Naarmate een vrouw ouder wordt, neemt haar voorraad eieren geleidelijk af tot de menopauze (wanneer haar eieren in wezen verdwenen zijn). Deze voorraad staat bekend als haar 'ovariële reserve'. Door biochemische niveaus te meten en transvaginale echografie uit te voeren, kunnen vruchtbaarheidsartsen geschatte schattingen geven van de resterende ovariële reserve van een vrouw. Als u ouder bent dan 35 en problemen heeft met zwanger worden, andere risicofactoren heeft of om welke reden dan ook geïnteresseerd bent in het bevriezen van een aantal van uw eicellen, kunt u ervoor kiezen om uw ovariële reserve te laten testen. Helaas zijn deze resultaten soms misleidend. Het testen van de ovariële reserve moet altijd worden gedaan onder begeleiding van een ervaren beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.
Stappen
Methode 1 van 3: Testen van ovariële reserve begrijpen
Stap 1. Onderzoek de ovariële reservetesten
"Ovariële reserve-testen" kan een verscheidenheid aan verschillende tests omvatten die worden gebruikt om de geschatte hoeveelheid (en in sommige gevallen kwaliteit) van uw resterende eieren te bepalen. Dit kan worden gedaan om uw vruchtbaarheidsniveaus en/of de haalbaarheid van het invriezen van uw eieren te beoordelen. Ovariële reservetests kunnen biochemische markers (zoals FSH, estradiol, antimüller hormoon en inhibine B) controleren om een schatting van uw reserve te krijgen, of echografie gebruiken om het aantal antrale follikels en het ovariumvolume te bepalen.
- Deze tests worden vaak uitgevoerd als onderdeel van de eerste evaluatie voor onvruchtbaarheidspatiënten. Ze worden ook uitgevoerd voorafgaand aan het invriezen van eieren.
- Afhankelijk van de kliniek die u kiest, kunnen deze tests variëren van $ 150 tot $ 500.
Stap 2. Controleer of u aan de criteria voldoet
Meestal worden ovariële reservetests uitgevoerd bij vrouwen van 35 jaar of ouder die al minstens 6 maanden proberen zwanger te worden, of bij vrouwen met andere risicofactoren. Deze risicofactoren zijn onder meer een voorgeschiedenis van kanker of andere aandoeningen die worden behandeld met bestraling van het bekken en/of bepaalde soorten medicijnen die van invloed kunnen zijn op uw vruchtbaarheid (zoals chemotherapie). U kunt ook een goede kandidaat zijn als u een eierstokoperatie heeft ondergaan voor endometriomen.
Bovendien kan deze test belangrijk zijn voor personen die geïnteresseerd zijn in het invriezen van eieren. Als u bijvoorbeeld een transman bent die hoopt een deel van uw eicellen te bevriezen voordat u overgaat, of een vrouw die zich voorbereidt op het ondergaan van een medische procedure die van invloed kan zijn op uw vruchtbaarheid, kunnen deze tests een goede optie voor u zijn
Stap 3. Onderzoek de beperkingen van het testen van de ovariële reserve
Veel mensen voelen zich misschien gedwongen om de grootte van hun ovariële reserve te bepalen. Er moet echter worden opgemerkt dat deze resultaten nogal dubbelzinnig, onvolmaakt en moeilijk te interpreteren kunnen zijn. Dit is de reden waarom vruchtbaarheidstests thuis niet worden aanbevolen. Bereid u voor om de resultaten van een ovariële reservetest met een korreltje zout te nemen en bespreek alle opties met een zorgverlener voordat u conclusies trekt.
Stap 4. Maak een afspraak met een fertiliteitskliniek
Als u uw ovariële reserve wilt laten testen, zoek dan op internet naar vruchtbaarheidsklinieken bij u in de buurt. (U kunt ook contact opnemen met uw verzekeringsmaatschappij voor goedgekeurde opties.) Maak een afspraak met een plaatselijke kliniek om uw opties te bespreken. U kunt dit bij verschillende klinieken proberen totdat u de juiste voor u heeft gevonden. Wanneer u een vruchtbaarheidskliniek en een arts vindt die u vertrouwt, maak dan een afspraak om verder te gaan met uw test (of tests).
Niet alle vruchtbaarheidspraktijken zijn LGBTQ-vriendelijk en/of deskundig. Transmannen en andere LGBTQ-families moeten waar mogelijk doorverwezen worden door vrienden of andere artsen
Methode 2 van 3: Biochemische niveaus meten
Stap 1. Onderga een FSH-test op dag 3
Misschien is de meest gebruikelijke manier om uw ovariële reserve te beoordelen, uw niveaus van follikelstimulerend hormoon (FSH) te bepalen. De "FSH-test op dag 3" is een bloedtest die uw follikelstimulerend hormoon meet op de derde dag van uw menstruatiecyclus. Het wordt op de derde dag gedaan omdat dit het moment is waarop de oestrogeenspiegels (oestradiol) het laagst zouden moeten zijn.
- Hoge oestradiolspiegels kunnen het uiterlijk van FSH veranderen. Daarom moeten de oestradiolspiegels altijd worden getest in combinatie met FSH.
