Duimfracturen kunnen variëren van vrij eenvoudige, schone pauzes tot meerdere fracturen langs een gewricht waarvoor een operatie nodig is om te herstellen. Omdat verwondingen aan een duim levenslange gevolgen kunnen hebben voor alles, van eten tot je beroep, moeten de verwondingen altijd serieus worden genomen. Het leren van de symptomen van een gebroken duim en wat u kunt verwachten met betrekking tot behandelingsopties is essentieel om goed te herstellen van de blessure.
Stappen
Deel 1 van 3: Een gebroken duim identificeren
Stap 1. Let op ernstige pijn in uw duim
Het is normaal dat u ernstige pijn ervaart direct nadat u uw duim hebt gebroken. De pijn gebeurt omdat je botten zenuwen om zich heen hebben. Wanneer een bot breekt, kan het de omliggende zenuwen irriteren of samendrukken, wat pijn veroorzaakt. Als u direct na het letsel geen hevige pijn ervaart, bestaat de kans dat uw duim niet gebroken is.
- U zult ook hevige pijn ervaren als iets uw duim raakt of wanneer u het probeert te buigen.
- Over het algemeen geldt dat hoe dichter de pijn bij het gewricht is waar uw duim de rest van uw hand raakt (het dichtst bij het weefsel tussen uw duim en wijsvinger), hoe meer reden tot bezorgdheid en mogelijke complicaties voor de verwonding.
Stap 2. Zoek naar eventuele misvormingen op de plaats van de verwonding
Je moet kijken of je duim er normaal uitziet. Is het in een vreemde hoek gebogen of op een vreemde manier gedraaid? U moet ook controleren of er bot uit de huid steekt. Als u een van deze kenmerken opmerkt, is de kans groot dat u uw duim heeft gebroken.
Je duim zal hoogstwaarschijnlijk ook blauwe plekken hebben, wat een teken is dat de haarvaten in het weefsel van de duim zijn opengebroken
Stap 3. Probeer je duim te bewegen
Als u uw duim hebt gebroken, zal het verplaatsen ervan ernstige en hevige pijn veroorzaken. Uw ligamenten die uw botten verbinden, zullen hoogstwaarschijnlijk ook niet goed kunnen functioneren, wat het ook moeilijk kan maken om uw duim te bewegen.
Kijk vooral of je je duim naar achteren kunt bewegen. Als je het zonder pijn naar achteren kunt bewegen, heb je waarschijnlijk een verstuiking in plaats van een gebroken bot
Stap 4. Besteed aandacht aan eventuele gevoelloosheid, tintelingen of kou die u in uw duim voelt
Afgezien van het veroorzaken van pijn, kunnen gecomprimeerde zenuwen uw duim ook gevoelloos maken. Uw duim kan ook koud gaan aanvoelen. Dit komt omdat een gebroken bot of veel zwelling de bloedvaten kan blokkeren die bloed naar uw duim en het omliggende weefsel transporteren.
Uw duim kan ook blauw worden als hij weinig of geen bloed krijgt
Stap 5. Zoek naar ernstige zwelling rond uw duim
Als je een bot breekt, zwelt het gebied eromheen door een ontsteking. Uw duim begint vijf tot tien minuten nadat het letsel is opgetreden te zwellen. Nadat de duim is opgezwollen, kan deze beginnen te verstijven.
De zwelling in uw duim kan ook van invloed zijn op de vingers die zich het dichtst bij uw duim bevinden
Deel 2 van 3: Een dokter je duim laten beoordelen
Stap 1. Bezoek uw arts of ga naar de eerste hulp
Als je denkt dat je een duim hebt gebroken, moet je naar de eerste hulp gaan zodat een professional het kan repareren. Als u te lang wacht, kan de zwelling veroorzaakt door het gebroken bot het te moeilijk maken om de botten opnieuw uit te lijnen, wat betekent dat uw duim permanent gebogen kan zijn.
