Spondylose (ook bekend als cervicale spondylose of cervicale osteoartritis) is de degeneratie van wervelschijven in de nek. Hoewel het een veelvoorkomende aandoening is bij oudere mensen, ontwikkelen de symptomen zich langzaam in de tijd en variëren ze sterk van persoon tot persoon. Wanneer symptomen de dagelijkse activiteiten beïnvloeden of acuut ontstaan, is verdere evaluatie en behandeling aangewezen. Het beste wat u kunt doen om te weten of u spondylose heeft, is door regelmatig naar een arts te gaan voor gezondheidscontroles, vooral wanneer u de leeftijd van 60 jaar hebt bereikt. Veelvoorkomende symptomen die u moet opmerken, zijn controle op stijfheid, gevoelloosheid of pijn in uw nek of rug.
Stappen
Methode 1 van 3: De tekenen en symptomen herkennen
Stap 1. Zoek naar nek- en rugpijn
Spondylose heeft vaak geen symptomen. Als het echter symptomen veroorzaakt, is pijn langs de nek en de wervelkolom een van de meest voorkomende. Deze pijn is het gevolg van uitdroging van de tussenwervelschijven en het creëren van wrijving tussen de wervelbotten en/of druk op de zenuwen. De pijn in uw rug of nekpijn kan ook uitstralen naar uw ledematen.
- Uw pijn kan ook erger worden als u niest, hoest of lacht.
- Pijn wordt meestal 's nachts gevoeld.
- Nekpijn kan opflakkeren en dan tijdelijk beter worden. Deze intermitterende pijn kan worden veroorzaakt door verergering of intensief gebruik van de nek of rug. De pijn kan in de loop van de tijd erger worden en/of chronisch worden.
- In plaats van pijn kunt u ook tintelingen of gevoelloosheid in uw ledematen ervaren. Dit komt door de druk op de zenuwwortels en symptomen zijn specifiek voor het gebied dat wordt samengedrukt.
- Als uw zenuwen worden aangetast, kunt u ook een branderig gevoel, tintelingen of een prikkelend gevoel hebben.
Stap 2. Herken stijfheid in nek en rug
Stijfheid, samen met pijn, is een van de meest voorkomende symptomen van spondylose. U kunt zich vooral 's ochtends stijf voelen en daarna meer mobiliteit krijgen naarmate de dag vordert. Uw stijfheid kan het onmogelijk maken om voorover te buigen of uw hoofd in bepaalde posities te draaien.
- U zult waarschijnlijk moeite hebben om uw hoofd heen en weer te bewegen.
- De stijfheid die gepaard gaat met spondylose treedt op als gevolg van de langzame verslechtering van het kraakbeen van een gewricht.
- Stijfheid betekent dat u het gewricht moeilijk kunt bewegen; het lijkt te 'plakken'.
- Nekstijfheid geassocieerd met spondylose wordt meestal erger na verloop van tijd. Het treedt meestal op na een nachtrust.
- Hoofdpijn kan ook optreden, meestal beginnend aan de achterkant van de nek en uitstralend naar de bovenkant van het voorhoofd.
Stap 3. Zoek naar een gebrek aan coördinatie
U kunt moeite hebben om dingen op te vangen, uw armen of handen op te tillen of iets stevig in uw hand te knijpen. Dit gebrek aan coördinatie kan ook leiden tot een gebrek aan evenwicht.
Pas op dat u niet valt als u spondylose heeft. Beweeg langzaam en voorzichtig
Stap 4. Houd uw badkamergewoonten in de gaten
Als u significante veranderingen in uw badkamergewoonten opmerkt, kan dit erop wijzen dat er een probleem is. Veranderingen in de stoelgang of blaasgewoonten, zoals niet naar de wc kunnen gaan als u het gevoel hebt of onverwacht de controle verliezen, zijn waarschuwingssignalen dat een deel van het ruggenmerg kan worden samengedrukt. Dit wordt gezien als een dringende reden voor (her)evaluatie.
Methode 2 van 3: Uw risico minimaliseren
Stap 1. Blijf gezond en behoud een gezond gewicht
Goed eten en een gezond gewicht behouden zijn twee eenvoudige dingen die u kunt doen om uw kansen op het ontwikkelen van spondylose te verkleinen en de impact van de aandoening te minimaliseren zodra deze zich heeft ontwikkeld. Probeer elke dag minimaal een uur aan lichaamsbeweging te doen.
- Doe lichte oefeningen die uw rug niet draaien of negatief beïnvloeden, zoals zachte yoga. Vermijd contactsporten zoals voetbal, hockey en rugby. Vermijd ook het tillen van zware gewichten. Ga in plaats daarvan hardlopen, wandelen of fietsen.
- Eet een gezond dieet dat voornamelijk bestaat uit volle granen, fruit en groenten, met een kleine hoeveelheid magere eiwitten. Vermijd het eten van vlees, fastfood en bewerkte voedingsmiddelen, die veel suiker, zout en vet bevatten. Drink elke dag minstens acht glazen water en vermijd frisdrank en zoete dranken.
