Iemand helpen die worstelt met een verslaving, wat het onderliggende probleem ook is (drugs, alcohol, gokken, seks, internetgebruik of iets anders), vergt zorg en toewijding. De eerste prioriteit is meestal om de persoon te verbinden met een behandelprogramma, maar dit kan wat overtuigingskracht vergen, afhankelijk van het stadium van hun verslaving. Een persoon met een verslaving heeft ook voortdurende emotionele steun nodig tijdens het herstel, die je kunt bieden door hem verantwoordelijk te houden, in te spelen op de dagelijkse behoeften en gewoon een vriendelijk oor te bieden. U moet er echter ook voor zorgen dat u uw eigen gezondheid en welzijn beschermt - wat soms kan betekenen dat u contact opneemt met de autoriteiten of de relatie beëindigt.
Stappen
Methode 1 van 3: hen helpen een behandeling te vinden
Stap 1. Bepaal in welk stadium hun verslaving zich bevindt
Of de persoon zijn verslaving herkent en bereid is om hulp te krijgen, hangt af van het stadium van verslaving. In bepaalde stadia kan de persoon niet bereid zijn om een behandeling te ondergaan, maar in andere stadia kan de behandeling effectiever zijn.
- Pre-contemplatieve fase: ze erkennen misschien hun probleem, de gevolgen ervan of de impact die het op anderen heeft niet. Het is het beste om informatie te geven over de negatieve gevolgen van hun verslaving en met hen te praten over hoe het hen weerhoudt van hun doelen. Zelfs als ze tot behandeling worden gedwongen, is de behandeling mogelijk niet effectief.
- Contemplatieve fase: ze kunnen beginnen te beseffen hoe hun verslaving hen beïnvloedt. Ze aarzelen misschien nog om hun verslaving toe te geven. U kunt ze voorzichtig aanmoedigen om zich te laten behandelen. Een interventie met naasten kan effectief zijn.
- Voorbereiding en actie: ze zijn misschien klaar om veranderingen in hun leven aan te brengen. Ze willen misschien een einde maken aan hun verslaving, maar ze worstelen misschien nog steeds. In deze fase hebben ze aanmoediging en ondersteuning nodig.
- Onderhoud: ze hebben veranderingen aangebracht om hun verslaving te beëindigen of ze hebben het gedrag misschien beëindigd. Om een terugval te voorkomen, hebben ze aanmoediging en ondersteuning nodig.
Stap 2. Praat over hoe behandelprogramma's veilig zijn en een solide slagingspercentage hebben
De slagingspercentages voor verschillende programma's voor verslavingsbehandeling zijn moeilijk vast te stellen, en het is gemakkelijk om kritische standpunten te vinden die zeggen dat ze "niet werken" of "nutteloos" zijn in de strijd tegen verslaving. Maar u kunt erop wijzen dat het algemene slagingspercentage overeenkomt met dat voor chronische medische aandoeningen zoals diabetes, astma en hoge bloeddruk.
Als ze bang zijn omdat hun verslaving een vorm van illegale activiteit met zich meebrengt, herinner hen er dan aan dat er wetten zijn (in de VS en elders) die mensen beschermen die behandeling zoeken
Stap 3. Overtuig ze om naar een dokter te gaan
Een persoon die aan een verslaving lijdt, kan zich verzetten tegen of bang zijn om naar een revalidatiecentrum te gaan, vooral als ze in ontkenning zijn. Als dat zo is, zeg dan dat ze in plaats daarvan naar een dokter moeten gaan, gewoon als een gezondheidscheck. Herinner hen eraan dat de dingen die ze met een arts bespreken vertrouwelijk zijn, zodat ze zonder angst eerlijk kunnen zijn.
- Een arts kan hulpmiddelen voor geestelijke gezondheid verstrekken, evenals recepten om ontwenningsverschijnselen en onbedwingbare trek te beheersen.
- Zelfs als fysieke veranderingen niet meteen duidelijk zijn, heeft middelenmisbruik een fysiek effect op iemands gezondheid.
Stap 4. Verlicht hun angsten over detox
Sommige verslaafden zijn misschien bang voor de fysieke en mentale effecten van detox, die intens kunnen zijn. Als dat zo is, herinner hen er dan aan dat er medicijnen en professionals zijn om hen te helpen, als ze naar een behandelcentrum gaan.
Stap 5. Bespreek manieren om de behandelingskosten te dekken
Moedig de persoon aan om met behandelcentra te praten over betalingsopties. In sommige gevallen vergoedt de zorgverzekering verslavingszorg. Veel staten en liefdadigheidsorganisaties helpen ook de rekening te betalen. Als ze bereid zijn om behandeling te zoeken, is er waarschijnlijk een manier om ervoor te betalen.
