Woede en angst zijn vaak met elkaar verbonden bij kinderen. Woede is een veel voorkomende uiting van angst wanneer een kind geen andere manier heeft om met zijn gevoelens om te gaan. Wanneer een kind angstig wordt, hebben ze misschien geen betere manier om het te uiten, dus wenden ze zich tot agressie en halen ze uit naar de mensen en dingen om hen heen. Woede is echter niet het enige symptoom van angst bij een kind. Om tekenen van angst bij boze kinderen te herkennen, moet u op zoek gaan naar negatief denken, vermijdingsgedrag en gerelateerde lichamelijke symptomen.
Stappen
Methode 1 van 3: Tekenen van angst bij kinderen identificeren
Stap 1. Let op negatief denken
Een teken van angst bij boze kinderen zijn negatieve denkpatronen. Uw kind kan uiten hoe negatief of schadelijk gedachten zij over zichzelf hebben. Ze zeggen het misschien op een boze, gefrustreerde manier of in een woede-uitbarsting.
- Uw kind kan bijvoorbeeld kritisch zijn over alles wat ze doen of overdreven kritisch zijn over hun werk, uiterlijk of acties. Ze kunnen ook schuldige gedachten uiten.
- Besteed speciale aandacht aan absolute taal, zoals het zeggen van de woorden "altijd" en "nooit" wanneer ze over zichzelf praten. Uw kind kan bijvoorbeeld iets zeggen als: "Ik verpest het altijd" of "Ik doe nooit iets goed".
Stap 2. Let op enig pessimisme
Kinderen die angst voelen, kunnen overal pessimistisch over zijn. Ze hebben moeite om ergens het positieve in te vinden. Ze kunnen zich het worstcasescenario voor alles voorstellen of zich nooit een goed resultaat voorstellen.
Vaak zijn kinderen met angst inflexibel en niet bereid om hun pessimisme los te laten en betere alternatieven te zien
Stap 3. Identificeer eventueel vermijdingsgedrag
Als uw kind angst voelt, is het misschien niet bereid om bepaalde dingen te doen. Ze kunnen boos worden, leugens vertellen of driftbuien krijgen als ze ergens niet heen willen, bij iemand in de buurt zijn of iets doen. Als ze liegen, kunnen ze boos en defensief worden als je ze niet gelooft.
Ze kunnen vermijdingsgedrag vertonen ten opzichte van dingen die ze vroeger deden of plaatsen waar ze naartoe gingen. Het vermijdingsgedrag is ernstiger dan alleen het verliezen van interesse
Stap 4. Zoek naar terugtrekking uit vrienden, familie en activiteiten
Kinderen die angst ervaren, kunnen zich van alles terugtrekken. Ze kunnen stoppen met tijd doorbrengen met hun familie en vrienden. Ze kunnen meer tijd alleen in hun kamer doorbrengen, of weigeren gewoon met iemand te praten, zelfs als ze zich in dezelfde kamer bevinden.
De kinderen kunnen boos of gefrustreerd reageren als ze worden aangesproken. Ze kunnen uithalen als ze worden aangemoedigd om met anderen om te gaan
Stap 5. Controleer op buitensporige zorgen
Een ander symptoom voor angst bij kinderen is zorgwekkend. Voor een boos kind kan deze zorg verband houden met hun woede of prikkelbaarheid. Als ze zich ergens zorgen over maken, kunnen ze uithalen, schreeuwen of een driftbui krijgen.
- Het kind kan zich zorgen maken over dingen die al zijn gebeurd. Deze zorgen hebben ook vaak de vorm van paranoia, waarbij ze zich zorgen maken over wat er in de toekomst kan gebeuren.
- U kunt zelfs enkele fysieke tekenen van bezorgdheid bij uw kind opmerken, zoals een trillende stem, tranen, kortademigheid, dwangmatig bewegen of rusteloos zijn in het algemeen.
Stap 6. Let op slaap- en eetproblemen
Angst kan zich bij kinderen manifesteren door te slapen en door hun eetlust. Een kind kan moeite hebben om in slaap te vallen, of ze kunnen niet in slaap blijven. Ze kunnen weigeren te eten of ze kunnen minder eten dan ze normaal doen. Uw kind kan ook tegen slaap vechten door driftbuien te krijgen, te huilen of te schreeuwen rond bedtijd.
Kinderen met angst kunnen ook nachtmerries of nachtmerries krijgen
Stap 7. Let op lichamelijke symptomen
Wanneer uw kind klaagt over lichamelijke aandoeningen, kan dit soms te maken hebben met angst. Angst kan leiden tot negatieve lichamelijke symptomen, zoals hoofdpijn en buikpijn.
