Schizofrenie is een complexe klinische diagnose met een zeer controversiële geschiedenis. Je kunt jezelf niet diagnosticeren met schizofrenie. U dient een opgeleide clinicus te raadplegen, zoals een psychiater of klinisch psycholoog. Alleen een opgeleide professional in de geestelijke gezondheidszorg kan een nauwkeurige diagnose van schizofrenie stellen. Als u zich echter zorgen maakt dat u schizofrenie heeft, kunt u enkele criteria leren die u kunnen helpen begrijpen hoe schizofrenie eruitziet en of u risico loopt.
Stappen
Deel 1 van 5: Karakteristieke symptomen identificeren
Stap 1. Herken kenmerkende symptomen (criterium A)
Om schizofrenie te diagnosticeren, zoekt een psychiater in de geestelijke gezondheidszorg eerst naar symptomen in vijf "domeinen": wanen, hallucinaties, ongeorganiseerde spraak en denken, grof ongeorganiseerd of abnormaal motorisch gedrag (inclusief katatonie) en negatieve symptomen (symptomen die een vermindering van qua gedrag).
U moet minimaal 2 (of meer) van deze symptomen hebben. Elk moet gedurende een periode van 1 maand gedurende een aanzienlijk deel van de tijd aanwezig zijn (minder als de symptomen zijn behandeld). Ten minste 1 van de minimaal 2 symptomen moet wanen, hallucinaties of ongeorganiseerde spraak zijn
Stap 2. Overweeg of u wanen zou kunnen hebben
Waanideeën zijn irrationele overtuigingen die vaak naar voren komen als reactie op een waargenomen dreiging die grotendeels of geheel niet wordt bevestigd door andere mensen. Wanen worden in stand gehouden ondanks het bewijs dat ze niet waar zijn.
- Er is een verschil tussen wanen en vermoedens. Veel mensen zullen af en toe irrationele vermoedens hebben, zoals geloven dat een collega "erop uit is om ze te pakken" of dat ze een "ongelukkige streak" hebben. Het verschil is of deze overtuigingen je leed veroorzaken of het moeilijk maken om te functioneren.
- Als je er bijvoorbeeld zo van overtuigd bent dat de overheid je bespioneert dat je weigert je huis te verlaten om naar je werk of school te gaan, is dat een teken dat je overtuiging disfunctioneren in je leven veroorzaakt.
- Waanideeën kunnen soms bizar zijn, zoals geloven dat je een dier of een bovennatuurlijk wezen bent. Als je merkt dat je overtuigd bent van iets dat buiten de gebruikelijke mogelijkheden ligt, kan dit een teken zijn van waanideeën (maar is zeker niet de enige mogelijkheid).
Stap 3. Bedenk of je hallucinaties ervaart
Hallucinaties zijn zintuiglijke ervaringen die echt lijken, maar in je geest worden gecreëerd. Veelvoorkomende hallucinaties kunnen auditief zijn (dingen die je hoort), visueel (dingen die je ziet), olfactorisch (dingen die je ruikt) of tastbaar (dingen die je voelt, zoals de griezelige beestjes op je huid). Hallucinaties kunnen al uw zintuigen aantasten.
Bedenk bijvoorbeeld of je vaak het gevoel ervaart dat dingen over je lichaam kruipen. Hoor je stemmen als er niemand in de buurt is? Zie je dingen die er "niet zouden moeten" zijn, of die niemand anders ziet?
Stap 4. Denk na over uw religieuze overtuigingen en culturele normen
Een overtuiging hebben die anderen als 'vreemd' kunnen zien, betekent niet dat je waanvoorstellingen hebt. Evenzo is het zien van dingen die anderen misschien niet zien, niet altijd een gevaarlijke hallucinatie. Overtuigingen kunnen alleen worden beoordeeld als "waanzinnig" of gevaarlijk in overeenstemming met lokale culturele en religieuze normen. Overtuigingen en visioenen worden meestal alleen als tekenen van psychose of schizofrenie beschouwd als ze ongewenste of disfunctionele obstakels in uw dagelijks leven creëren.
