van urineren van uw kind vergelijken met zijn eerdere frequentie. Als uw kind in het algemeen ongeveer zeven keer per dag naar het toilet ging, maar nu twaalf keer per dag gaat, is dat reden tot bezorgdheid. Dit is ook de reden waarom de nacht een goed moment is voor observatie of bewustzijn. Als uw kind nooit midden in de nacht is opgestaan om te plassen, maar nu twee, drie of vier keer per nacht wakker is, moet u het naar de dokter brengen voor onderzoek.
- Zoek ook naar tekenen dat uw kind uitgedroogd is door zoveel te plassen. Het kind kan verzonken ogen, een droge mond en een verlies van elasticiteit van de huid hebben (probeer de huid op de rug van de hand in tentvorm omhoog te tillen. Als het niet onmiddellijk terugveert, is dit een teken van uitdroging).
- Let ook goed op als uw kind weer in bed gaat plassen. Dit is vooral belangrijk als uw kind al zindelijk is en lange tijd niet in bed heeft geplast.
Stap 3. Besteed aandacht aan onverklaard gewichtsverlies
Juveniele diabetes veroorzaakt vaak gewichtsverlies als gevolg van metabole stoornissen die verband houden met verhoogde bloedsuikerspiegels. Heel vaak gaat het gewichtsverlies snel, hoewel het soms geleidelijk kan verlopen.
- Uw kind kan afvallen en kan er zelfs uitgemergeld of mager en zwak uitzien als gevolg van jeugddiabetes. Merk op dat een verlies van spiermassa ook vaak gepaard gaat met gewichtsverlies door type 1 diabetes.
- Als algemene regel geldt dat onbedoeld gewichtsverlies bijna altijd overleg met een medische professional rechtvaardigt.
Stap 4. Let op als uw kind plotseling meer honger heeft
De resulterende spier- en vetafbraak, samen met calorieverlies, als gevolg van type 1 diabetes, leidt verder tot verlies van energie en vervolgens tot meer honger. Er is hier dus een paradox: uw kind zou kunnen afvallen, zelfs als het een merkbare toename van de eetlust vertoont.
- Polyfagie, of extreme honger, ontstaat wanneer het lichaam probeert de glucose die zijn cellen nodig hebben uit het bloed te halen. Het lichaam van uw kind wil meer voedsel om te proberen die glucose voor energie te krijgen, maar dat kan niet. Zonder insuline maakt het niet uit hoe uw kind eet; de glucose uit het voedsel zal rond hun bloedbaan drijven en nooit in de cellen terechtkomen.
- Merk op dat er geen medische of wetenschappelijke maatstaf is om de honger van uw kind te beoordelen. Sommige kinderen eten van nature meer dan anderen. Houd er rekening mee dat kinderen de neiging hebben om hongeriger te zijn als ze een groeispurt ervaren. U kunt het beste het gedrag van uw kind meten met zijn eerdere gedrag om te beoordelen of het aanzienlijk meer honger heeft dan normaal. Als uw kind bijvoorbeeld gewoonlijk drie maaltijden per dag kiest, maar al een paar weken alles op zijn bord eet en zelfs om meer vraagt, kan dit een waarschuwingssignaal zijn. Als dit gepaard gaat met verhoogde dorst en uitstapjes naar de badkamer, is het minder waarschijnlijk dat het een teken van een groeispurt is.
Stap 5. Merk op of uw kind plotseling de hele tijd vermoeid lijkt
Het verlies van calorieën en glucose dat nodig is voor energieproductie, evenals vet- en spierafbraak, zal over het algemeen resulteren in vermoeidheid en een desinteresse in normaal geliefde spellen en activiteiten.
- Soms hebben kinderen ook de neiging prikkelbaar te worden en stemmingswisselingen te krijgen als gevolg van de uitputting.
- Net als bij de andere bovengenoemde symptomen, moet u het slaappatroon van uw kind beoordelen op basis van wat normaal voor hen is. Als ze gewoonlijk zeven uur per nacht slapen, maar nu 10 uur slapen en nog steeds klaagt over vermoeidheid of tekenen van slaperigheid, traagheid of lethargie vertoont, zelfs na een volledige nachtrust, moet u er rekening mee houden. Dit kan een teken zijn dat ze niet alleen een groeispurt of een periode van vermoeidheid doormaken, maar dat er mogelijk diabetes aan het werk is.
