Ongeveer 5% van de Amerikaanse bevolking lijdt aan agorafobie, een angststoornis die zich in het Grieks vertaalt naar 'angst voor de markt'. Het kan het best worden gezien als de angst voor angst, of de angst voor een paniekaanval op een openbare plaats. Agorafobie komt twee keer zo vaak voor bij vrouwen dan bij mannen en wordt gekenmerkt door een intense angst tijdens ontmoetingen in het openbaar, tijdens het socialiseren of in onbekende omgevingen. Identificeren of je al dan niet agorafobie hebt, is de eerste stap op weg naar het vinden van een oplossing.
Stappen
Deel 1 van 3: Publiek gedrag in verband met agorafobie identificeren
Stap 1. Besteed aandacht aan uw behoefte aan gezelschap wanneer u in het openbaar bent
Mensen met pleinvrees hebben vaak hulp nodig bij het reizen naar een nieuwe plek omdat ze bang zijn om alleen op pad te gaan. Mensen met pleinvrees hebben het vaak moeilijk om zelfstandig dingen te doen en worden getroost door de aanwezigheid van een vriend of partner.
Als de gedachte om naar de supermarkt te gaan voor een liter melk je angstig maakt, kun je last hebben van agorafobie
Stap 2. Bedenk of je een vaste route hebt vastgesteld
Mensen met agorafobie zijn misschien bang om naar plaatsen te gaan die misschien niet vrij zijn van angstopwekkende triggers. Iemand met agorafobie kan een 'veilig' bewegingspatroon creëren om elke dag te reizen, zoals van en naar het werk.
Als je hebt gemerkt dat je elke dag uitsluitend een enkele reis naar huis neemt en je aan exact dezelfde wegen, voetpaden en voetpaden houdt omdat je bang bent om nieuwe te proberen, heb je misschien last van agorafobie
Stap 3. Let op een achteruitgang in je sociale leven
Mensen met pleinvrees beperken vaak de plaatsen waar ze heen gaan om de kans te verkleinen dat ze iets tegenkomen dat een paniekaanval kan veroorzaken. Mensen met pleinvrees kunnen zich ongemakkelijk voelen bij het ontmoeten van nieuwe mensen en proberen zich te beperken tot 'veiligheidszones', zoals thuis of op het werk. Als je pleinvrees hebt, merk je misschien dat je sociale leven beperkt aanvoelt.
Misschien ging je, voordat je agorafobie ontwikkelde, naast je werk en school met vrienden naar de bar, feestjes en de bioscoop. Na verloop van tijd begon je je misschien meer zorgen te maken over een paniekaanval en ging je niet meer naar feestjes. Toen het semester eindigde, schreef je je niet meer in voor school uit angst dat je een paniekaanval zou krijgen in de klas. Je ziet je vrienden nu minder vaak en brengt zo min mogelijk tijd door op het werk. Dit soort gedrag kan erop wijzen dat u agorafobie heeft
Stap 4. Bepaal of u angst of angst voelt wanneer u zich in een grote menigte bevindt
Voelt u zich kortademig in een menigte mensen in het winkelcentrum, bij een concert of op de markt? U kunt agorafobie hebben als zelfs het denken aan grote menigten mensen symptomen van angst veroorzaakt, zoals zweethanden, overmatig piekeren, een bonzende hartslag en onsamenhangende gedachten.
Zelfs als je niet echt een paniekaanval ervaart, kan angst voor een aanval in een sociale situatie ook een symptoom zijn van pleinvrees
Stap 5. Blijf je bewust van angst of onrust in een besloten ruimte
Panieksymptomen die verband houden met pleinvrees kunnen toeslaan als u het gevoel heeft dat u niet kunt ontsnappen. Onderzoek je gevoelens wanneer je in besloten ruimtes bent. Door tunnels rijden in een auto of trein, rijden in liften, bussen, vliegtuigen en treinen kan panieksymptomen of een paniekaanval veroorzaken.
