Gezonde nieren verwijderen afvalstoffen en overtollig vocht uit het bloed. De nieren zijn dus essentieel voor het handhaven van een stabiel evenwicht van chemicaliën in het lichaam. Meer dan 26 miljoen Amerikanen, of 1 op de 9 volwassenen, lijden echter aan een nierziekte, wat betekent dat de nieren niet goed functioneren. Indien vroeg ontdekt, kan nierziekte worden behandeld om een ernstiger ontwikkeling van de ziekte en andere complicaties te voorkomen. Er zijn een aantal manieren om de nierfunctie te meten en te testen op nierziekte.
Stappen
Methode 1 van 2: Basislaboratoriumtests krijgen
Stap 1. Bespreek uw zorgen met uw primaire zorgverlener
Vertel uw arts over eventuele symptomen die u ervaart.
- Symptomen kunnen zijn: wallen in de ogen, handen en voeten; passage van bloederige, troebele of theekleurige urine; overmatig schuimen van de urine; minder plassen of moeite met plassen; vermoeidheid en verlies van eetlust; aanhoudende gegeneraliseerde jeuk.
- Uw arts zal u dan opdracht geven om een reeks standaardtests te ondergaan. De National Kidney Foundation beveelt twee eenvoudige tests aan om te controleren op nieraandoeningen, een om uw bloed te beoordelen en een om uw urine te beoordelen.
Stap 2. Begrijp de bloedtest
Het is belangrijk om uzelf op de hoogte te houden van wat deze tests meten en welke informatie ze geven over uw nierfunctie. Op de hoogte blijven kan ook helpen om angst op afstand te houden.
De bloedtest wordt de glomerulaire filtratiesnelheid genoemd. Het meet hoeveel bloed uw nieren elke minuut filteren. Dit staat bekend als uw GFR (glomerulaire filtratiesnelheid). Deze test laat zien hoe goed uw nieren werken. De normale waarde voor GFR is 90 of hoger. Een GFR lager dan 60 is een teken dat de nieren niet goed werken
Stap 3. Begrijp de urinetest
De urinetest controleert op eiwit in uw urine, wat een teken kan zijn van een nierziekte. Wanneer de filters in de nieren beschadigd zijn, lekt eiwit in de urine.
Deze test heeft verschillende namen, waaronder een controle op 'proteïnurie', 'albuminurie' of 'microalbuminurie'. Het kan ook een "urine-albumine-tot-creatinine-verhouding" worden genoemd
Stap 4. Haal het bloedmonster
U moet naar een medische laboratoriumkliniek waar een technicus een standaardbloedmonster uit uw arm zal afnemen.
- Uw zorgverlener kan u vragen om tijdelijk te stoppen met het nemen van medicijnen die de resultaten kunnen beïnvloeden. Deze omvatten antibiotica, maagzuur en geneesmiddelen voor chemotherapie.
- De risico's van een bloedonderzoek zijn minimaal. In zeldzame gevallen kunnen mensen overmatig bloeden, flauwvallen of een licht gevoel in het hoofd krijgen, of een infectie krijgen.
- Sommige mensen voelen matige pijn wanneer de naald in de arm wordt gestoken. De meesten voelen echter maar een klein prikje. Nadat het monster is getrokken, kan er wat kloppen of een lichte blauwe plek zijn, maar dit zou niet lang moeten duren.
- Het monster wordt vervolgens naar een laboratorium gestuurd om te testen.
Stap 5. Haal het urinemonster
In de meeste gevallen wordt u gevraagd om een klein urinemonster af te geven terwijl u op het kantoor van uw arts bent. Er is geen speciale voorbereiding vereist voor deze test. Er zijn ook geen risico's verbonden aan het verstrekken van een urinemonster.
- In zeldzame gevallen moet u mogelijk al uw urine 24 uur thuis verzamelen. Om dit te doen, heeft u een speciale container van uw arts nodig.
- Het monster wordt voor onderzoek naar het laboratorium gestuurd.
Stap 6. Wacht op uw testresultaten
Uw arts zal contact met u opnemen zodra de resultaten beschikbaar zijn. Het is het beste om hem of haar te ontmoeten om de mogelijke diagnose en het behandelplan te bespreken als de resultaten positief zijn voor nierziekte.
Methode 2 van 2: Verder testen ondergaan
Stap 1. Beoordeel met uw arts of aanvullende onderzoeken nodig zijn
Uw arts zal u informeren of de resultaten van de basislaboratoriumtests overtuigend waren. Hij of zij kan volgende tests aanbevelen om die resultaten te bevestigen of om de mate van nierbeschadiging te beoordelen.
Stap 2. Vraag een echografie aan
Een nier-echografie is een niet-invasief onderzoek dat beelden produceert die worden gebruikt om de grootte, vorm en locatie van de nieren te beoordelen.
- U moet een afspraak maken voor een echografie, meestal in een speciale kliniek of medisch centrum dat nierecho's doet.
- De technicus zal de procedure uitleggen en u moet mogelijk een toestemmingsformulier ondertekenen om de procedure te autoriseren.
- Meestal is er geen voorafgaande voorbereiding, zoals vasten of sedatie, vereist voor een echografie.
- De technicus zal een transducer over uw buik geven nadat hij wat gel heeft aangebracht op het gebied dat op het punt staat te worden afgebeeld. Een transducer is een prob-achtig apparaat dat geluidsgolven produceert die tegen de weefsels van het lichaam weerkaatsen en echo's maken. De echo's worden vervolgens naar een computer gestuurd en vertaald in afbeeldingen van uw nieren.
Stap 3. Vraag een CT-scan aan
Deze test, een computertomografie (CT) genoemd, gebruikt contrastkleurstof om de nieren in beeld te brengen. Het kan ook worden gebruikt om te zoeken naar afwijkingen en obstructies in de nieren.
- U moet een speciale afspraak maken voor een CT-scan, meestal in een speciale kliniek of medisch centrum dat nier-CT's maakt.
- De technicus zal u de procedure uitleggen en u moet een toestemmingsformulier ondertekenen dat de procedure autoriseert als het gebruik van contrastkleurstof betreft.
- Ter voorbereiding moet u vóór de test eten en drinken onthouden.
- Tijdens de test ligt u op een scantafel die in een grote, ronde opening van de scanmachine schuift. Terwijl de scanner om u heen draait, gaan röntgenstralen korte tijd door het lichaam. De röntgenstralen die door de weefsels van het lichaam worden geabsorbeerd, worden door de scanner gedetecteerd en naar de computer gestuurd. De computer zet de informatie vervolgens om in een afbeelding.
Stap 4. Onderga een nierbiopsie in een ziekenhuis
U moet deze procedure van tevoren plannen en minimaal 12 uur in het ziekenhuis blijven.
- De meeste nierbiopten zijn percutaan, dat wil zeggen door de huid. In de meeste gevallen wordt u niet onder narcose in slaap gebracht, maar krijgt u medicijnen om u slaperig te maken, terwijl het gebied verdoofd wordt.
- De arts snijdt de huid door en steekt de naald in het oppervlak van de nier. Hij of zij trekt dan het monster. Het gebied kan enkele dagen pijnlijk of gevoelig aanvoelen en u kunt wat bloed in uw urine zien. Raadpleeg uw arts als deze symptomen aanhouden.
