Autistische kinderen zijn doorgaans niet-agressief van aard, maar soms wordt een kind agressief als het onder extreme stress staat. Het is normaal om hier een mix van emoties over te voelen, van zorgen tot schuldgevoelens tot angst. Deze wikiHow zal je begeleiden bij het omgaan met een moeilijke situatie en het helpen van een lijdend kind.
Dit artikel richt zich op kinderen die uithalen naar anderen. Als het kind alleen zichzelf pijn doet, ga dan naar Hoe de schadelijke prikkels van een autistisch kind om te leiden.
Stappen
Deel 1 van 5: Incidenten afhandelen
Als een kind op dit moment agressief is, kun je als volgt de-escaleren en voorkomen dat het gekwetst wordt.
Stap 1. Blijf zo kalm als je kunt
Veel agressieve incidenten gebeuren wanneer een kind overweldigd en paniekerig is en de stress niet aankan. Het helpt als de mensen om hen heen een kalmerende invloed kunnen hebben. Werk aan het cultiveren van een houding van kalm mededogen. Haal diep adem en kom zo goed mogelijk tot rust.
- Onthoud dat hun gedrag geen negatieve weerspiegeling van jou is. Alle kinderen acteren, zelfs onder de hoede van goede mensen. Behandel dit als een uiting van frustratie of paniek of overweldiging, in plaats van haat of rebellie.
- Vermijd vijandig gedrag, zoals schreeuwen, ultimatums stellen of privileges wegnemen. Straf heeft de neiging om het kind nog meer opgewonden te maken. Houd je hoofd koel en focus op de-escalatie.
- Het is beter om weg te gaan dan tegen een kind te schreeuwen. Zeg: "Ik ben overweldigd. Ik moet een pauze nemen", en verlaat de kamer totdat je jezelf aankunt. Het modelleren van dit soort zelfbewustzijn en controle helpt het kind ook te leren dat iedereen soms pauzes nodig heeft om te kalmeren.
Stap 2. Zeg duidelijk nee
Het kind moet weten dat dit gedrag verkeerd is en dat u het niet goedkeurt. Gebruik een stevige stem, luid genoeg zodat ze elk driftbuigedrag kunnen horen. Zeg iets als: "Slappen is niet oké", of: "Dat doet pijn! Ik laat je me geen pijn doen."
- Vermijd te zeggen "je kunt niet", want dat is technisch onjuist. Als een meisje bijvoorbeeld aan het haar van haar zus trekt en je zegt: "Je kunt niet aan haar haar trekken", klinkt dat als een leugen, omdat ze het gewoon deed. Zeg in plaats daarvan: "Het is niet veilig om aan haar haar te trekken!". Uitspraken als "u doet niet"/"u bent niet" moeten om soortgelijke redenen ook worden vermeden. In plaats van te zeggen "Je gooit geen dingen" of "Je slaat je broer niet", probeer dan te zeggen "Je moet geen dingen gooien" of "Het is niet leuk om je broer te slaan".
-
Wees consistent.
Negeer een kind niet dat de ene dag slaat en de volgende dag tegen ze schreeuwt. Zorg ervoor dat alle "niet slaan"-regels worden toegepast voor alle kinderen, niet alleen voor autistische kinderen.
-
Sta in de weg als dat nodig is.
Als uw zoon bijvoorbeeld uw dochter slaat, ga dan tussen hen in staan en zeg: "Ik zal niet toestaan dat u haar pijn doet."
Stap 3. Vertel ze wat ze in plaats daarvan kunnen doen als ze een stopcontact nodig hebben
Vermijd gewoon om ze te vertellen wat ze niet moeten doen; vertel ze ook wat ze kunnen doen. Dit helpt hen een betere uitlaatklep voor hun gevoelens te vinden en helpt hen zich voor te stellen wat ze in plaats daarvan kunnen doen. Je zou iets kunnen zeggen als…
- "Sla papa niet! Ga op de bank liggen."
- "Niet duwen! Het doet pijn! Ga tegen de muur duwen."