- Een overtuiging dat slechte daden zullen worden bestraft met 'lot' of 'karma', kan bijvoorbeeld voor sommige culturen een waanvoorstelling zijn, maar voor andere niet.
- Wat als hallucinaties geldt, houdt ook verband met culturele normen. Kinderen in veel culturen kunnen bijvoorbeeld auditieve of visuele hallucinaties ervaren - zoals het horen van de stem van een overleden familielid - zonder als psychotisch te worden beschouwd en zonder later in het leven een psychose te ontwikkelen.
- Zeer religieuze mensen hebben meer kans om sommige dingen te zien of te horen, zoals het horen van de stem van hun godheid of het zien van een engel. Veel geloofsystemen accepteren deze ervaringen als echt en productief, zelfs als iets om naar te zoeken. Tenzij de ervaring de persoon of anderen verontrust of in gevaar brengt, zijn deze visioenen over het algemeen geen reden tot bezorgdheid.
Stap 5. Overweeg of uw spraak en denken ongeorganiseerd zijn
Ongeorganiseerde spraak en denken zijn eigenlijk hoe ze klinken. Het kan voor u moeilijk zijn om vragen effectief of volledig te beantwoorden. Antwoorden kunnen tangentieel, gefragmenteerd of onvolledig zijn. In veel gevallen gaat ongeorganiseerde spraak gepaard met het onvermogen of de onwil om oogcontact te onderhouden of non-verbale communicatie te gebruiken, zoals gebaren of andere lichaamstaal. Mogelijk hebt u de hulp van anderen nodig om te weten of dit gebeurt.
- In de meest ernstige gevallen kan spraak een "woordsalade" zijn, reeksen woorden of ideeën die geen verband houden en niet logisch zijn voor luisteraars.
- Net als bij andere symptomen in deze sectie, moet u rekening houden met 'ongeorganiseerde' spraak en denken moet worden beschouwd binnen uw eigen sociale en culturele context. Sommige religieuze overtuigingen zijn bijvoorbeeld van mening dat individuen in vreemde of onverstaanbare taal zullen spreken wanneer ze in contact komen met een religieuze figuur. Bovendien zijn verhalen in verschillende culturen heel verschillend gestructureerd, dus verhalen die door mensen in één cultuur worden verteld, kunnen voor een buitenstaander die niet bekend is met die culturele normen en tradities 'raar' of 'ongeorganiseerd' overkomen.
- Uw taal is waarschijnlijk alleen 'ongeorganiseerd' als anderen die bekend zijn met uw religieuze en culturele normen het niet kunnen begrijpen of interpreteren (of het komt voor in situaties waarin uw taal begrijpelijk zou moeten zijn).
Stap 6. Identificeer grof ongeorganiseerd of catatonisch gedrag
Grof ongeorganiseerd of katatonisch gedrag kan zich op een aantal manieren manifesteren. U kunt zich ongericht voelen, waardoor het moeilijk is om zelfs eenvoudige taken uit te voeren, zoals uw handen wassen. U kunt zich op onvoorspelbare manieren geagiteerd, dom of opgewonden voelen. "Abnormaal" motorisch gedrag kan ongepast, ongericht, overdreven of doelloos zijn. U kunt bijvoorbeeld verwoed met uw handen zwaaien of een vreemde houding aannemen.
Catatonie is een ander teken van abnormaal motorisch gedrag. In ernstige gevallen van schizofrenie kunt u dagenlang stil en stil blijven zitten. Katatonische individuen zullen niet reageren op externe prikkels, zoals gesprekken of zelfs fysieke aansporingen, zoals aanraken of porren
Stap 7. Bedenk of u functieverlies heeft gehad
Negatieve symptomen zijn symptomen die een "afname" of vermindering van "normaal" gedrag vertonen. Een afname van het emotionele bereik of de expressie zou bijvoorbeeld een 'negatief symptoom' zijn. Dat geldt ook voor een verlies van interesse in dingen die je vroeger leuk vond, of een gebrek aan motivatie om dingen te doen.