- Niet roken. Roken kan uw nekpijn verergeren. Als u al rookt, investeer dan in nicotinepleisters of kauwgom om uw onbedwingbare trek te verminderen. Verminder geleidelijk uw sigaretteninname. Rook bijvoorbeeld een paar weken lang elke dag een half pakje in plaats van een vol pakje. Snijd vervolgens gedurende nog twee weken elke drie dagen een pakket. Blijf op deze manier uw sigarettenverbruik verminderen tot het nul is.
Stap 2. Zoek een minder fysieke baan
Als je een baan hebt die veel slijtage aan je rug veroorzaakt, probeer dan een andere baan te vinden die fysiek minder uitdagend is. Buigen, draaien en spannen van uw rug kan uw kansen op het ontwikkelen van spondylose in de loop van de tijd vergroten. Probeer indien mogelijk een andere baan te vinden bij hetzelfde bedrijf waar u nu werkt. Ga bijvoorbeeld naar een bureaubaan in plaats van uitpakken, tillen en soortgelijke fysieke werkzaamheden.
Zelfs bureaubanen kunnen echter hun eigen risico's hebben. De hele dag in één positie zitten met je nek naar een computer gestrekt, kan ook leiden tot nek- en rugpijn. Zorg ervoor dat uw stoel voldoende rugsteun biedt. Pas uw houding regelmatig aan om krampen en pijn in uw rug en nek te voorkomen. Loop ongeveer elke 30 minuten door het kantoor - al is het maar een korte afstand
Stap 3. Beheer eerdere medische aandoeningen
Er zijn een aantal medische procedures die uw kansen op het ontwikkelen van spondylose later kunnen vergroten. Artritis, een gescheurde of hernia, fracturen als gevolg van osteoporose kunnen allemaal uw risico op spondylose vergroten. Praat met uw arts over de behandeling van deze en gerelateerde aandoeningen, vooral als deze verband houden met nek- of rugletsel. Volg uw behandelplan om te voorkomen dat spondylose zich ontwikkelt of verergert.
Methode 3 van 3: Uw arts raadplegen
Stap 1. Maak een lijst met symptomen
Wanneer u de symptomen van spondylose begint op te merken, schrijf ze dan op, inclusief de dag, tijd, duur van het symptoom en de activiteit die het symptoom veroorzaakte. Uw arts kan deze informatie gebruiken om uw medische geschiedenis beter te begrijpen en een behandelplan voor u op te stellen.
Naast een lijst met symptomen, krijgt u ook informatie over de medische geschiedenis van uw familie. Spondylose kan erfelijk zijn, dus als anderen in uw familie een voorgeschiedenis hebben van spondylose of andere rugklachten, kan uw arts dit gebruiken om een diagnose te stellen
Stap 2. Raadpleeg een arts
Als u een symptoom van spondylose heeft, kan dit al dan niet wijzen op de daadwerkelijke aanwezigheid van spondylose. Maar zelfs als u geen spondylose heeft, is het belangrijk om deze aandoeningen te laten onderzoeken door een medische professional, omdat ze kunnen wijzen op een andere, even ernstige aandoening.
- Veel mensen met spondylose ervaren helemaal geen symptomen. Het is belangrijk om regelmatig medische controles te ondergaan, vooral na de leeftijd van 60 jaar, wanneer de meeste mensen tekenen van spondylose vertonen op röntgenfoto's en medische onderzoeken.
- Laat uw arts ook weten welke medicijnen u gebruikt.
Stap 3. Krijg een nekcompressietest
Een nekcompressietest of Spurling-test kan worden gedaan om erachter te komen of spondylose gepaard gaat met een uitpuilende schijf. De arts zal u vragen om eenvoudig uw nek te strekken en zijdelings te buigen en opzij te draaien. Dit zal uw arts laten zien of er een uitpuiling in uw nek is, of wat voor soort pijnreactie u krijgt bij het uitvoeren van deze eenvoudige beweging.
Stap 4. Test op de Hoffman-reflex
De Hoffman-reflex is een reflexresponstest. Artsen voeren de test uit om een aantal ziekten te identificeren, waaronder multiple sclerose, spondylose en ALS. De Hoffman-reflex wordt getest door uw vingers in een strakke vuist te trekken en vervolgens met de duim, middelvinger en wijsvinger te zwaaien.
- Uw arts zal uw hand laten rusten en vervolgens stabiliseren tussen zijn wijs- en middelvinger.
- Dan knijpt of tikt hij met uw middelvinger of ringvinger en let hij op samentrekking van uw wijsvinger en duim.
- Als uw reflexen een onvolledige samentrekking vertonen, kan dit duiden op spondylose.