Stap 6. Denk na over situaties waarin je een excuus verzon om te ontsnappen
Het komt vaak voor dat mensen met agorafobie bang zijn om niet te kunnen ontsnappen aan een plaats of situatie. U kunt echter schaamte of schaamte ervaren wanneer u een excuus moet verzinnen om aan een situatie te ontsnappen. Om je angst te verbergen, zou je kunnen liegen over waarom je plotseling een bepaalde situatie of gebeurtenis moet verlaten.
Misschien ervaar je bijvoorbeeld een agorafobische episode wanneer je bij een honkbalwedstrijd bent met een vriend. In plaats van te zeggen dat je je angstig voelt in de grote menigte, zou je je vriend kunnen vertellen dat je naar huis moet om je hond uit te laten. Naast dergelijke excuses, zou je ziekte kunnen faken om aan een ongemakkelijke situatie te ontsnappen
Deel 2 van 3: Persoonlijke symptomen van agorafobie identificeren
Stap 1. Let op aanhoudende angst
Het belangrijkste kenmerk van pleinvrees is dat je je zorgen maakt over situaties en plaatsen waarvan je vreest dat je er niet aan kunt ontsnappen. Wanneer u zich in deze situaties bevindt (meestal buitenshuis), kunt u een gevoel van angst ervaren, alsof er iets vreselijks staat te gebeuren. U moet deze gevoelens minimaal zes maanden hebben gehad om de diagnose agorafobie te krijgen.
Sommige mensen ervaren ook panieksymptomen of paniekaanvallen in situaties die angst oproepen. Tijdens een paniekaanval kan men een combinatie ervaren van pijn op de borst, gevoelloosheid, duizeligheid, beven, zweten, kortademigheid, misselijkheid, zich onwerkelijk voelen of losgekoppeld zijn van zichzelf, het gevoel hebben de controle te verliezen of gek te worden, het gevoel te hebben dood te gaan, of het koud of warm voelen
Stap 2. Identificeer de situaties die je angstig maken
De soorten angst die iemand met agorafobie ervaart, zijn vrij specifiek. Om gediagnosticeerd te worden met agorafobie, geeft de DSM-V aan dat de patiënt angst moet ervaren in twee of meer van de volgende situaties:
- in een grote menigte zijn of in een rij wachten
- in een open ruimte zijn, zoals een marktplaats of parkeerplaats
- in een afgesloten ruimte zijn, zoals een coffeeshop of bioscoop
- met het openbaar vervoer, zoals de bus, trein, vliegtuig of veerboot
- alleen naar buiten gaan
Stap 3. Herken wanneer je bang bent om alleen te zijn
Als je er niet van houdt om alleen te zijn omdat je misschien in paniek raakt en de kortademigheid, hartslag en verwarde gedachten ervaart die optreden tijdens een agorafobische aanval, dan heb je misschien agorafobie. Noteer eventuele verhoogde angstgevoelens die je ervaart als je alleen bent.
Er zijn twee soorten angsten die kunnen ontstaan als mensen alleen zijn. Eén soort is gerelateerd aan agorafobie. De andere soort angst ontwikkelt zich omdat de persoon alleen is en zich kwetsbaar voelt voor aanvallen van roofdieren. Dit is niet symptomatisch voor agorafobie. Het correct identificeren van de eigen gevoelens is belangrijk om te bepalen of ze agorafobie hebben
Stap 4. Overweeg uw risicofactoren voor agorafobie
Vrouwen en personen onder de 35 jaar lopen een groter risico om pleinvrees te ontwikkelen. Andere risicofactoren voor agorafobie zijn onder meer:
- een andere stoornis hebben, zoals een paniekstoornis of een ander type fobie
- zich vaak nerveus of angstig voelen
- iets stressvols meemaken, zoals het verliezen van een ouder, aangevallen worden of misbruikt worden
- een familiegeschiedenis van agorafobie hebben (zoals een bloedverwant)
- depressie hebben
- een probleem met middelenmisbruik hebben
Deel 3 van 3: Hulp krijgen voor agorafobie
Stap 1. Vraag uw arts naar medicatie
Agorafobie moet niet alleen met medicatie worden behandeld, maar het combineren van medicatie met therapie kan helpen. Veel voorkomende medicijnen die worden gebruikt om agorafobie te behandelen, zijn onder meer:
- Antidepressiva. Selectieve antidepressiva voor serotonineheropnameremmer (SSRI), zoals paroxetine en fluoxetine, kunnen helpen als u naast uw agorafobie ook paniekaanvallen heeft. Andere opties zijn tricyclische antidepressiva en MAO-remmers.