- Negatieve symptomen kunnen ook cognitief zijn, zoals concentratieproblemen. Deze cognitieve symptomen zijn meestal meer zelfdestructief en duidelijker voor anderen dan de onoplettendheid of concentratieproblemen die typisch worden gezien bij mensen met de diagnose ADHD.
- In tegenstelling tot ADD of ADHD, zullen deze cognitieve problemen zich voordoen in de meeste soorten situaties die u tegenkomt, en ze veroorzaken aanzienlijke problemen voor u op veel gebieden van uw leven.
Deel 2 van 5: Je leven met anderen overwegen
Stap 1. Ga na of uw beroep of sociale leven functioneert (criterium B)
Het tweede criterium voor een diagnose van schizofrenie is 'sociale/beroepsdisfunctie'. Deze disfunctie moet een aanzienlijk deel van de tijd aanwezig zijn sinds u symptomen begon te vertonen. Veel aandoeningen kunnen disfunctioneren in uw werk en sociale leven veroorzaken, dus zelfs als u problemen ondervindt op een of meer van deze gebieden, betekent dit niet noodzakelijk dat u schizofrenie heeft. Een of meer gebieden van "belangrijk" functioneren moeten worden aangetast:
- Werk/Academie
- Interpersoonlijke relaties
- Zelfzorg
Stap 2. Denk na over hoe u uw werk aanpakt
Een van de criteria voor 'disfunctioneren' is of je in staat bent om aan de eisen van je baan te voldoen. Als je een voltijdstudent bent, kan je vermogen om op school te presteren worden overwogen. Stel je de volgende situatie voor:
- Voelt u zich psychisch in staat om het huis te verlaten om naar uw werk of school te gaan?
- Heeft u moeite gehad om op tijd binnen te komen of regelmatig te komen opdagen?
- Zijn er delen van je werk waar je nu bang voor bent om te doen?
- Als je student bent, lijden je academische prestaties daaronder?
Stap 3. Denk na over je relaties met andere mensen
Dit moet worden beschouwd in het licht van wat normaal voor u is. Als je altijd een gereserveerd persoon bent geweest, is niet willen socialiseren niet per se een teken van disfunctie. Als je echter hebt gemerkt dat je gedrag en motivatie veranderen in dingen die niet "normaal" voor je zijn, kan dit iets zijn om met een professional in de geestelijke gezondheidszorg over te praten.
- Geniet je van dezelfde relaties als vroeger?
- Vind je het leuk om te socializen zoals je dat vroeger deed?
- Heb je beduidend minder zin om met anderen te praten dan vroeger?
- Voelt u zich bang of intens bezorgd over de omgang met anderen?
- Heb je het gevoel dat je door anderen wordt vervolgd, of dat anderen bijbedoelingen voor je hebben?
Stap 4. Denk na over je zelfzorggedrag
"Zelfzorg" verwijst naar uw vermogen om voor uzelf te zorgen en gezond en functioneel te blijven. Dit moet ook worden beoordeeld binnen het domein van 'normaal voor jou'. Dus als u bijvoorbeeld gewoonlijk 2-3 keer per week traint, maar al 3 maanden geen zin heeft om te gaan, kan dit een teken van verstoring zijn. De volgende gedragingen zijn ook tekenen van verlopen zelfzorg:
- U bent begonnen met of meer middelen gebruikt om middelen te misbruiken, zoals alcohol of drugs
- U slaapt niet goed, of uw slaapcyclus varieert sterk (bijv. 2 uur de ene nacht, 14 uur de volgende, enz.)
- Je "voelt" niet zo veel, of je voelt je "plat"
- Je hygiëne is slechter geworden
- Je zorgt niet voor je leefruimte
Deel 3 van 5: Nadenken over andere mogelijkheden
Stap 1. Bedenk hoe lang de symptomen al optreden (criterium C)
Om schizofrenie te diagnosticeren, zal een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg u vragen hoe lang de stoornissen en symptomen al aan de gang zijn. Om voor de diagnose schizofrenie in aanmerking te komen, moet de stoornis minimaal 6 maanden bestaan.
