U mag uw reguliere gynaecologische onderzoek vrezen, maar het is de enige screeningstest voor baarmoederhalskanker. Helaas zijn er geen tests voor andere gynaecologische kankers (zoals vulvaire, vaginale, eierstokken, eileiders en baarmoeder). Dit maakt het nog belangrijker om uw risico op deze vormen van kanker te kennen en met uw arts samen te werken om uw risicofactoren te verminderen.
Stappen
Deel 1 van 2: Overleg met uw arts
Stap 1. Krijg regelmatig gynaecologische onderzoeken
De Pap-test of uitstrijkje voor baarmoederhalskanker en de humaan papillomavirus (HPV) test controleert op veranderingen in cellen die kanker kunnen veroorzaken. Tijdens een uitstrijkje zal de arts een speciaal hulpmiddel (speculum) in uw vagina plaatsen om naar cellen te zoeken. Dit wordt voor onderzoek naar een laboratorium gestuurd. Als je menstrueert, seks hebt gehad (of anticonceptiegel of schuim hebt gebruikt) of gedoucht hebt, wacht dan ten minste twee dagen voordat je het uitstrijkje krijgt. Volg het aanbevolen Pap-schema van de Centers for Disease Control:
- Vrouwen ouder dan 21 moeten eens in de drie jaar een uitstrijkje en HPV-screening krijgen als de resultaten normaal zijn.
- Vrouwen ouder dan 30 moeten eens in de vijf jaar een uitstrijkje en HPV-test krijgen als de resultaten normaal zijn.
- Vrouwen onder de 65 jaar moeten Pap-tests blijven krijgen tot de leeftijd van 65 of totdat ze een totale hysterectomie krijgen voor niet-kankerachtige aandoeningen.
Stap 2. Haal het humaan papillomavirus (HPV) -vaccin
HPV is een groep virussen die rechtstreeks verband houdt met baarmoederhals-, vaginale en vulvaire kanker. Om het vaccin effectiever te maken, wordt het gewoonlijk gegeven als een reeks van drie injecties aan meisjes vanaf 9 jaar en jongens vanaf 11 of 12 jaar. Als u het nog niet op jonge leeftijd heeft gekregen, HPV-vaccin wordt aanbevolen voor:
- Meisjes en vrouwen tussen 13 en 26 jaar
- Jongens en mannen in de leeftijd van 13 tot 21
- Mannen die tot 26 jaar seks hebben met mannen
- Mannen met een gecompromitteerd immuunsysteem tot en met 26 jaar
Stap 3. Praat met uw arts over uw dieet
Als u te zwaar of zwaarlijvig bent en niet veel lichaamsbeweging krijgt, loopt u mogelijk een hoger risico op baarmoederkanker. Probeer af te vallen door gezond te eten en lichamelijk actief te worden. Praat met uw arts of een geregistreerde diëtist om een persoonlijk dieet samen te stellen. Vermijd bewerkte voedingsmiddelen, eet meer groenten en fruit en kies voor magere eiwitbronnen.
Uw arts of diëtist kan aanbevelen uw inname van dierlijk vet te verminderen, wat het risico op gynaecologische kankers lijkt te verhogen
Stap 4. Overleg met uw arts over stoppen met roken
Roken wordt in verband gebracht met baarmoederhals-, vaginale en vulvaire kankers. Als u moeite heeft om te stoppen of zelfs te bezuinigen, praat dan met uw arts, die steungroepen of stophulpmiddelen kan aanbevelen.
U kunt nicotinevervangende therapieën (zoals pleisters of tandvlees) of medicijnen om te stoppen met roken gebruiken, die rokers kunnen helpen om te stoppen
Stap 5. Krijg hormoonbehandelingen
Als u alleen een oestrogeentherapie gebruikt, verhoogt u mogelijk uw risico op baarmoederkanker (als u een baarmoeder heeft). Maar als u oestrogeen plus progesteron samen gebruikt als hormoonvervangende therapie, kunt u dat risico op kanker verminderen, hoewel dit uw risico op borstkanker kan verhogen. U kunt ook het risico op baarmoeder- of borstkanker verminderen door orale anticonceptiva te nemen die deze hormonen bevatten.