Stap 4. Valideer de gevoelens van een kind dat kan luisteren, en leg dan de regels opnieuw uit of stuur het kind om
Soms doen kinderen iets omdat ze overstuur zijn over iets en niet weten hoe ze het anders moeten communiceren. Als uw kind kalm genoeg is om naar rede te luisteren, praat er dan met hem over. Stel een liefdevolle grens en houd je eraan, terwijl je hen aanmoedigt om zich positief uit te drukken. Door hen te helpen zich gehoord te voelen en duidelijke grenzen te stellen, kunnen ze weer op het goede spoor komen.
- "Ik zie dat je van streek bent omdat je naar huis moet. Je mag me vertellen dat je ongelukkig bent. Het is niet oké om me te slaan, hoe overstuur je ook bent. Laten we nu in de auto stappen. wachten op ons."
- 'Er is iets dat je stress geeft. Ik weet dat bang of boos zijn nooit een goed gevoel is. Als je erover wilt praten, zal ik luisteren.'
- "Ik zag dat je boos was dat je broer je pop afpakte. Dat maakt het niet oké om hem te schoppen, want schoppen doet mensen pijn. Als hij het nog een keer doet, zeg hem nee. Als hij niet luistert, vraag dan om hulp in plaats van te schoppen."
- "Het spijt me dat je van streek bent. Ik kan zien dat er iets is dat je gestrest maakt. Dat maakt het niet goed om mensen te bijten als ze niet doen wat je wilt. Als je je woorden wilt gebruiken, of typt op je tablet kun je me vertellen waarom je van streek bent en ik zal luisteren."
- 'Ik weet niet wat ik moet doen als je slaat. Ik word er gestrest van en ik wil iedereen veilig houden.'
Stap 5. Houd woorden kort en bondig tijdens een emotionele crisis
Als een autistisch kind aan het smelten is, zijn ze in een staat van totale paniek. Ze kunnen geen lezingen of langdradige discussies verwerken, omdat ze te overweldigd zijn om naar rede te luisteren. Beperk je woorden tot korte zinnen, totdat het kind gekalmeerd is.
-
Voorbeeld van nutteloze toespraak tijdens een meltdown:
"Het is niet oké om je broer pijn te doen! Dat heeft hem pijn gedaan. Mensen pijn doen is verkeerd. Ik ben erg teleurgesteld in je. Ik heb je beter opgevoed dan dit. Je moet sorry zeggen!"
-
Voorbeeld van een behulpzame toespraak:
"Geen mensen slaan! Ga op de bank zitten." (Een verontschuldiging kan later komen.)
Stap 6. Ontmoedig nooit vreemde, maar ongevaarlijke coping-mechanismen
Wanneer een autistisch kind in acute nood verkeert, is het normaal dat het begint te stotteren op een manier die het helpt verlichten. Neem aan dat dit pogingen zijn om zichzelf te kalmeren en dat ze het kind helpen zichzelf onder controle te houden. Als je het enige wegneemt dat hen ervan weerhoudt om meer te slaan, dan zullen ze meer raken. Dingen die autistische mensen helpen het hoofd te bieden, zijn onder meer …
- Herhaalde woorden en zinsdelen, zoals 'Kom op kussens, niet op mensen' of 'Het is oké, je bent veilig'.
- Staren naar speelgoed of favoriete dingen
- Schoppen tegen of slaan op voorwerpen (bijvoorbeeld met hun handen tegen de armleuning van de stoel slaan)
- Schommelen
- Zoemend of zingend
- Dingen in hun mond stoppen
Stap 7. Vertel ze dat ze ergens rustig heen moeten gaan
Als het kind een "veilige plek" heeft om zich terug te trekken, zoals zijn kamer of een favoriete hoek, dan kan het voor hem of haar helpen om daarheen te gaan.
Het kind zal waarschijnlijk tijd alleen willen hebben als het eenmaal is ontsnapt. Zorg ervoor dat andere mensen weten dat ze het kind een tijdje met rust moeten laten
Stap 8. Geef ze de ruimte en laat ze niet verdringen
Agressieve incidenten kunnen gebeuren wanneer een autistische persoon in paniek zich gevangen voelt, dus val hem niet in de val. Blijf op armlengte, of verder weg, totdat ze kalm genoeg zijn om benaderd te worden.