- Deze periode moet ten minste 1 maand "actieve fase"-symptomen uit deel 1 (criterium A) omvatten, hoewel de vereiste van 1 maand minder kan zijn als de symptomen zijn behandeld.
- Deze periode van 6 maanden kan ook perioden van "prodromale" of restsymptomen omvatten. Tijdens deze perioden kunnen de symptomen minder extreem zijn (d.w.z. "verzwakt") of u kunt alleen "negatieve symptomen" ervaren, zoals minder emotie voelen of niets willen doen.
Stap 2. Sluit andere mogelijke boosdoeners uit (criterium D)
Een schizoaffectieve stoornis en een depressieve of bipolaire stoornis met psychotische kenmerken kunnen symptomen veroorzaken die sterk lijken op die van schizofrenie. Andere ziekten of lichamelijke trauma's, zoals beroertes en tumoren, kunnen psychotische symptomen veroorzaken. Daarom is het van cruciaal belang om hulp te zoeken bij een getrainde psychiater in de geestelijke gezondheidszorg. U kunt dit onderscheid niet alleen maken.
- Uw arts zal u vragen of u tegelijkertijd met uw symptomen van de "actieve fase" ernstige depressieve of manische episodes heeft gehad.
- Een depressieve episode omvat ten minste een van de volgende gedurende een periode van ten minste 2 weken: depressieve stemming of verlies van interesse of plezier in dingen die u vroeger leuk vond. Het omvat ook andere regelmatige of bijna constante symptomen in die periode, zoals significante gewichtsveranderingen, verstoring van slaappatronen, vermoeidheid, opwinding of vertraging, schuldgevoelens of waardeloosheid, moeite met concentreren en denken, of terugkerende gedachten over de dood. Een getrainde professional in de geestelijke gezondheidszorg zal u helpen bepalen of u een depressieve episode heeft doorgemaakt.
- Een manische episode is een duidelijke periode (meestal ten minste 1 week) waarin u een abnormaal verhoogde, geïrriteerde of expansieve stemming ervaart. U zult ook ten minste drie andere symptomen vertonen, zoals verminderde behoefte aan slaap, opgeblazen ideeën over uzelf, vluchtige of verstrooide gedachten, afleidbaarheid, verhoogde betrokkenheid bij doelgerichte activiteiten of overmatige betrokkenheid bij plezierige activiteiten, vooral degenen met een hoge risico of potentieel voor negatieve gevolgen. Een getrainde professional in de geestelijke gezondheidszorg zal u helpen bepalen of u een manische episode heeft doorgemaakt.
- U wordt ook gevraagd hoe lang deze stemmingsepisodes duurden tijdens uw "actieve fase" -symptomen. Als uw stemmingsepisodes kort waren in vergelijking met hoe lang de actieve en resterende perioden duurden, kan dit een teken zijn van schizofrenie.
Stap 3. Middelengebruik uitsluiten (criterium E)
Middelengebruik, zoals drugs of alcohol, kan symptomen veroorzaken die lijken op die bij schizofrenie. Wanneer u een diagnose stelt, zal uw arts ervoor zorgen dat de stoornissen en symptomen die u ervaart niet het gevolg zijn van de "directe fysiologische effecten" van een stof, zoals een illegale drug of medicatie.
- Zelfs legale, voorgeschreven medicijnen kunnen bijwerkingen zoals hallucinaties veroorzaken. Het is belangrijk voor een getrainde clinicus om u te diagnosticeren, zodat hij/zij onderscheid kan maken tussen bijwerkingen van een stof en symptomen van een ziekte.
- Stoornissen in het gebruik van middelen (algemeen bekend als "drugsmisbruik") komen vaak samen met schizofrenie voor. Veel mensen die aan schizofrenie lijden, kunnen proberen hun symptomen "zelfmedicatie" te geven met medicijnen, alcohol en drugs. Uw beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg zal u helpen bepalen of u een stoornis in het gebruik van middelen heeft.