- Bij vrouwen met een onregelmatige of onregelmatige menstruatie kunnen zowel de FSH- als de oestradiolspiegel willekeurig worden bepaald. Als de oestradiolspiegels laag zijn, kunnen de FSH-spiegels worden geteld.
- FSH-spiegels onder 10 miu/ml worden als normaal beschouwd. Niveaus tussen de 10-15 miu/ml worden beschouwd als "borderline".
Stap 2. Vraag uw arts naar een Clomid Challenge-test
De Clomid Challenge-test is een andere manier om uw niveaus van follikelstimulerend hormoon (FSH) en de gezondheid van uw ovariële reserve te beoordelen. In deze test worden uw FSH-waarden ook gecontroleerd op dag 3 van uw cyclus. Vervolgens krijgt u Clomid op dag 5-9 en wordt uw FSH op dag 10 opnieuw getest. Clomid is een 'selectieve oestrogeenreceptormodulator'. De aanwezigheid van dit medicijn in uw systeem zou ervoor moeten zorgen dat uw FSH-waarden stijgen. Op dag 10 zou uw lichaam in staat moeten zijn om uw FSH-waarden weer normaal te maken. Hogere FSH-waarden op dag 10 kunnen wijzen op een lage ovariële reserve.
Stap 3. Doe een AMH-test
De AMH-test is een bloedtest die uw antimüller-hormoonspiegels beoordeelt. AMH is een stof die alleen in kleine ovariële follikels wordt geproduceerd. Men denkt dat de niveaus van dit hormoon de resterende eiervoorraad (of ovariële reserve) van een vrouw weerspiegelen. AMH-niveaus kunnen op elke dag van een vrouwencyclus worden getest.
- Hogere dan gebruikelijke niveaus van AMH kunnen aanwezig zijn bij vrouwen met de diagnose polycysteus ovariumsyndroom.
- AMH-niveaus worden vaak gebruikt om te bepalen hoe goed vrouwen kunnen reageren op geneesmiddelen tegen onvruchtbaarheid.
Stap 4. Meet uw niveaus van Inhibin B
Inhibine B is een eiwithormoon dat door uw eierstokken wordt aangemaakt en wordt uitgescheiden door kleine, zich ontwikkelende follikels. Er wordt aangenomen dat het testen van deze niveaus (via bloedonderzoek) op de derde dag van uw cyclus helpt bij het bepalen van zowel de kwantiteit als de kwaliteit van uw resterende ovariële reserve.
- Helaas is deze test mogelijk niet bij alle vruchtbaarheidsklinieken beschikbaar.
- Deze test kan vooral nuttig zijn voor vrouwen met onverklaarbare vruchtbaarheidsproblemen.
Methode 3 van 3: Een echografie ondergaan
Stap 1. Laat een echo maken om het aantal antrale follikels te beoordelen
Antrale follikels zijn kleine structuren die onrijpe eieren bevatten. Een transvaginale echografie kan worden uitgevoerd om uw antrale follikeltelling (AFC) visueel te beoordelen. Door dit aantal te bepalen, kunt u een schatting maken van het aantal resterende eieren in elk van uw eierstokken.
- Deze test wordt als nauwkeuriger beschouwd dan FSH-tests voor oudere vrouwen (ouder dan 44 jaar).
- Uw FSH-niveaus kunnen van maand tot maand variëren, terwijl uw AFC relatief stabiel blijft.
Stap 2. Laat uw eierstokvolume controleren
Een transvaginale echografie kan ook worden gebruikt om uw ovariumvolume te meten. De grootte (het volume) van uw eierstokken kan ook helpen om het aantal resterende eieren in uw reserve aan te geven. Door uw eierstokken op 3 vlakken te meten en een berekening te gebruiken, zou uw arts uw eierstokvolume moeten kunnen bepalen.
- Deze test alleen is niet de meest nauwkeurige indicator van ovariële reserve of vruchtbaarheid.
- Deze informatie kan echter nuttig zijn in combinatie met andere resultaten.
Stap 3. Overweeg een "gecombineerde" ovariële reservetest
Voor sommige vrouwen kan een combinatie van biochemische en beeldvormende (echografie) technieken de meest nauwkeurige beoordeling van hun ovariële reserve opleveren. Omdat geen enkele vruchtbaarheidstest 100% nauwkeurigheid kan bieden, worden vaak meerdere methoden gecombineerd.
- Bespreek dit zorgvuldig met uw zorgverlener en selecteer de beste 1-2 tests voor u.
- De combinatie van te veel tests kan de resultaten zelfs vertroebelen en tot verwarring leiden.
Tips
- Veel van deze testprocedures worden niet of slechts gedeeltelijk gedekt door de medische verzekering. Neem contact op met uw verzekeringsmaatschappij om te weten wat zij dekken. Bespreek vooraf kosten en betalingsopties met uw zorgverlener.
- Of u nu voor deze tests kiest of niet, u kunt nog steeds stappen ondernemen om uw ovariële reserve te beschermen.