- Zet ze nooit in de val en blokkeer hun uitgang nooit, omdat dit ertoe kan leiden dat ze in paniek raken en uithalen. Nooit probeer ze in bedwang te houden; jullie kunnen allebei ernstig gewond raken.
- Sommige kinderen vinden berenknuffels rustgevend als ze van streek zijn. Om er zeker van te zijn dat het met toestemming gebeurt, kun je een knuffel geven door je armen te spreiden en te kijken of ze naar je toe komen. (Als ze dat niet doen, neem dan aan dat ze geen zin hebben in een knuffel.)
- Probeer aan de andere kant van de kamer te blijven om toezicht te houden. Op deze manier ben je er nog steeds voor hen, terwijl je ook hun ruimte respecteert. Als je wilt, kun je empathie tonen door middel van je lichaamstaal (zoals ook gaan liggen als ze op de grond liggen huilen).
- Laat ze met rust als ze dat liever hebben. Sommige autistische kinderen zoeken misschien een plek waar ze alleen kunnen zijn (zoals verstoppen in een kast). Als dat zo is, laat ze daar dan zonder onderbrekingen blijven.
Stap 9. Praat met het kind over het incident
Als ze aan het smelten zijn, laat ze dan eerst kalmeren, en als ze zich gedragen, kun je het nu vragen. Vraag eerst waarom ze van streek waren en waarom ze de persoon pijn hebben gedaan, en luister. Leg dan uit dat het niet oké is om mensen pijn te doen. Vertel ze een betere manier om met de situatie om te gaan, zodat ze weten wat ze de volgende keer moeten doen.
- Kalmeren na een kernsmelting kan een uur of twee duren. Dit is normaal en de beste manier om te helpen is door ze de ruimte en tijd voor zichzelf te geven.
- Vraag waarom ze het deden. Soms heeft een kind je gewoon nodig om te blijven en te luisteren terwijl ze "het uitschreeuwen" of gewoon bij je zitten. Ze willen misschien dat je naast ze gaat zitten of ze vasthoudt terwijl ze huilen. Ze kunnen misschien uitdrukken wat hen echt dwarszit nadat ze hun gevoelens hebben kunnen uiten.
- De uitleg van het kind is erg belangrijk. Het kan u helpen de oorzaak van het probleem te achterhalen en hoe u dingen kunt verbeteren. Als het kind bijvoorbeeld tante sloeg omdat tante ze zou kussen, ook al protesteerden ze, zou iemand misschien met tante moeten praten over het respecteren van de grenzen van het kind.
Deel 2 van 5: Agressie begrijpen
Stap 1. Neem het serieus
Agressie is niet de inherente aard van een autistisch kind, en het is ook niet iets dat je kunt verwachten of accepteren. Het is een reëel en ernstig probleem dat moet worden ingegrepen.
Stap 2. Kijk waarom het kind agressief wordt
Vraag ze of je kunt. Als ze je geen antwoord kunnen geven, of hun antwoord is niet erg duidelijk, probeer dan een logboek bij te houden en noteer iets dat het gedrag zou kunnen veroorzaken. Bekijk wat er aan de hand is en kijk of je kunt achterhalen waarom ze zich zo gedragen. Mogelijke oorzaken zijn…
-
Mishandeling:
Misbruik, mensen die gemeen of bestraffend zijn, mensen die hen straffen voor autistisch gedrag of hen trainen om niet-autistisch te handelen (bijvoorbeeld bij sommige vormen van ABA)
-
Nutteloze interacties:
Anderen die een crisis escaleren in plaats van de-escaleren, mensen die geen aandacht schenken aan hun communicatie, mensen die hun grenzen of wensen aan het rollen zijn, mensen die hun onafhankelijkheid/vaardigheden/vrije wil niet respecteren
-
Spanning:
Onbehandelde angst, extreme stress door iets in hun leven, gebrek aan rust
-
Gebrek aan vaardigheden:
Behoefte aan betere zelfkalmerende vaardigheden, geen vermogen om betrouwbaar te spreken of OC te gebruiken, zodat ze gefrustreerd raken
-
Aangeleerd gedrag:
Kijken naar volwassenen of kinderen die zich agressief gedragen, leren dat volwassenen ze geven wat ze willen als ze een driftbui krijgen die groot genoeg is
-
Sensorische behoeften:
Als het kind de instructie krijgt om onvervulde zintuiglijke behoeften niet te stimuleren, realiseert het zich niet dat slaan mensen pijn doet
Stap 3. Onthoud dat gedrag communicatie is
Als een kind zich gedraagt, proberen ze je te vertellen dat er iets mis is. In plaats van te denken: "Wat is er mis met het kind?", denk dan: "Wat is er mis met deze situatie?" Probeer erachter te komen waardoor het kind zo overstuur raakt. Agressie kan vaak een schreeuw om hulp zijn.