Stap 4. Overweeg de relatie met wereldwijde ontwikkelingsachterstand of autismespectrumstoornis
Dit is een ander element dat moet worden behandeld door een getrainde arts. Globale ontwikkelingsachterstand of autismespectrumstoornis kan enkele symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die bij schizofrenie.
Als er een voorgeschiedenis is van een autismespectrumstoornis of andere communicatiestoornissen die in de kindertijd beginnen, zal de diagnose schizofrenie alleen worden gesteld als er prominente wanen of hallucinaties aanwezig zijn
Stap 5. Begrijp dat deze criteria niet "garanderen" dat u schizofrenie heeft
De criteria voor schizofrenie en vele andere psychiatrische diagnoses zijn wat bekend staat als polythetisch. Dit betekent dat er veel manieren zijn om de symptomen te interpreteren, en verschillende manieren waarop de symptomen zich kunnen combineren en aan anderen kunnen verschijnen. Het diagnosticeren van schizofrenie kan zelfs voor getrainde professionals moeilijk zijn.
- Het is ook mogelijk, zoals eerder vermeld, dat uw symptomen het gevolg zijn van een ander trauma, ziekte of aandoening. U moet professionele medische en geestelijke hulp zoeken om een stoornis of ziekte goed te kunnen diagnosticeren.
- Culturele normen en lokale en persoonlijke eigenaardigheden in denken en spreken kunnen van invloed zijn op de vraag of uw gedrag voor anderen 'normaal' lijkt.
Deel 4 van 5: Acties ondernemen
Stap 1. Vraag je vrienden en familie om hulp
Het kan moeilijk zijn om bepaalde dingen, zoals waanideeën, bij jezelf te herkennen. Vraag uw familie en vrienden om u te helpen erachter te komen of u deze symptomen vertoont.
Stap 2. Houd een dagboek bij
Schrijf op wanneer u denkt dat u hallucinaties of andere symptomen heeft. Houd bij wat er net voor of tijdens deze afleveringen is gebeurd. Dit zal u helpen erachter te komen hoe vaak deze dingen voorkomen. Het zal ook helpen als u een professional raadpleegt voor een diagnose.
Stap 3. Let op ongewoon gedrag
Schizofrenie, vooral bij tieners, kan langzaam oplopen over een periode van 6-9 maanden. Als je merkt dat je je anders gedraagt en niet weet waarom, praat dan met een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Schrijf verschillende gedragingen niet zomaar af als niets, vooral niet als ze heel ongewoon voor je zijn of als ze je leed of disfunctie veroorzaken. Deze veranderingen zijn tekenen dat er iets mis is. Dat iets misschien geen schizofrenie is, maar het is belangrijk om te overwegen.
Stap 4. Doe een screeningstest
Een online test kan u niet vertellen of u schizofrenie heeft. Alleen een getrainde arts kan een nauwkeurige diagnose stellen na tests, onderzoeken en interviews met u. Een betrouwbare screeningquiz kan u echter helpen erachter te komen welke symptomen u heeft en of deze waarschijnlijk op schizofrenie wijzen.
- De Counseling Resource Mental Health Library heeft een gratis versie van de STEPI (Schizofrenie Test en Early Psychosis Indicator) op hun website.
- Psych Central heeft ook een online screeningstest.
Stap 5. Praat met een professional
Als je bang bent dat je schizofrenie hebt, praat dan met je arts of therapeut. Hoewel ze meestal niet de middelen hebben om schizofrenie te diagnosticeren, kan een huisarts of therapeut u helpen meer te begrijpen over wat schizofrenie is en of u een psychiater moet raadplegen.
Uw arts kan u ook helpen andere oorzaken van symptomen, zoals letsel of ziekte, uit te sluiten
Deel 5 van 5: Weten wie er risico loopt
Stap 1. Begrijp dat de oorzaken van schizofrenie nog steeds worden onderzocht
Hoewel onderzoekers enige correlaties hebben vastgesteld tussen bepaalde factoren en de ontwikkeling of het uitlokken van schizofrenie, is de exacte oorzaak van schizofrenie nog steeds onbekend.