Behandeling met progesteron kan in sommige situaties worden gebruikt om baarmoederkanker te behandelen
Stap 6. Overweeg om genetisch getest te worden
Praat met uw vrouwelijke familieleden over hun medische geschiedenis, vooral naaste familieleden zoals uw moeder, zussen, tantes en grootmoeders. Sommige kankers zijn gekoppeld aan genmutaties. Als een naast familielid kanker heeft die wordt veroorzaakt door een genmutatie (zoals eierstok- of borstkanker), kunt u baat hebben bij genetische tests en counseling.
Als u met uw familie over hun medische geschiedenis praat, zoek dan uit hoe oud ze waren toen kanker werd gediagnosticeerd. Vergeet niet om informatie van beide kanten van uw familie te krijgen
Deel 2 van 2: Uw risicofactoren herkennen
Stap 1. Overweeg uw risico op baarmoederhalskanker
Baarmoederhalskanker komt vaker voor bij vrouwen boven de 30 en wordt vaak veroorzaakt door het humaan papillomavirus (HPV). Uw risicofactoren zijn hoger als u rookt, besmet bent met hiv/aids of een onderdrukt immuunsysteem heeft. Het gebruik van orale anticonceptiva gedurende vijf jaar of langer, het baren van drie of meer kinderen of het hebben van meerdere seksuele partners kan ook uw risico verhogen.
Vroege baarmoederhalskanker heeft vaak geen symptomen, maar gevorderde baarmoederhalskanker kan vaginale bloedingen of een abnormale afscheiding veroorzaken
Stap 2. Bepaal uw risico op eierstokkanker
Praat met uw familie om erachter te komen of naaste vrouwelijke familieleden een voorgeschiedenis hebben van eierstokkanker, aangezien dit uw risico kan verhogen. U loopt mogelijk een hoger risico als u van middelbare leeftijd of ouder bent, een genetische mutatie heeft zoals BRCA1 of BRCA2 (of een Ashkenazi-joodse achtergrond heeft die geassocieerd is met deze mutaties), of een voorgeschiedenis heeft van borst-, colon-, rectum-, baarmoederhals- of huidkanker. Endometriose en een voorgeschiedenis van het gebruik van oestrogeen (zonder progesteron) kunnen ook risicofactoren zijn. Let op symptomen van eierstokkanker, waaronder:
- Abnormale bloeding of afscheiding
- Pijn in het onderste deel van uw buik
- Rugpijn
- opgeblazen gevoel
- Vol gevoel na het eten van slechts een kleine hoeveelheid voedsel
- Veranderingen in hoe vaak u plast
Stap 3. Herken uw risico op baarmoederkanker
Zoek uit of u een naast familielid heeft die baarmoeder-, colon- of eierstokkanker heeft gehad, aangezien dit uw risico kan verhogen. Uw risico op baarmoederkanker is ook hoger als u ouder bent dan 50 jaar, zwaarlijvig bent, alleen oestrogeenvervangende therapie gebruikt (zonder progesteron), onregelmatige menstruaties heeft gehad of moeite heeft om zwanger te worden. Het risico op het ontwikkelen van dit type kanker is ook hoger bij vrouwen die nog nooit zijn verwekt, door keuze of onvruchtbaarheid. Vrouwen die het medicijn tamoxifen hebben gebruikt om sommige vormen van borstkanker te behandelen, hebben ook een verhoogd risico op baarmoederkanker.
Symptomen van baarmoederkanker zijn abnormale bloedingen of abnormale afscheiding, vooral bij postmenopauzale vrouwen. Vrouwen met gevorderde baarmoederkanker kunnen pijn of een gevoel van druk in de onderbuik ervaren, maar dit is zeldzaam
Stap 4. Overweeg uw risico op vaginale en vulvaire kankers
Kankers van de vagina (het geboortekanaal) en de vulva (het buitenste deel van de geslachtsorganen) zijn zeer zeldzaam. Uw risicofactoren voor deze vormen van kanker zijn hoger als u geïnfecteerd bent met HPV, een voorgeschiedenis heeft van baarmoederhalsafwijkingen of baarmoederhalskanker, rookt of chronische jeuk of een branderig gevoel rond de vulva heeft. Roep medische hulp in als u symptomen van deze vormen van kanker opmerkt, waaronder:
- Abnormale bloeding of afscheiding
- Bloed in uw ontlasting of urine
- Vaker plassen
- Pijn in de onderbuik (vooral tijdens seks)
- Jeuk of branderig gevoel rond je vulva
- Een uitslag of lichamelijke veranderingen (zoals wratten) rond uw vulva