- U kunt een deel van het onderzoek voor hen doen. Neem contact op met behandelcentra bij u in de buurt. Bel hun verzekeraar (als je weet wie het is) en vraag naar hun algemene beleid met betrekking tot verslavingszorg. Zoek overheids- en liefdadigheidsprogramma's in uw regio op.
- U kunt online naar Amerikaanse behandelcentra zoeken op
Stap 6. Stel therapie voor als ze niet naar een afkickkliniek willen
Cognitieve gedragstherapie (CGT) en motiverende gespreksvoering zijn twee soorten gesprekstherapieën die kunnen helpen bij het bestrijden van verslavingen. Contingentiemanagement is een ander type therapeutisch programma (dat prikkels biedt om van de medicijnen af te blijven).
Dit soort therapieprogramma's moet altijd worden gedaan onder begeleiding van een erkende professional in de geestelijke gezondheidszorg. De arts van de persoon kan een verwijzing geven naar een therapeut
Stap 7. Doe het onderzoek naar verslavingscentra voor je vriend
Alleen al het besluit om in de eerste plaats een behandeling te zoeken, kan voor een verslaafde al moeilijk genoeg zijn. Help hen door alles te weten te komen over behandelcentra door hun websites te bezoeken, te bellen of te doorzoeken. Er achter komen:
- Waar bevindt de voorziening zich? Is het een handige of een voorkeurslocatie?
- Wat is de aanpak van het centrum? Is het medisch, therapeutisch of een combinatie? Biedt het enige spirituele begeleiding?
- Omvat de aanpak van het centrum een ondersteuningsprogramma in 12 stappen of vergelijkbaar?
- Hoe werkt het centrum (intramuraal of poliklinisch)?
- Is het programma afgestemd op elk individu?
- Past het centrum de behandeling aan als de behoeften van de verslaafde veranderen?
- Hoe lang duurt het programma? Er is hier niet één juist antwoord, maar langer is bijna altijd beter als het gaat om programma's voor verslavingsbehandeling.
- Hoe is de nazorg? Probeer een programma te vinden dat ambulante zorg biedt nadat de persoon is vertrokken.
Stap 8. Voer alleen een interventie uit als u volledig bent voorbereid
Het houden van een interventie is een stereotype manier om een verslaafde te helpen. Deskundigen zijn nu echter van mening dat het veel nuttiger is om prikkels aan te bieden en zich te concentreren op welzijn dan om ze te "shocken" om behandeling te zoeken. Sommigen geloven dat interventies meer kwaad dan goed kunnen doen. Als je een interventie wilt proberen:
- Raadpleeg eerst een professionele verslavingsconsulent.
- Zorg ervoor dat vrienden en familie meegaan met het idee.
- Wacht tot de persoon niet onder invloed is om de interventie vast te houden.
- Blijf kalm en oordeel niet.
- Vermijd het gebruik van de term 'verslaafde'.
- Maak een lijst van specifieke incidenten en voorbeelden van problemen veroorzaakt door de verslaving.
- Gebruik "ik" in plaats van "jij"-uitspraken ("ik maak me zorgen om je welzijn" in plaats van "je verpest je leven").
- Wees erop voorbereid dat de persoon zich tegen uw claims verzet.
- Wees bereid om concrete ondersteuningsmiddelen voor te stellen, zoals behandelcentra en counselors.
Methode 2 van 3: Ondersteuning verlenen tijdens hun herstel
Stap 1. Praat met hun behandelprogramma of therapeut over manieren waarop u kunt helpen
Een persoon met een verslaving kan uw hulp nodig hebben tijdens de behandeling, niet alleen ervoor. Vraag het behandelcentrum of het voor u nuttig kan zijn om bijvoorbeeld tijdens de behandeling bij de persoon met de verslaving langs te gaan. Of vraag hun therapeut om ideeën over hoe u de persoon in de toekomst kunt blijven ondersteunen (bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat hij naar groepstherapiebijeenkomsten gaat).
Houd er rekening mee dat het behandelcentrum of de therapeut geen informatie over uw naaste kan vrijgeven, tenzij zij schriftelijke toestemming hebben van de patiënt. U kunt algemene vragen stellen zoals "stimuleert u mensen om uw patiënten te bezoeken?" of "hoe raad je familie aan om mensen met een verslaving te ondersteunen?"
