Schuld is een natuurlijke menselijke emotie die iedereen op een of ander moment ervaart. Voor veel mensen veroorzaken intense of chronische schuld- of schaamtegevoelens echter veel leed. Evenredige schuld is schuld voor een handeling, beslissing of ander wangedrag waarvoor u verantwoordelijkheid moet nemen en waar andere mensen mogelijk negatief door zijn beïnvloed. Dit is het gezonde schuldgevoel dat je kan aanzetten tot het corrigeren van misstanden, het creëren van sociale cohesie en een gedeeld verantwoordelijkheidsgevoel. Onevenredige schuld daarentegen is schuld voor dingen waar je geen verantwoordelijkheid voor kunt nemen, zoals de acties en het welzijn van anderen, en dingen waar je geen controle over hebt, zoals de uitkomsten van de meeste situaties. Dit soort schuldgevoel zorgt ervoor dat we stilstaan bij onze vermeende mislukkingen, waardoor schaamte en wrok ontstaan. Of je schuld nu voortkomt uit een fout in het verleden of incidenteel ontstaat, er zijn stappen die je kunt nemen om deze gevoelens op te lossen.
Stappen
Methode 1 van 2: Omgaan met evenredige schuld
Stap 1. Herken het soort schuldgevoel dat je hebt en het doel ervan
Schuldgevoel is een nuttige emotie wanneer het ons helpt te groeien en te leren van ons gedrag dat beledigend of kwetsend is voor onszelf of anderen. Wanneer schuldgevoelens voortkomen uit het kwetsen van een ander of het hebben van een negatieve impact die voorkomen had kunnen worden, krijgen we een signaal om dat gedrag te veranderen (of anders de gevolgen te riskeren). Dit schuldgevoel, "proportionele" schuldgevoelens, kan een leidraad zijn voor het ombuigen van gedrag en het aanpassen van ons gevoel van wat acceptabel is en wat niet.
Als je schuldgevoel bijvoorbeeld voortkomt uit het verspreiden van geruchten over een collega zodat je een promotie in zijn plaats krijgt, voel je je evenredig schuld. Als je deze promotie gewoon hebt gekregen omdat je meer gekwalificeerd bent en je toch schuldig voelt, dan heb je te maken met onevenredig schuld.
Stap 2. Vergeef jezelf
Jezelf vergeven kan, net als een ander vergeven, een moeilijk proces zijn. Stappen die belangrijk zijn in het proces van zelfvergeving zijn:
- Erkenning van de daadwerkelijk veroorzaakte pijn zonder te overdrijven of te minimaliseren wat er is gebeurd.
- Het aanpakken van de mate waarin u verantwoordelijk was voor deze schade - er was misschien iets dat u anders had kunnen doen, maar u bent misschien niet voor alles verantwoordelijk. Het overschatten van uw verantwoordelijkheid kan ervoor zorgen dat schuld langer duurt dan nodig is.
- Inzicht in uw gemoedstoestand op het moment van de schadelijke handeling(en)
- Ga in dialoog met de ander(en) die negatief zijn beïnvloed door uw acties. Een oprechte verontschuldiging kan een lange weg gaan. Het is belangrijk dat u en de ander(en) weten dat u op de hoogte bent van de aangerichte schade en dat u duidelijk weet welke acties zullen worden ondernomen (indien van toepassing) naast het aanbieden van excuses.
Stap 3. Breng zo snel mogelijk wijzigingen of verbeteringen aan
Schuldig blijven in plaats van noodzakelijke reparaties of verbeteringen uit te voeren, is hoe we onszelf straffen. Helaas zorgt dit gedrag ervoor dat je je te beschaamd voelt om de actie te ondernemen die echt kan helpen. Herstellende veranderingen aanbrengen betekent dat je je trots inslikt en erop vertrouwt dat anderen je dankbaar zullen zijn voor je werk om de bron van schuldgevoelens op te lossen.
-
Als verontschuldigen de manier is om het goed te maken, probeer dan te voorkomen dat je rechtvaardigt wat je hebt gedaan of wijst op de delen van de situatie waarvoor je niet verantwoordelijk was. Erken eenvoudig de pijn van de anderen zonder de afleiding van extra uitleg of pogingen om de details van de situatie opnieuw te bekijken.