Stap 4. Ken het verschil tussen een driftbui en een instorting.
Er wordt met opzet een driftbui gegooid. Tijdens een driftbui lijkt een kind "onbeheerst", maar kiest ervoor om op deze manier te handelen, zal ervoor zorgen dat het zichzelf geen pijn doet, probeert iets te bereiken (en kan uw gezicht controleren om te zien of het werkt), en zal onmiddellijk kalmeren als je ze geeft wat ze willen. Een meltdown is het gevolg van extreme stress. Tijdens een meltdown heeft een kind weinig zelfbeheersing, bewaakt het zijn veiligheid niet, probeert het geen doel te bereiken en heeft het even nodig om daarna te kalmeren.
-
Een driftbui is slecht gedrag.
Negeer het, wacht en geef niet toe. Je kunt een herinnering geven als: "Als ik de vloer schop, verander ik niet van gedachten. Ik wacht tot je klaar bent om met me te praten." Autistische kinderen zijn niet immuun voor de regelmatige driftbuien die elk kind heeft.
-
Een meltdown is als een paniekaanval.
Ze moeten naar een rustige, besloten plek gaan om hen te helpen ontstressen. Ze zullen waarschijnlijk gewoon "goed moeten huilen", en dan rusten. Geef ze geduld en empathie; ze doen dit niet met opzet.
Stap 5. Houd er rekening mee dat meltdowns en driftbuien heel verschillende interventies vergen
Een kind dat aan het smelten is, lijdt en heeft empathie en vriendelijkheid nodig (zonder straf). Een kind dat een driftbui krijgt, kan baat hebben bij natuurlijke gevolgen, zoals "Ik ga de kamer uit als je met dingen gaat gooien."
Ga er bij twijfel van uit dat het een kernsmelting is. Het is beter om de fout te maken door te aardig te zijn, dan het risico te lopen te hard te zijn tegen een kind dat wat begrip nodig heeft
Stap 6. Stem uw interventie af op de oorzaak
Zo moet een kind dat slaat vanwege overprikkeling anders worden behandeld dan een kind dat mensen slaat voor de lol zonder te beseffen dat het hen pijn doet.
Stap 7. Onthoud dat zelfs opzettelijk slecht gedrag een teken kan zijn van een onzeker kind
Kinderen kunnen zich gaan gedragen omdat ze zich eenzaam, bang of overstuur voelen over iets. Als je de echte oorzaak probeert te achterhalen, kun je er misschien voor je kind zijn en het "het uitschreeuwen" en je dan beter voelen (en gedragen!) Emotionele steun kan een groot verschil maken.
- Probeer agressie te zien als een wanhopige schreeuw om hulp, of het kind nu van plan is zich zo te gedragen of niet.
- Soms richten kinderen zich op hun broers en zussen als ze echt van streek zijn omdat hun ouders niet genoeg aandacht aan hen besteden (bijvoorbeeld "je houdt niet zoveel van mij als van hem"). Liefdevolle aandacht geven kan dit helpen onschadelijk te maken.
Deel 3 van 5: Nieuwe vaardigheden aanleren
Een autistisch kind dat uithaalt, heeft mogelijk hulp nodig met communicatieve en zelfkalmerende vaardigheden.
Stap 1. Maak van basiscommunicatievaardigheden een prioriteit
Als het kind geen manier heeft om basisbehoeften te communiceren, leer het hem dan nu (of het nu OC of spraak is). Bouw vervolgens meer communicatieve vaardigheden op, zodat ze verlangens, emoties en ideeën kunnen uiten. Hoe meer ze kunnen communiceren, hoe minder opgekropte frustratie ze zullen hebben.