- Medicijnen tegen angst. Medicijnen zoals benzodiazepinen kunnen in korte tijd een gevoel van rust geven, maar deze medicijnen kunnen verslavend zijn. Het is daarom het beste om uw gebruik van deze medicijnen te beperken tot noodsituaties, zoals tijdens een paniekaanval.
Stap 2. Woon therapie bij
Cognitieve gedragstherapie (CGT) is de meest effectieve vorm van behandeling voor agorafobie. De techniek combineert cognitieve therapie (die benadrukt dat bepaalde denkwijzen leiden tot bepaalde psychische aandoeningen) met gedragstherapie (die de nadruk legt op het vermogen van het individu om gedrag te veranderen dat schadelijk voor hem is).
- Een effectief CGT-regime zal gedurende meerdere weken plaatsvinden in sessies van elk ongeveer 50 minuten. Uw counselor zal u in een bepaalde week door uw ervaring met agorafobie vertellen en u zal worden gevraagd om uw denk- en actiepatronen te analyseren.
- Uiteindelijk zal je worden gevraagd om jezelf bloot te stellen aan steeds meer uitdagende niveaus van sociale betrokkenheid om de gevoelens en gedachten die je agorafobie oproept, uit te bannen. Eerst ga je misschien 15 minuten naar de markt, dan 30 minuten, dan een uur, enzovoort, totdat je weer goed gewend bent aan sociale situaties.
Stap 3. Train je geest opnieuw
Agorafobie is het resultaat van je hersenen die je iets vertellen dat niet waar is: "Je zit in de val", "Je bent hier onveilig", of "Je moet niemand vertrouwen." Door je misvattingen aan te passen en actief te verwerpen, kun je leren omgaan met pleinvrees. De eerste stap naar omscholing is erkennen dat je geest ontregeld is en dat de gedachten of signalen die je ontvangt onjuist zijn.
Als je hersenen bijvoorbeeld zeggen dat je in paniek moet raken omdat er gevaar in de buurt is, verzamel dan aanvullende informatie. Denk aan eerdere paniekaanvallen die je hebt gehad en onthoud dat je ze hebt overleefd en doorstaan zonder blijvend letsel of de dood (een veel voorkomende angst bij mensen met pleinvrees)
Stap 4. Gebruik niet-vermijdende copingstrategieën
Niet-vermijdende copingstrategieën (exposure) dwingen je om situaties aan te gaan die bedreigend aanvoelen. Om angstvrij te worden in situaties die je momenteel angstig maken, moet je deze situaties uit de eerste hand ervaren. Pas nadat je door de vlam van angst bent gegaan, kun je tevoorschijn komen, Phoenix-achtig, verfrist en mentaal heel.
- Als u bijvoorbeeld een golf van paniek voelt of vreest wanneer u naar een honkbalwedstrijd gaat, probeer dan ongeveer 15 tot 20 minuten naar een plaatselijke kleine of kleine competitiewedstrijd te gaan. Verhoog het geleidelijk, woon de volgende wedstrijd 30 tot 40 minuten bij, dan 60 tot 70 minuten enzovoort. Ga uiteindelijk een paar innings over naar een Major League-wedstrijd, dan
- Wees eerlijk tegen jezelf over je comfortniveau. Je doel zou niet moeten zijn om een agorafobische paniekaanval op te wekken, maar om de trigger te identificeren die de aanvallen veroorzaakt zonder er daadwerkelijk een te hebben. Overhaast het proces niet door jezelf te snel bloot te stellen aan een te grote trigger. Tempo jezelf en houd een dagboek bij van hoe je je voelt na elke blootstelling om je voortgang te meten.