Het is misschien veel gemakkelijker om je te verontschuldigen voor een onhandige opmerking die wat pijn heeft veroorzaakt. Maar als het gedrag enige tijd heeft geduurd, zeg dat je jarenlang het leed van je partner over je relatie hebt genegeerd, zal er meer eerlijkheid en nederigheid voor nodig zijn
Stap 4. Start een dagboek
Door journaalposten te schrijven over de details, gevoelens en herinneringen aan de situatie, kun je meer te weten komen over jezelf en je acties. Werken aan het verbeteren van uw gedrag in de toekomst is een geweldige manier om schuldgevoelens te verlichten. Uw inzendingen kunnen vragen beantwoorden zoals de volgende:
- Hoe voelde u zich over uzelf en alle betrokkenen in de aanloop naar, tijdens en na de situatie?
- Wat waren uw behoeften op dat moment en werden deze vervuld? Zo niet, waarom niet?
- Had u motieven voor deze actie? Wat of wie was de katalysator voor dit gedrag?
- Wat zijn de beoordelingsnormen in deze situatie? Zijn het je eigen waarden, die van je ouders, je vrienden, die van je partner, of komen ze uit een instelling zoals de wet? Zijn dit de juiste beoordelingsnormen, en zo ja, hoe weet u dat?
Stap 5. Accepteer dat je iets verkeerd hebt gedaan, maar ga verder
We weten dat het onmogelijk is om het verleden te veranderen. Dus, na tijd te hebben besteed aan het leren van je acties en het waar mogelijk goedmaken en repareren, is het belangrijk om niet te lang stil te blijven staan. Herinner jezelf eraan dat hoe eerder je klaar bent met je schuldig voelen, hoe eerder je meer focus op andere, meer actuele delen van je leven kunt brengen.
Een ander voordeel van het gebruik van een dagboek om met schuldgevoelens om te gaan, is dat je je gevoelens kunt bijhouden om jezelf te laten zien hoe snel schuldgevoel kan verminderen als we er eenmaal aandacht aan besteden. Vooral belangrijk is om te noteren hoe het goedmaken en herstellen van de situatie hen heeft veranderd. Dit zal je helpen trots te zijn op je vooruitgang en op de legitieme manieren waarop je schuldgevoelens positief hebt gebruikt
Methode 2 van 2: Omgaan met onevenredige schuld
Stap 1. Herken het soort schuldgevoel dat je hebt en het doel ervan
In tegenstelling tot de nuttige "proportionele" schuld die ons signaleert om onze wandaden recht te zetten, komt onevenredige schuld gewoonlijk uit een van de volgende bronnen:
- Het beter doen dan iemand (schuld van de overlevende).
- Het gevoel hebben dat je niet genoeg hebt gedaan om iemand te helpen.
- Iets waarvan je alleen denkt dat je het gedaan hebt.
-
Iets wat je niet hebt gedaan, maar dat je wel wilt doen.
Neem het voorbeeld van je schuldig voelen omdat je een promotie hebt gekregen. Als je vervelende geruchten over een collega verspreidt om het te krijgen, is dit schuldgevoel inderdaad gerechtvaardigd of evenredig naar de actie. Maar als je deze promotie gewoon hebt gekregen omdat je hem hebt verdiend en je toch schuldig voelt, dan heb je te maken met onevenredig schuld. Dit soort schuld dient geen rationeel doel.
Stap 2. Maak de balans op van wat u kunt controleren versus wat u niet kunt
Schrijf in een dagboek de dingen op waar je echt totale controle over hebt. Neem ook die dingen op waar je maar gedeeltelijk controle over hebt. Jezelf de schuld geven van een fout of incident waar je maar gedeeltelijk controle over had, betekent dat je boos op jezelf bent vanwege dingen die buiten je bereik liggen.
- Het is ook nuttig om te bedenken dat u niet verantwoordelijk bent voor dingen waarvan u spijt heeft dat u ze niet hebt gedaan, aangezien u toen onmogelijk had kunnen weten wat u nu weet. Waarschijnlijk heb je op dat moment het beste oordeel tot je beschikking gehad.
- Herinner jezelf eraan dat je niet de schuld hebt van het overleven van een tragedie die iemand anders, zelfs iemand die dicht bij je staat, niet heeft overleefd.
- Erken dat u uiteindelijk niet verantwoordelijk bent voor andere mensen. Zelfs als je veel liefde en zorg hebt voor degenen in je leven, zijn ze belast met het opvoeren van hun eigen welzijn (zoals jij met het jouwe bent).