Als ze niet betrouwbaar kunnen communiceren, kunnen ze niet aan hun behoeften voldoen. Dit kan ongelooflijk frustrerend zijn. Start een niet-sprekend kind meteen op OC
Stap 2. Praat over stressmanagementvaardigheden
U kunt een sociaal verhaal, een lijst of een andere schriftelijke handleiding maken om met stress om te gaan. Mensen kwetsen is onaanvaardbaar, dus wat kan het kind in plaats daarvan doen? Bespreek het. Stel strategieën voor zoals…
- Zinnen zeggen als "Ik ben gestrest", "Ik heb een pauze nodig", en "Ik ben eenzaam" tegen volwassenen
- Tellen
- Diep ademhalen
- Zeggen: "Ik heb een pauze nodig", en een paar minuten naar een rustige plek gaan
- Naar de badkamer gaan en het gezicht wassen
- Een bed- of bankkussen raken (geen persoon)
Stap 3. Zoek hulpmiddelen om agressieve energie om te buigen
Soms hebben kinderen een zintuiglijke uitlaatklep nodig in moeilijke tijden. Overweeg wat voor soort gedrag ze geneigd zijn te doen (bijvoorbeeld slaan, trekken, bijten) en hoe het kan worden omgeleid naar een soortgelijke zintuiglijke ervaring die niemand anders pijn doet.
- Bokszak (of bankkussens, of matras van een bed)
- Een poppenhaar om uit te trekken
- Een theraband (rekbare rubberen band om aan te trekken)
- Kauwspeeltjes of sieraden om te bijten
- Een miniatuur trampoline
- Een verzwaarde deken, een zware zitzak of een ander item met diepe druk om op het kind te leggen
- Een schommel
Stap 4. Stimuleer zelfeffectiviteit
Geef het kind keuzes, zodat ze een beetje controle over hun leven hebben en kunnen slagen met verantwoordelijkheden die passen bij hun bekwaamheid.
Stap 5. Werk aan assertiviteitsvaardigheden
Autistische kinderen kunnen moeite hebben met assertiviteit. Moedig ze aan om je te vertellen wat ze willen en goed te luisteren, zelfs als je hun verzoek niet kunt honoreren.
- Als je nee zegt, leef je dan in en vertel hen waarom. Bijvoorbeeld: "Ik weet dat je graag langer in het park wilt blijven. Het is heel leuk. We moeten nu terug, zodat we tijd hebben om te eten en ons bedtijdritueel te doen zonder ons te haasten."
- Prijs ze als ze je vertellen wat ze willen. Je kunt zeggen: "Bedankt dat je me hebt verteld wat je denkt! Je hebt goed werk geleverd door assertief te zijn."
- Zorg ervoor dat je luistert wanneer ze zich voordoen, zelfs als je het niet leuk vindt wat ze zeggen. Erken het en laat zien dat je om je geeft. Ze komen alleen voor zichzelf op als ze leren dat assertiviteit echt werkt.
Stap 6. Leg uit dat slaan mensen pijn doet
Sommige autistische kinderen begrijpen dit niet, of beseffen niet dat het belangrijk is. Leg uit dat slaan en andere vormen van geweld pijn veroorzaken en dat dit niet oké is. Wees zachtaardig maar vastberaden over een geweldloze regel.
- Hypogevoelige kinderen hebben misschien de zintuiglijke input van slaan nodig en realiseren zich niet dat het mensen pijn doet. Leg het aan hen uit en vertel hen constructieve manieren om input te krijgen (zoals tegen een muur duwen of tegen een paar bankkussens stoten).
- Laat andere kinderen (of volwassenen!) niet wegkomen met het overtreden van een "geen geweld"-regel. Spreek vastberaden met ze als je ziet dat ze iemand pijn doen of de grenzen van iemand anders aan het rollen zijn.