Stap 5. Maak een röntgenfoto van de nek
Röntgenfoto's zijn zwart-witbeelden die afwijkingen in de nek kunnen onthullen. Een röntgenfoto van de nek kan sporen van botten, schijfletsels, fracturen, osteoporose en slijtage van de wervelkolom detecteren, die allemaal wijzen op spondylose.
- Röntgenfoto's van de nek kunnen ook andere veranderingen in de wervelkolom identificeren en kunnen andere aandoeningen uitsluiten die vergelijkbaar zijn met spondylose.
- Deze test wordt gedaan door een radioloog op de afdeling radiologie van het ziekenhuis.
- Een nekröntgenfoto kan helpen bij het evalueren van nekletsel, gevoelloosheid en pijn.
Stap 6. Laat een MRI (magnetic resonance image) maken MRI's produceren 3D-beelden van uw nek en ruggengraat
In deze test produceren magnetische velden en radiogolven een gedetailleerd dwarsdoorsnedebeeld van het bot en de weefsels. Een MRI- of CT-scan is meestal geïndiceerd als er na een aantal weken geen verbetering is met medicijnen, voorlichting en fysiotherapie of als er een plotselinge toename van pijn of andere symptomen is.
- MRI's kunnen gebieden identificeren waar zenuwen kunnen worden bekneld.
- Eet 4 uur voor de MRI-scan niets.
- Haal metalen voorwerpen uit je lichaam, want MRI-scanners produceren sterke magnetische velden.
- Een MRI-scanner ziet eruit als een korte cilinder die aan beide uiteinden open is.
- U gaat de scanner eerst met uw hoofd of voeten eerst in. Soms wordt er een frame over uw lichaam geplaatst om signalen op te vangen die door het lichaam worden uitgezonden om een beeld van betere kwaliteit te creëren.
- Zorg ervoor dat u tijdens het scannen stil blijft staan om een kwaliteitsbeeld te produceren.
Stap 7. Kijk naar het krijgen van een CT-scan
Een computertomografie (CT) scan is een diagnostische procedure die kan bepalen of u spondylose heeft. Een CT-scan maakt gebruik van röntgenstralen uit meerdere richtingen om een dwarsdoorsnede van de nek te maken. Deze scans worden gebruikt om de conditie van uw botten beter te begrijpen.
- Voor een CT-scan moet u al uw sieraden afdoen en een ziekenhuisjas dragen.
- De CT-scan wordt gemaakt terwijl u op een tafel ligt die heen en weer beweegt terwijl de camera een foto maakt.
- Het is belangrijk dat u tijdens de procedure stil blijft liggen om een goed beeld te krijgen.
Stap 8. Laat een myelogram maken
Een myelogram houdt in dat u kleurstof in uw wervelkanaal injecteert en vervolgens een korte tijd wacht terwijl de kleurstof door uw wervelkolom beweegt. In combinatie met een CT-scan of röntgenbeeldvorming kunnen artsen de beweging van de kleurstof volgen om de toestand van uw wervelkolom beter te begrijpen.
Gebieden waar de wervelkolom gewond is, verschijnen in het myelogram
Stap 9. Kijk naar zenuwfunctietests om te beoordelen of uw zenuwen goed werken
Zenuwfunctietests kunnen helpen bepalen of zenuwsignalen goed naar de spieren gaan. Er zijn twee zenuwfunctietests die kunnen helpen bij het diagnosticeren van spondylose:
- Een elektromyogram (EMG) is een diagnostische test die de elektrische activiteit van de zenuwen meet tijdens het verzenden van berichten naar de spieren.
- Deze test wordt zowel gedaan wanneer de spieren samentrekken als wanneer ze in rust zijn. EMG's kunnen de functie van de spieren en de zenuwen beoordelen.
- Een ander type zenuwfunctietest is de zenuwgeleidingsstudie. Deze test wordt gedaan door elektroden op de huid boven uw zenuwen te bevestigen. Er wordt een kleine hoeveelheid elektriciteit door de zenuw geleid om de sterkte en snelheid van zenuwsignalen te meten.
Stap 10. Krijg medicijnen
Er zijn verschillende medicijnen beschikbaar om u te helpen bij het behandelen van spondylose. Deze medicijnen kunnen u helpen pijn te verlichten en ontstekingen in uw rug en nek te verminderen.
- Medicijnen tegen epilepsie, zoals gabapentine en pregabaline, kunnen uw pijn helpen verminderen.
- Van corticosteroïden zoals prednison is ook aangetoond dat ze acute pijn verlichten, en ze worden meestal voor een korte periode gegeven vanwege de bijwerkingen. Orale steroïden zijn typisch, maar in extreme gevallen kan uw arts injectiesteroïden aanbevelen.
- Spierverslappers zoals cyclobenzaprine en methocarbamol kunnen spierspasmen in uw rug verminderen.
- Zelfzorggeneesmiddelen zoals ibuprofen zijn ook nuttig voor pijnbestrijding.