Stap 3. Onderzoek uw normen voor prestaties en het helpen van anderen
Als je in een dagboek schrijft, vraag jezelf dan af of de gedragsidealen die je jezelf stelt misschien niet te hoog zijn. Vaak worden deze normen ons opgelegd door krachten van buitenaf die ons misschien al op jonge leeftijd hebben geholpen om voet aan de grond te krijgen, maar die nu zo streng en onbereikbaar zijn dat ze veel leed veroorzaken.
Dit houdt ook in dat u uw recht erkent om uw eigen belangen te beschermen en op te komen. Omdat we ons vaak schuldig voelen omdat we niet achterover buigen voor anderen of iets opofferen dat ons dierbaar is (zoals vrije tijd of onze eigen ruimte), is dit een cruciaal onderdeel van het overwinnen van schuldgevoelens. Herinner jezelf eraan te accepteren dat de belangen van mensen kunnen botsen, en dat dit natuurlijk is. Niemand heeft er schuld aan als hij oprecht probeert in zijn eigen behoeften te voorzien
Stap 4. Focus op kwaliteit, niet op kwantiteit bij het helpen van anderen
Schuldgevoel komt vaak voort uit het idee dat we niet gevoelig genoeg zijn voor anderen. En, aangezien je maar zoveel van jezelf te geven hebt, onthoud dat de kwaliteit van je hulp zal afnemen als je te hard je best doet om altijd te helpen of iedereen te helpen waar je om geeft, wat er ook gebeurt.
Om dit soort schuldgevoelens te vermijden, moet je je meer bewust zijn van situaties waarin jij het echt bent die moet ingrijpen. Als je onderscheidingsvermogen hebt in de momenten waarop je hulp biedt, krijg je een gezonder gevoel van hoeveel verantwoordelijkheid je hebt voor anderen, waardoor schuldgevoelens automatisch afnemen. Het zal ook de kwaliteit van uw hulp verbeteren, waardoor u zich meer bewust wordt van het goede dat u doet in plaats van welke andere dingen u zou kunnen doen
Stap 5. Zoek acceptatie en mededogen door middel van mindfulness
Mindfulness en meditatieve oefeningen kunnen je helpen om je eigen mentale processen te observeren, inclusief de neigingen die schuldgevoelens in stand houden, zoals zelfbeschuldiging en buitensporige zelfkritiek. Als je eenmaal leert deze processen te observeren, kun je meer compassie voor jezelf gaan tonen, in het besef dat deze gedachten niet serieus hoeven te worden genomen of dat er naar gehandeld hoeft te worden.
Het kan ook nuttig zijn om nauw contact te onderhouden met dierbaren die je accepteren zoals je bent en onvoorwaardelijk medeleven met je tonen. Door te zien dat anderen je op deze manier behandelen, zal het gemakkelijker zijn om deze houding ten opzichte van jezelf te ontwikkelen. Echter, jij zijn verantwoordelijk voor zelfacceptatie en zelfcompassie, en dit kan met of zonder hulp.
Stap 6. Ga naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg als je moeite hebt om vooruit te komen
Wanneer u onevenredige schuldgevoelens ervaart, kan het te moeilijk zijn om de problemen alleen of zelfs met de hulp van dierbaren op te lossen. Raadpleeg een gekwalificeerde therapeut of counselor voor de geestelijke gezondheidszorg die klinisch gecertificeerd is, zodat zij u kunnen helpen uw gevoelens te verwerken en uw gedachten over een incident te herformuleren.
Een therapeut kan ook met een familielid samenwerken om schuld- en boosheidskwesties op te lossen die soms het hele gezin kunnen treffen
Video - Door deze service te gebruiken, kan bepaalde informatie worden gedeeld met YouTube
Tips
- Je moet jezelf altijd vergeven om je beter te voelen.
- Denk alleen positieve gedachten. Je hebt misschien veel kwetsende dingen gedaan voor anderen en voor jezelf, maar de enige oplossing is om jezelf te vergeven en verder te gaan. Als je al je excuses aan hen hebt aangeboden en ze je verontschuldiging niet hebben geaccepteerd, moet je ze de ruimte geven. Als je je blijft verontschuldigen en ze hebben het nog steeds niet geaccepteerd, zal je je alleen maar slechter voelen. Leer van je fouten. De volgende keer dat je iets doet dat misschien kwetsend is, denk er dan over na voordat je het doet.
- Wees geen perfectionist over je schuldgevoel! Zolang je niet door deze gevoelens wordt overvallen, kan schuldgevoel je helpen om eerlijk, integer en zorgzaam voor anderen te handelen.