Stap 7. Help het kind (en andere mensen) triggers te herkennen en ermee om te gaan
Preventie is de beste strategie. Autistische kinderen kunnen meer moeite hebben om hun emotionele toestand in de gaten te houden, dus het helpt om begeleiding en begrip te hebben van de volwassenen om hen heen. Lees hun gedrag en help hen te interpreteren hoe ze zich voelen. Stel vriendelijke vragen om ze te helpen dingen uit te zoeken en laat ze je corrigeren als je hun gevoelens verkeerd interpreteert.
- Help ze hun emoties te labelen. Als uw kind bijvoorbeeld chagrijnig thuiskomt van school, kunt u vragen: "Ben je gefrustreerd?"
- Help door gezonde coping-mechanismen voor te stellen. Je zou bijvoorbeeld kunnen vragen: "Moet je even gaan schommelen?", of "Heb je tijd voor jezelf nodig?"
Stap 8. Prijs het gedrag dat je wilt zien
Het prijzen van positief gedrag kan de winst consolideren, waardoor een kind gemotiveerd blijft om zijn best te doen. Hier zijn enkele voorbeelden van het prijzen van een kind omdat het zich goed gedraagt:
- "Goed gedaan om me te vertellen dat je overweldigd bent! Dat was echt goede communicatie. Je kunt naar je kamer gaan, en ik zal mensen zeggen dat ze je een tijdje niet lastig moeten vallen."
- "Het is zo fijn om bij je te kunnen zitten en te spelen. Ik heb veel plezier."
- 'Ik zag dat je niets gooide, ook al was je erg van streek. Het was leuk om te zien hoe je bezig was jezelf onder controle te houden.'
- 'Goed gedaan om een pauze te nemen als je gefrustreerd bent. Je bent echt een goede jongen, weet je dat?'
- "Ik zag dat, hoewel je vanmiddag erg van streek was, je niemand hebt geslagen, en in plaats daarvan vertelde je me dat je in je hoek wilde gaan zitten. Dat was echt gaaf. Je wordt zo goed in communicatie en het maakt ik trots."
Deel 4 van 5: Positieve veranderingen aanbrengen
Stap 1. Breng het kind voor controle naar de dokter
Soms is agressie een teken van een fysiek of emotioneel probleem. Als het gezondheidsprobleem is verholpen, kan de agressie verdwijnen.
- Bespreek eventuele tekenen van een psychische aandoening, zoals angst of depressie, en hoe deze te behandelen.
- Overweeg om te controleren op voedselallergieën of -gevoeligheden.
- Als het kind zichzelf pijn doet, b.v. hoofd bonzen, controleer het gebied dat ze schade toebrengen. Als ze bijvoorbeeld hun hoofd stoten, ervaren ze misschien pijn door kiespijn, migraine of luizen.
Stap 2. Bescherm het kind tegen geweld, mishandeling of misbruik
Als andere mensen het kind pijn doen, of andere kinderen pijn doen in het bijzijn van het kind, zal het kind leren dat het oké is om mensen pijn te doen.
- Niemand mag een onwillig kind slaan, tegenhouden, slaan of op een andere manier de hand opleggen. Dit vergroot agressie en gedragsproblemen. Het kind mag niet gekwetst, overstuur of bang worden door iemands aanraking.
- Zintuiglijke pijn is echte pijn. Neem het serieus en onderneem stappen om het kind te beschermen tegen iets dat hen pijn doet, zelfs als het voor jou niet pijnlijk is.
- Iemand die autisme haat, zal waarschijnlijk niet aardig zijn tegen autistische kinderen. Let op rode vlaggen van een slechte houding.
Stap 3. Zorg ervoor dat volwassenen stressvolle situaties de-escaleren in plaats van escaleren
Alle volwassenen die voor het kind zorgen, moeten letten op waarschuwingssignalen van stress en het kind de kans geven om te kalmeren. Als een volwassene zich slecht of ongevoelig gedraagt tegenover het kind, kan dit ertoe leiden dat het kind uithaalt.
- Soms kan dwaas spel met een kind hen helpen boosheid of angst los te laten. Een kussengevecht of een achtervolgingsspel kan bijvoorbeeld helpen om het kind om te leiden.
- Als het kind overweldigd is, hebben ze geduld en tijd nodig. Tegen ze schreeuwen of proberen ze te dwingen de aanwijzingen op te volgen, is een slecht idee.