Bespreek uw familiegeschiedenis en medische achtergrond met uw arts of zorgverlener
Stap 2. Bedenk of u familieleden heeft met schizofrenie of vergelijkbare aandoeningen
Schizofrenie is op zijn minst gedeeltelijk genetisch bepaald. Uw risico op het ontwikkelen van schizofrenie is ongeveer 10% hoger als u ten minste één "eerstegraads" familielid (bijv. ouder, broer of zus) met de stoornis heeft.
- Als u een identieke tweeling heeft met schizofrenie, of als bij uw beide ouders de diagnose schizofrenie is gesteld, is uw risico om het zelf te ontwikkelen ongeveer 40-65%.
- Ongeveer 60% van de mensen bij wie de diagnose schizofrenie is gesteld, heeft echter geen naaste familieleden met schizofrenie.
- Als een ander familielid - of u - een andere aandoening heeft die lijkt op schizofrenie, zoals een waanstoornis, loopt u mogelijk een groter risico om schizofrenie te ontwikkelen.
Stap 3. Bepaal of je in de baarmoeder aan bepaalde dingen bent blootgesteld
Baby's die in de baarmoeder worden blootgesteld aan virussen, toxines of ondervoeding, hebben een grotere kans om schizofrenie te ontwikkelen. Dit geldt met name als de blootstelling plaatsvond in het eerste en tweede trimester.
- Baby's die tijdens de geboorte een gebrek aan zuurstof ervaren, kunnen ook meer kans hebben om schizofrenie te ontwikkelen.
- Baby's die geboren zijn in een tijd van hongersnood hebben meer dan twee keer zoveel kans om schizofrenie te ontwikkelen. Dit kan zijn omdat ondervoede moeders tijdens hun zwangerschap niet genoeg voedingsstoffen binnenkrijgen.
Stap 4. Denk na over de leeftijd van je vader
Sommige onderzoeken hebben een verband aangetoond tussen de leeftijd van de vader en het risico op het ontwikkelen van schizofrenie. Een studie toonde aan dat kinderen van wie de vader 50 jaar of ouder was toen ze werden geboren, drie keer zoveel kans hadden om schizofrenie te ontwikkelen als kinderen van wie de vader 25 jaar of jonger was.
Er wordt gedacht dat dit kan zijn omdat hoe ouder de vader is, hoe groter de kans is dat zijn sperma genetische mutaties ontwikkelt
Video - Door deze service te gebruiken, kan bepaalde informatie worden gedeeld met YouTube
Tips
- Wees eerlijk tegen uw arts over uw symptomen. Het is belangrijk dat u al uw symptomen en ervaringen deelt. Uw arts of professional in de geestelijke gezondheidszorg is er niet om u te beoordelen, hij/zij is er om u te helpen.
- Schrijf al uw symptomen op. Vraag vrienden of familieleden of ze gedragsverandering hebben gezien.
- Onthoud dat er veel sociale en culturele factoren zijn die bijdragen aan hoe mensen schizofrenie waarnemen en identificeren. Voordat u zelf een psychiater ontmoet, kan het nuttig zijn om meer onderzoek te doen naar de geschiedenis van psychiatrische diagnose en behandeling van schizofrenie.
- Als je denkt dat je krachtiger bent dan anderen, is dat ook een teken van schizofrenie.
Waarschuwingen
- Dit is alleen medische informatie, geen diagnose of behandeling. U kunt schizofrenie niet zelf diagnosticeren. Schizofrenie is een ernstig medisch en psychologisch probleem en moet worden gediagnosticeerd en behandeld door een professional.
- Behandel uw symptomen niet zelf met medicijnen, alcohol of drugs. Dit maakt ze erger en kan u mogelijk schaden of doden.
- Net als bij elke andere ziekte, hoe eerder je een diagnose krijgt en behandeling zoekt, hoe groter de kans dat je overleeft en een goed leven leidt.
- Er is geen one-size-fits-all "genezing" voor schizofrenie. Wees op uw hoede voor behandelingen of mensen die u proberen te vertellen dat ze u kunnen 'genezen', vooral als ze beloven dat het snel en gemakkelijk zal zijn.