Stap 2. Help mee met de kleine dingen tijdens het herstel
Tijdens het herstel ligt de focus van de verslaafde vooral op zichzelf. Zorg ervoor dat hun dagelijks leven zo soepel mogelijk verloopt door te zorgen voor dingen zoals klusjes, boodschappen doen, babysitten, enz.
Stap 3. Vraag hoe ze zich voelen
Herstel kan een lange, moeilijke weg zijn met onderweg veel hindernissen. Stoppen om de persoon te vragen hoe hij zich voelt, geeft hem de kans om te decomprimeren en laat hem weten dat je iemand bent die om hem geeft en wil dat hij het goed doet. Dit kleine gebaar kan veel betekenen.
Stap 4. Werk door terugvallen
Herstel gaat niet altijd in een rechte lijn. Als de persoon die je probeert te helpen uitglijdt en terugvalt in oud gedrag (al dan niet vrijwillig), betekent dit niet dat het tijd is om het op te geven. Blijf hen steunen door te focussen op de toekomst en hun successen te vieren.
- Praat over "wanneer" ze weer aan de behandeling zullen komen, in plaats van "of" ze dat zullen doen.
- Bijvoorbeeld: "Als je terugkomt om je behandelprogramma af te ronden, kunnen we eindelijk die roadtrip naar Yellowstone maken!"
Stap 5. Zorg goed voor jezelf tijdens het herstel
Het zijn van een verzorger kan mentaal en fysiek uitputtend zijn. Zorg ervoor dat je voldoende rust krijgt en goede zelfzorg toepast. Als je je onwel begint te voelen, ga dan naar een dokter, therapeut of spirituele mentor zodat je de hulp kunt krijgen die je nodig hebt om de persoon te helpen.
Methode 3 van 3: Jezelf beschermen als ze geen behandeling zoeken
Stap 1. Stel grenzen met de persoon
Hoeveel je ook van deze persoon houdt, onthoud dat het niet jouw verantwoordelijkheid is om hem te repareren. Je kunt ze aanmoedigen om zich te laten behandelen, maar als ze weigeren zichzelf te helpen, neem dan niet hun lasten voor hen op zich. Je moet ze toestaan de gevolgen van hun acties onder ogen te zien. Creëer indien nodig afstand tussen jullie.
- Als deze persoon een familielid of goede vriend is, onthoud dan dat je je voor de lange termijn aan hem zult moeten binden als je hem wilt helpen. Bepaal van tevoren wat u wel en niet voor hen wilt doen.
- Als deze persoon een kennis, collega of verre vriend is, wil je misschien sterkere grenzen stellen. Vertel ze wat je hebt opgemerkt aan hun verslaving en gedrag, maar bemoei je er niet te veel mee.
Stap 2. Neem geen dwaze risico's om ze te 'helpen'
Verberg geen drugs voor iemand met een verslaving, verberg of gooi geen drugs weg, en excuseer hun gevaarlijke gedrag niet. Je moedigt hun verslaving aan en belemmert hun herstel door op dit soort manieren te 'helpen'. En als je in de problemen komt omdat je iets illegaals hebt gedaan (bijvoorbeeld hun drugs opbergen), kun je de persoon ook niet helpen.
Stap 3. Vermijd zelfbeschuldiging
Jij bent niet de 'oorzaak' van hun verslaving, wat ze ook zeggen of hoe je je soms voelt. Laat de persoon met de verslaving de verantwoordelijkheid nemen voor hun probleem. Dit is een belangrijke stap in herstel.
Als ze je de schuld geven ("Ik begon te drinken omdat je me negeerde!"), wees dan medelevend maar standvastig: "Het spijt me dat ik er niet altijd voor je ben geweest, maar je koos ervoor om deze weg in te slaan, en nu Ik kies ervoor om je zo goed mogelijk te helpen."
Stap 4. Verbreek de banden als de situatie uit de hand loopt
Iemand met een verslaving moet uiteindelijk de verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen herstel. Als u probeert een persoon met een verslaving te helpen, maar deze weigert behandeling, zorg er dan voor dat uw eigen gezondheid en veiligheid worden beschermd. Het kan zijn dat u zich van hen moet scheiden als ze gewelddadig of gevaarlijk worden, of u in risicovolle situaties brengen.
- Als ze u bijvoorbeeld fysiek bedreigen of u het risico loopt lichamelijk letsel op te lopen, bel dan de politie.
- Of, als ze gewoon weigeren om hulp te zoeken ondanks je herhaalde pogingen, moet je misschien zeggen: "Het spijt me, maar ik kan het gewoon niet aan om te zien hoe je jezelf nog langer vernietigt, dus zullen we onze eigen weg moeten gaan." manieren."