Stap 6. Let op als uw kind klaagt over wazig zien
Hoge bloedsuikerspiegels veranderen het watergehalte van de optische lens en zorgen ervoor dat de lens opzwelt, wat leidt tot wazig, troebel of wazig zicht. Als uw kind klaagt over wazig zicht en herhaalde bezoeken aan de oogarts geen zin hebben gehad, raadpleeg dan een arts om diabetes type 1 uit te sluiten.
Wazig zicht verdwijnt meestal met de stabilisatie van de bloedsuikers
Deel 2 van 3: Late of gelijktijdige symptomen volgen
Stap 1. Let op terugkerende schimmelinfecties
Diabetici hebben hogere niveaus van suiker en glucose in hun bloed en vaginale afscheidingen. Dit is een ideale omgeving voor een overvloedige groei van gistcellen, die normaal gesproken schimmelinfecties veroorzaken. Als gevolg hiervan kan uw kind last krijgen van terugkerende schimmelinfecties van de huid.
- Let op of uw kind jeuk lijkt te hebben in het genitale gebied. Bij meisjes merk je misschien dat ze herhaaldelijk vaginale schimmelinfecties hebben, gekenmerkt door jeuk en ongemak aan de genitaliën, met een milde, witte tot geelachtige, stinkende afscheiding.
- Een ander type schimmelinfectie dat het gevolg kan zijn van het immuuncompromitterende kenmerk van jeugddiabetes is voetschimmel, die witte afscheiding en schilfering van de huid in het web van de tenen en voetzolen veroorzaakt.
- Jongens, vooral als ze onbesneden zijn, kunnen ook een schimmel-/gistinfectie rond de punt van de penis ontwikkelen.
Stap 2. Houd eventuele herhaalde huidinfecties bij
De reflex die het lichaam in staat stelt om onder normale omstandigheden infecties te bestrijden, wordt belemmerd door diabetes, omdat het immunologische disfunctie veroorzaakt. Verhoogde glucose in het bloed veroorzaakt bovendien ongewenste bacteriegroei, wat vaak resulteert in frequente bacteriële huidinfecties zoals steenpuisten of abcessen, karbonkels en zweren.
Een ander aspect van terugkerende huidinfecties is de langzame genezing van wonden. Zelfs kleine snijwonden, schrammen of wonden van een klein trauma hebben een abnormaal lange tijd nodig om te genezen. Wees op uw hoede voor iets dat zichzelf niet zoals gewoonlijk oplost
Stap 3. Pas op voor vitiligo
Vitiligo is een auto-immuunziekte die leidt tot verminderde niveaus van het huidpigment melanine. Melanine is het pigment dat mensenhaar, huid en ogen hun kleur geeft. Met het optreden van type 1 diabetes ontwikkelt het lichaam auto-antilichamen die melanine vernietigen. Dit resulteert in witte vlekken op de huid.
Hoewel het veel later in het beloop van diabetes type 1 optreedt en niet erg vaak voorkomt, is het beter om diabetes uit te sluiten als uw kind dergelijke witte vlekken krijgt
Stap 4. Pas op voor braken of zware ademhaling
Deze symptomen kunnen diabetes vergezellen naarmate het vordert. Als u merkt dat uw kind moet braken of te diep ademhaalt, is dit een gevaarlijk teken en moet u uw kind onmiddellijk voor behandeling naar het ziekenhuis brengen.
Deze symptomen kunnen een teken zijn van diabetische ketoacidose (DKA), wat kan leiden tot een mogelijk fatale coma. Deze symptomen treden snel op, soms binnen 24 uur. Indien onbehandeld, kan DKA dodelijk zijn
Deel 3 van 3: Een dokter bezoeken
Stap 1. Weet wanneer u een arts moet raadplegen
In veel gevallen wordt diabetes type 1 voor het eerst gediagnosticeerd op de eerste hulp, wanneer kinderen worden opgenomen in een diabetisch coma of diabetische ketoacidose (DKA). Hoewel het kan worden behandeld met vloeistoffen en insuline, is het het beste om dit helemaal te vermijden door onmiddellijk uw arts te raadplegen als u vermoedt dat uw kind diabetes heeft. Wacht niet tot uw kind langdurig flauwvalt dankzij DKA om uw vermoedens bevestigd te krijgen. Laat je kind testen!
Symptomen die onmiddellijke medische aandacht vereisen zijn: verlies van eetlust, misselijkheid of braken, hoge temperatuur, maagpijn, fruitig ruikende adem (waarschijnlijk kunt u het ruiken, maar uw kind zal het zelf niet kunnen ruiken)
Stap 2. Bezoek uw arts voor onderzoek
Als u vermoedt dat uw kind diabetes type 1 heeft, laat u dan onmiddellijk evalueren. Om diabetes te diagnosticeren, zal uw arts een bloedtest willen aanvragen om te bepalen hoeveel suiker er in het bloed van uw kind zit. Er zijn twee mogelijke tests, hemoglobinetest en een willekeurige of nuchtere bloedsuikertest.