Uw kind kan ook last krijgen van rusteloosheid, vermoeidheid, zweten of rugpijn
Methode 2 van 3: De woede verbinden met angst
Stap 1. Weet of uw kind overdreven boos is
Alle kinderen worden wel eens boos. Uw kind kan ook geïrriteerd raken of driftbuien hebben. Als uw kind meerdere keren per dag boos wordt, als het problemen veroorzaakt op school of met familie, of als het boze gedrag uw kind in gevaar brengt, is het geen normale hoeveelheid boosheid.
Als je te veel woede-uitbarstingen van je kind begint op te merken, begin dan een logboek bij te houden van hoe vaak ze voorkomen. U moet ook in het logboek alle gebeurtenissen voorafgaand aan de aflevering opnemen, het tijdstip van de dag waarop de aflevering plaatsvond, de hoeveelheid slaap die uw kind de nacht ervoor heeft gekregen en hun voedselinname. Dit zal u helpen om naar het grote geheel te kijken en te bepalen of uw kind mogelijk aan een groter angstprobleem lijdt
Stap 2. Bepaal of je kind te oud is voor woede-uitbarstingen
Naarmate kinderen ouder worden, zouden ze in hun ontwikkeling uit driftbuien en woede-uitbarstingen moeten groeien. Over het algemeen stoppen driftbuien en ander boos gedrag rond de leeftijd van zeven of acht.
Als uw kind na deze leeftijd nog steeds woede vertoont, kan de woede verband houden met angst. Als uw kind echter nog geen tiener of tiener is, komen vaak woede- en prikkelbaarheidsaanvallen voor en dit hoeft niet per se op angstproblemen te duiden
Stap 3. Identificeer de bron van de woede
Vaak is woede de manier waarop een kind reageert vanwege hun ernstige angst. Ze kunnen op geen enkele andere manier met situaties omgaan dan uithalen. Vaak is de bron van deze woede de trigger voor de angst, zoals school.
Om de bron van de angst te identificeren, moet u goed letten op wanneer uw kind boos wordt. Is het op school? Als dat zo is, kan de stress van school of hun leeftijdsgenoten hen angstig maken. Andere bronnen kunnen interactie met mensen zijn, naar een andere plaats gaan dan thuis, of gedwongen worden om een activiteit te doen die hen angst en stress bezorgt
Methode 3 van 3: Hulp zoeken
Stap 1. Herken wanneer u hulp voor uw kind moet krijgen
De meeste kinderen ervaren angst, angst en woede. Het kan echter een probleem zijn als het het leven van uw kind verstoort. De angst van uw kind kan interfereren met hun schoolwerk en hun sociale vaardigheden belemmeren. Als dit bij uw kind gebeurt, moet u hulp zoeken bij een deskundige.
- Als de woede of angst uw leven of het leven van uw kind onderbreekt, heeft u mogelijk hulp nodig.
- Begin met het maken van een afspraak voor jezelf met een professional in de geestelijke gezondheidszorg om over het probleem te praten. De beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg kan mogelijk interventies en strategieën aanbevelen die u kunt gebruiken om uw kind te helpen. Het kan zijn dat uw kind niet naar de geestelijke gezondheidszorg hoeft te gaan.
Stap 2. Breng uw kind naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg
Hoewel u uw kind waarschijnlijk eerst naar een kinderarts zult brengen, zal een kinderpsycholoog of andere professional in de geestelijke gezondheidszorg meer kennis hebben over angst bij kinderen en het verband met woede. U kunt met uw kinderarts praten over het krijgen van een verwijzing naar een specialist in de geestelijke gezondheidszorg.
- Als u niet via uw kinderarts wilt gaan, kunt u op zoek gaan naar kinderpsychologen bij u in de buurt. Zoek online om iemand te vinden die gespecialiseerd is in angst en woede en lees vervolgens recensies om u te helpen bij het nemen van uw beslissing.
- Zorg ervoor dat u uw kind voorbereidt op zijn bezoek met een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Leg uit wie de persoon is en laat uw kind eventuele vragen stellen. Verzeker uw kind dat het alleen of in aanwezigheid van u een gesprek kan hebben met de beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg. Zorg er ook voor dat u consequenties heeft als uw kind zich slecht gedraagt op de afspraak.
Stap 3. Overweeg een behandeling voor uw kind
Als de angst en woede van uw kind ernstig zijn, kan uw arts of therapeut behandeling voorstellen. Over het algemeen begint de behandeling met cognitieve gedragstherapie (CGT), een gedragstherapie die het kind helpt negatieve, angstige gedachten te vervangen door meer realistische en gezondere gedachten.