- Bovendien kunnen gebroken duimen bij kinderen hun groei permanent beïnvloeden door hun groeischijven te beschadigen.
- Zelfs als u vermoedt dat de verwonding een verstuiking (gescheurde ligament) is in plaats van een botbreuk, moet u toch een arts raadplegen voor een nauwkeurige diagnose. Bovendien kunnen sommige ernstige verstuikingen nog steeds een handchirurg vereisen om te repareren. U moet uiteindelijk de definitieve diagnose en behandelingsbeslissingen overlaten aan een medische professional.
Stap 2. Onderwerp u aan een lichamelijk onderzoek
Naast het stellen van vragen over de symptomen uit deel één, zal de arts uw duim ook fysiek onderzoeken. Hij kan uw kracht en beweging in de duim testen door deze te vergelijken met die van uw niet-verwonde duim. Een andere test omvat het aanraken van de top van uw duim tegen uw wijsvinger voordat u druk uitoefent op de duim om uw zwakte te controleren.
Stap 3. Laat een röntgenfoto van uw duim maken
De arts zal waarschijnlijk vanuit verschillende hoeken röntgenfoto's van uw duim bestellen. Dit zal niet alleen die diagnose bevestigen, maar het zal de arts ook precies laten zien hoeveel fracturen uw duim heeft opgelopen, wat zal helpen bij het bepalen van de beste behandelingsoptie. De hoeken voor de röntgenfoto's omvatten:
- Lateraal: Het zijaanzicht is een röntgenfoto met de hand op zijn kant, zodat de duim omhoog is.
- Schuin: De schuine weergave is een röntgenfoto met de hand gekanteld, rustend op zijn kant, zodat de duim omhoog is.
- AP: De AP-weergave is een röntgenfoto van uw hand in een afgeplatte positie, van bovenaf.
Stap 4. Praat met uw arts over het krijgen van een computertomografie (CT) scan
Een CT-scan wordt ook wel een computergestuurde axiale tomografie (CAT)-scan genoemd. Een CT-scan maakt gebruik van röntgenfoto's en een computer om afbeeldingen te maken van hoe de binnenkant van uw lichaamsdelen (in dit geval uw duim) eruit ziet. Op deze manier kan uw arts een beter idee krijgen van hoe de breuk eruit ziet en wat de beste manier is om deze te verhelpen.
Vertel het uw arts als u zwanger bent, omdat CT-scans schadelijk kunnen zijn voor de foetus
Stap 5. Laat uw arts een diagnose stellen van het type pauze
Zodra uw arts de relevante tests heeft uitgevoerd, zal zij een diagnose stellen van het specifieke type fractuur dat u heeft opgelopen. Dit zal de complexiteit van de beschikbare behandelingsopties bepalen.
- Extra-articulaire fracturen zijn fracturen die plaatsvinden weg van een gewricht langs de lengte van een van de twee botten in de duim. Hoewel ze pijnlijk zijn en zes weken nodig hebben om te genezen, vereisen deze fracturen doorgaans geen chirurgische ingreep.
- Intra-articulaire fracturen vinden plaats langs het gewricht, waarbij vaak chirurgische ingrepen nodig zijn om de patiënt te helpen zoveel mogelijk beweging in het gewricht te behouden na herstel.
- Van de intra-articulaire duimfracturen zijn de twee meest voorkomende een Bennetts-fractuur en een Rolando-fractuur. In beide gevallen breekt de duim (en waarschijnlijk ontwricht) langs het carpometacarpale gewricht (het duimgewricht dat zich het dichtst bij de hand bevindt). Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat een Rolando-fractuur drie of meer botfragmenten omvat die opnieuw moeten worden uitgelijnd, en hoewel een Bennetts-fractuur af en toe kan afzien van een operatie, vereist een Rolando-fractuur bijna altijd een chirurgische behandeling.