- Zorg ervoor dat het kind niet wordt vastgepakt of opeengepakt als het dat niet wil. Als ze ruimte nodig hebben, moeten ze die hebben.
Stap 4. Praat met andere volwassenen over het respecteren van de autonomie en grenzen van het kind
Kinderen kunnen iets doen als ze het gevoel hebben dat dit de enige manier is om mensen naar hen te laten luisteren. Volwassenen moeten aandacht besteden aan wat het kind wil en hun best doen om redelijke verzoeken te honoreren.
Genegenheid mag het kind niet worden opgedrongen. Het kind heeft het recht om nee te zeggen tegen ongewenste knuffels en kusjes. Geef je kind opties, zoals high-fives, handdrukken, kusjes blazen of gewoon zwaaien
Stap 5. Zorg ervoor dat volwassenen niet toegeven aan driftbuien
Als de agressie voortkomt uit doelgerichte driftbuien (in tegenstelling tot een meltdown), dan moeten volwassenen standvastig zijn tegen het kind en niet toegeven.
Als het kind bijvoorbeeld taart wil maar de volwassene nee zegt, dan mag het kind dat een driftbui krijgt er niet toe leiden dat het taart krijgt. De volwassene moet wachten tot het voorbij is en dan een redelijk alternatief voorstellen, zoals een gezonde snack
Stap 6. Kijk naar bronnen van stress in het leven van het kind
Hebben ze de laatste tijd iets moeilijks meegemaakt? Het verliezen van een dierbare, verhuizen, de overstap naar een nieuwe school of het starten van een nieuwe tijdrovende activiteit (zoals intensieve therapie) kan veel stress in het leven van het kind veroorzaken. Hoewel er misschien geen eenvoudig antwoord op het probleem is, kunt u het kind misschien helpen om te gaan met wat er aan de hand is.
Stap 7. Zorg ervoor dat het kind niet te ver uit zijn comfortzone hoeft te gaan
Het vergroten van de comfortzone van het kind moet langzaam en voorzichtig gebeuren. Het kind moet ook in staat zijn om "nee" te zeggen tegen een ongemakkelijke activiteit als het voelt dat het het nu niet aankan. Als je ze te hard duwt, kunnen ze te boos worden.
- Als uw kind moeite heeft met een taak, wees dan beschikbaar om te helpen.
- Als uw kind overweldigd of overstuur raakt, grijp dan in. Laat ze even pauzeren of iets ontspannends doen.
Stap 8. Zorg ervoor dat het kind voldoende ontspanningstijd heeft
Autistische kinderen kunnen gemakkelijk gestrest raken en hebben meer rust nodig dan gemiddeld. Het is van cruciaal belang dat ze tijd hebben om alleen te spelen of te ontspannen, en ontspannende tijd met andere mensen is ook goed voor hen.
- Voor een jonger kind moet een volwassene in de buurt zijn om een oogje in het zeil te houden. Oudere kinderen kunnen alleen worden gelaten.
- Ze zouden elke dag meer dan een uur vrije tijd moeten hebben om rustig te spelen zonder onderbroken of gecommandeerd te worden. Dit is erg rustgevend en kan agressie en andere uitbarstingen verminderen.
Stap 9. Blijf een positieve relatie met uw kind opbouwen
Uw kind moet een band met u hebben en kansen krijgen voor lof en positieve interactie. Dit helpt hen zich gelukkig en veilig te voelen, wat het risico op agressie helpt verminderen.
Als een kind het gevoel heeft dat je naar ze luistert en van ze houdt, is de kans groter dat ze naar je toe rennen voor hulp als ze een probleem niet aankunnen, in plaats van het met hun vuisten op te lossen
Stap 10. Overweeg therapie voor het kind, zoals ergotherapie of counseling
Een therapeut kan misschien helpen met emotionele problemen en het kind productievere copingvaardigheden leren. (Misschien hebben zij ook een goed advies voor u over hoe u met de uitbarstingen van het kind om moet gaan!) Kijk of u het kind naar een specialist kunt brengen die u kan helpen.
- Overweeg probleemspecifieke begeleiding als u weet wat er aan de hand is. Als het kind bijvoorbeeld agressief wordt nadat zijn moeder is overleden, kan een rouwbegeleider die gespecialiseerd is in kinderen misschien helpen.