- Geglyceerde hemoglobine (A1C)-test - Deze bloedtest geeft informatie over de bloedsuikerspiegels van uw kind in de afgelopen twee tot drie maanden door het percentage bloedsuiker te meten dat aan de hemoglobine in het bloed is gehecht. Hemoglobine is een eiwit dat zuurstof in de rode bloedcellen transporteert. Hoe hoger de bloedsuikerspiegel van uw kind, hoe meer suiker er aan de hemoglobine wordt gehecht. Een niveau van 6,5% of hoger op twee verschillende tests is indicatief voor diabetes. Deze test is de standaardtest voor diabetesbeoordeling, management en onderzoek.
- Bloedsuikertest - Bij deze test neemt uw arts een willekeurig bloedmonster. Ongeacht of uw kind net heeft gegeten of niet, een willekeurige bloedsuikerspiegel van 200 milligram per deciliter (mg/dL) kan wijzen op diabetes, vooral als het optreedt bij andere symptomen. Uw arts kan ook overwegen een bloedtest te doen nadat u uw kind een nacht heeft laten vasten. In deze test duidt een bloedsuikerspiegel van 100 tot 125 mg/dL op prediabetes, terwijl een bloedsuikerspiegel van 126 mg/dL (7 mmol/L) of hoger bij twee afzonderlijke tests, uw kind diabetes heeft.
- Uw arts kan ook om een urinetest vragen om type 1-diabetes te bevestigen. Het bestaan van ketonen, die voortkomen uit de afbraak van vet in het lichaam, in de urine is indicatief voor Type 1, in tegenstelling tot Type 2. De aanwezigheid van glucose in de urine duidt ook op diabetes.
Stap 3. Ontvang de diagnose en het behandelplan
Zodra de tests zijn voltooid, zal uw arts de bloedtestresultaten van uw kind en de criteria van de American Diabetes Association (ADA) gebruiken om diabetes te diagnosticeren. Na de diagnose heeft uw kind een nauwgezette medische follow-up nodig totdat zijn bloedsuikerspiegel is gestabiliseerd. Uw arts zal het juiste type insuline voor uw kind en de juiste dosering moeten bepalen. U zult waarschijnlijk een endocrinoloog moeten raadplegen, een specialist in hormoonstoornissen, om de diabeteszorg van uw kind te coördineren.
- Zodra het basisplan voor insulinebehandeling voor de behandeling van type 1-diabetes van uw kind is vastgesteld, moet u om de paar maanden controles voor uw kind plannen om enkele van de bovenstaande tests te herhalen om er zeker van te zijn dat de bloedsuikerspiegels van uw kind bevredigend zijn.
- Uw kind zal ook regelmatig voet- en oogonderzoeken moeten ondergaan, aangezien dit vaak plaatsen zijn waar de symptomen van een slecht beheer van diabetes het eerst worden gezien.
- Hoewel diabetes niet kan worden genezen, zijn technologie en behandeling zo ver ontwikkeld dat de meeste kinderen met diabetes type 1 een gelukkig en gezond leven leiden als ze eenmaal weten hoe ze met diabetes moeten omgaan.
Tips
- Houd er rekening mee dat diabetes type 1 of wat vroeger bekend stond als jeugddiabetes niet wordt veroorzaakt door een slecht dieet of overgewicht.
- Als een direct familielid (zoals een zus, broer, moeder, vader) diabetes heeft, moet het kind in kwestie minstens één keer per jaar in de leeftijd van 5-10 jaar naar de dokter worden gebracht om te bevestigen dat hij geen suikerziekte hebben.
Waarschuwingen
- Omdat veel van de symptomen (lethargie, dorst, honger) van diabetes type 1 betrekking hebben op uw kind, kunnen ze gemakkelijk over het hoofd worden gezien. Als u zelfs maar vermoedt dat uw kind een van de symptomen of een combinatie daarvan vertoont, breng hem dan onmiddellijk naar een arts.
- Vroege diagnose, behandeling en behandeling van diabetes type 1 is absoluut essentieel om de kans op het ontwikkelen van ernstige complicaties, waaronder hartaandoeningen, zenuwbeschadiging, blindheid, nierbeschadiging en overlijden, te verkleinen.