Deel 3 van 3: Een gebroken duim behandelen
Stap 1. Ga naar een orthopedisch chirurg
Een orthopedist zal naar uw röntgenfoto's en andere tests kijken om te helpen bij het bepalen van de beste behandelingsoptie. Hij zal rekening houden met het type fractuur (intra- of extra-articulair), evenals met de complexiteit (fracturen van Bennett versus Rolando).
Stap 2. Vraag naar niet-chirurgische opties
In relatief eenvoudige gevallen (zoals een extra-articulaire fractuur) kan de arts de fractuurfragmenten mogelijk handmatig vervangen zonder operatie. Ze zal anesthesie geven voordat ze probeert de fragmenten opnieuw uit te lijnen.
- Deze methode (ook wel gesloten reductie genoemd) bestaat er doorgaans in dat de arts aan de breuk trekt en eraan trekt om deze opnieuw uit te lijnen, terwijl hij fluoroscopie (continue, realtime röntgenfoto's) gebruikt om te zien wanneer de fragmenten opnieuw worden uitgelijnd.
- Merk op dat sommige breuken van Rolando, met name die waarbij de botten in te veel stukken zijn verbrijzeld om aan elkaar te schroeven of vast te pinnen, ook met deze methode kunnen worden behandeld, waarbij de chirurg de fragmenten zo goed mogelijk kneedt (bekend als een open reductie).
Stap 3. Overweeg chirurgische behandelingen
Voor intra-articulaire fracturen (zoals de fracturen van Bennett en Rolando), zal uw orthopedist gewoonlijk een operatie voorstellen. Het specifieke type operatie hangt af van de complexiteit van de breuk(en). Typische opties zijn onder meer:
- Gebruik van fluoroscopie om draden door de huid te plaatsen om de fragmenten opnieuw uit te lijnen, ook wel externe fixatie genoemd. Deze optie heeft meestal betrekking op Bennett's fracturen waarbij de fragmenten heel dicht bij elkaar zijn gebleven.
- Een chirurg de hand laten openen om kleine schroeven of pinnen in de botten te plaatsen om ze goed uitgelijnd te houden. Dit staat bekend als interne fixatie.
- Mogelijke complicaties van chirurgische opties zijn zenuw- of ligamentletsel, stijfheid en een verhoogd risico op artritis.
Stap 4. Immobiliseer de duim
Of uw specifieke geval nu een chirurgische of niet-chirurgische optie vereist, de arts zal uw duim in een gipsverband plaatsen om deze te immobiliseren en alle fragmenten perfect op hun plaats te houden tijdens de herstelperiode.
- Verwacht de cast overal van twee tot zes weken te dragen, waarbij dichter bij zes de norm is.
- Uw arts kan in deze periode ook vervolgafspraken plannen.
Stap 5. Ga naar een fysiotherapeut
Afhankelijk van de tijd die u in het gips doorbrengt en uw mobiliteit bij het verwijderen van het gips, kan uw arts u aanraden een fysiotherapeut of ergotherapeut te raadplegen. Een therapeut kan tijdens de immobilisatieperiode een aantal flex- en grijpoefeningen geven om kracht als gevolg van geatrofieerde spieren weer op te bouwen.
Tips
Of het nu gaat om een breuk of een verstuiking, het is altijd het beste om naar het ziekenhuis te gaan en uw duim goed te laten verzorgen
Waarschuwingen
- Hoewel dit artikel medische informatie biedt over een gebroken duim, mag het niet als medisch advies worden gebruikt. Raadpleeg altijd uw arts voor een juiste diagnose en behandelingsopties voor mogelijk ernstig letsel.
- Vertel het uw arts als u zwanger bent voordat u een röntgenfoto laat maken. Baby's zijn gevoeliger voor röntgenfoto's, dus het is het beste om deze methode om te bepalen of uw duim gebroken is of niet, te vermijden.