- Kijk naar ergotherapie. Veel ouders vinden dit soort therapie nuttig. Het kan het kind helpen manieren te vinden om aan zijn zintuiglijke behoeften te voldoen, en het kan helpen bij het aanleren van motorische vaardigheden, lichaamsbewustzijn, dagelijkse levensvaardigheden, probleemoplossing en andere technieken om veel dagelijkse frustraties thuis en in de klas te verminderen.
- Vermijd op gedrag gebaseerde therapieën die mogelijk meer gericht zijn op het beheersen van het kind dan op het openen van een dialoog (bijv. vele vormen van ABA). ABA kan ook angstsymptomen verergeren, en dit kan leiden tot meer agressie.
Stap 11. Probeer medicatie als laatste redmiddel
Sommige autistische kinderen worden rustiger en minder gestrest met behulp van medicijnen; het is echter zeer experimenteel. Als u al het bovenstaande doet en het kind nog steeds worstelt, is het misschien tijd om met uw kinderarts te praten over de vraag of medicatie kan helpen.
Deel 5 van 5: Omgaan met
Het kan moeilijk zijn om met je gevoelens om te gaan als je kind zich zo gedraagt. Dit gedeelte is bedoeld voor ouders en verzorgers, maar kan ook nuttig zijn voor andere mensen.
Stap 1. Sta jezelf toe je gevoelens te voelen
Als u zich in een moeilijke situatie bevindt en uw kind lijdt, is het normaal om van streek te zijn.
Stap 2. Vermijd giftige berichten over uw kind
Sommige autisme-"experts" gedragen zich alsof autistische kinderen lasten of monsters zijn die hun ouders tot slachtoffer maken. Ze kunnen u vertellen dat u wreed of gewelddadig moet zijn tegen uw kind. Dit is niet nuttig voor u of uw kind.
Stap 3. Stop met jezelf de schuld te geven dat je niet perfect bent
Niemand, autistisch of niet, krijgt een perfect leven met perfecte verzorgers. Kinderen die door goede mensen zijn opgevoed, hebben nog steeds een slecht humeur en slechte dagen. Dit is geen reflectie op jou en maakt je geen slechte ouder of verzorger.
- Kinderen hebben slechte dagen. Kinderen hebben een slecht humeur. Dit gebeurt. Het betekent niet dat je iets verkeerd hebt gedaan. Het is niet nodig om het persoonlijk op te vatten.
- Als je jezelf de schuld geeft, kan je kind dit opmerken en zichzelf ook de schuld gaan geven, denkend dat ze een teleurstelling zijn. Vergeef jezelf, en dit zal je kind helpen zichzelf te vergeven.
Stap 4. Erken dat dingen waarschijnlijk beter zullen worden
Naarmate het kind communicatieve vaardigheden leert en betere manieren leert om moeilijke emoties te uiten, zal de agressie zeer waarschijnlijk afnemen of helemaal verdwijnen. Het zal tijd kosten, en het zal moeilijk zijn. Maar geef de hoop niet op dat het gaat gebeuren.
Stap 5. Neem tijd voor jezelf
Als je helemaal uitgeput bent, doe je jezelf of het kind er geen plezier mee. Je moet opladen, net als het kind.
- Autistische kinderen kunnen meestal zien wanneer een verzorger gestrest is. Wees een goed rolmodel en pas een aantal zelfkalmerende strategieën toe, of neem een pauze.
- Vraag jezelf af wat jou op dit moment kan helpen: koffie? een knuffel? een warme douche?
- Als u geen andere mensen beschikbaar heeft om te helpen met mantelzorgtaken, kijk dan naar respijtzorg. Er zijn verschillende ondersteuningsprogramma's beschikbaar, vaak uitgevoerd door de deelstaatregering, om kortdurende zorg te bieden, zodat primaire zorgverleners een pauze kunnen nemen.
Stap 6. Wees niet bang om hulp te vragen
U hoeft dit probleem niet alleen aan te pakken. Praten met andere ouders en met autistische mensen die soortgelijke problemen hadden, kan je helpen erachter te komen wat je moet doen.
