Naar de badkamer rennen en het gevoel hebben dat u uw blaas niet onder controle kunt houden, kan verontrustend zijn. Deze symptomen zijn een teken van de aandoening, een overactieve blaas. Normaal gesproken filteren uw nieren bloed en lichaamsvloeistoffen om urine te maken die vervolgens in uw blaas wordt opgeslagen. De urine beweegt van uw blaas door uw urethra wanneer u plast, omdat spieren (sluitspieren) ontspannen waardoor de urine kan stromen. Maar als u een overactieve blaas heeft, trekken deze spieren plotseling zonder waarschuwing samen, wat incontinentie veroorzaakt.
Stappen
Deel 1 van 3: Symptomen van een overactieve blaas herkennen
Stap 1. Let op incontinentie
Als u het gevoel heeft dat u zich naar het toilet moet haasten en plotseling moet plassen, ervaart u 'urgentie-incontinentie'. Het kan voelen alsof u uw blaas niet onder controle hebt. Dit is een klassiek symptoom van een overactieve blaas.
Urgentie-incontinentie is anders dan stress-incontinentie. Bij stress-incontinentie kan de urine lekken na hoesten, niezen of plotselinge druk op de blaas
Stap 2. Bedenk hoe vaak u plast
Uw blaas kan overactief zijn als u vaak plast, meer dan 8 keer in een periode van 24 uur. Dit is vooral het geval als u meer dan een of twee keer per nacht wakker wordt met de noodzaak om te plassen.
Nocturie is een symptoom van een overactieve blaas waarbij uw blaas moeite heeft om de urine 's nachts vast te houden
Stap 3. Herken uw risicofactoren
Het risico op een overactieve blaas neemt toe naarmate u ouder wordt, maar het wordt niet als een normaal onderdeel van het verouderingsproces beschouwd. Andere aandoeningen zoals diabetes, de ziekte van Parkinson, de ziekte van Alzheimer, goedaardige prostaathypertrofie (BPH) en beroerte zijn ook risicofactoren voor een overactieve blaas. Over het algemeen kan een overactieve blaas worden veroorzaakt door:
- Urineweginfecties (UTI's)
- Zenuwschade
- Overactieve blaasspieren
- Andere aandoeningen zoals een beroerte of multiple sclerose die de zenuwen aantasten die de blaas aansturen
- Bijwerkingen van een voorgeschreven medicijn
Stap 4. Houd uw bezoeken aan het toilet bij
Als u vermoedt dat u een overactieve blaas heeft, houd dan uw symptomen bij. U dient te registreren hoe vaak u gedurende de dag urine lekt, hoe vaak u naar het toilet gaat en hoe vaak u 's nachts moet plassen.
- Als u uw logboek over een periode van meerdere dagen bekijkt, kunt u bepalen of uw blaas overactief is. Als u denkt van wel, ga dan met uw logboek naar uw arts.
- Overweeg om een werkblad met een blaasdagboek af te drukken. Dit zal u helpen informatie in te vullen over wat u aan het doen was toen u naar het toilet moest, of u per ongeluk lekte en hoeveel u gedurende de dag dronk.
Deel 2 van 3: Een medische diagnose krijgen
Stap 1. Weet wanneer u medische hulp moet inroepen
Als u symptomen van een overactieve blaas ervaart, maak dan zo snel mogelijk een afspraak met uw arts. Aangezien veel aandoeningen een overactieve blaas kunnen veroorzaken, moet uw arts mogelijk een onderliggende aandoening behandelen.
Uw arts zal een volledige medische geschiedenis opnemen, een lichamelijk onderzoek uitvoeren en mogelijk enkele laboratoriumtests bestellen. Uw arts kan u ook vragen om een symptomenvragenlijst in te vullen of zal het logboek van uw blaassymptomen willen zien
Stap 2. Laat u aanvullend testen
Uw arts wil misschien testen hoe uw blaas functioneert. Mogelijk heeft u een urineonderzoek, een urinekweek nodig (om te bepalen of u een urineweginfectie heeft), een echografie (VS) scan van uw blaas, een cystoscopie (waarbij een smal buisje met een daaraan bevestigde camera in de blaas wordt ingebracht) en mogelijk wat bloed testen.
Deze tests kunnen bepalen of u een bacteriële infectie heeft die de overactieve blaas veroorzaakt. De eerste tests zullen uw arts vertellen hoe de behandeling moet worden voortgezet
Stap 3. Ga naar een specialist
Als uw arts vermoedt dat zenuwbeschadiging uw overactieve blaas veroorzaakt, moet u mogelijk een neuroloog raadplegen. De neuroloog kan andere gespecialiseerde tests uitvoeren, zodat u een volledige diagnose heeft. Gespecialiseerde tests kunnen helpen om andere oorzaken van incontinentie uit te sluiten.
Deze tests kunnen bepalen of uw blaas volledig wordt geleegd wanneer u plast, hoe snel uw urine stroomt en of spiersamentrekkingen of stijve spieren de incontinentie veroorzaken
Deel 3 van 3: Beheer van overactieve blaas
Stap 1. Regel hoe vaak je drinkt
Een overactieve blaas wordt meestal behandeld door uw blaas te trainen en uw kans op incontinentie-ongelukken te verkleinen. Uw arts zal u aanraden om uw vochtinname te reguleren. U moet bijvoorbeeld badkamerpauzes plannen en plannen wanneer u drankjes gaat drinken.
Vermijd cafeïne, alcohol, koolzuurhoudende dranken en gekruid voedsel. Deze kunnen uw symptomen verergeren
Stap 2. Voorkom ongevallen met incontinentie
Oefen dubbele lediging. Om dit te doen, wacht u een paar minuten nadat u hebt geplast en probeert u vervolgens opnieuw te plassen. Dit kan uw blaas volledig legen en uw risico op blaasontsteking verminderen. Als u problemen heeft met het volledig legen van uw blaas, vraag dan uw arts om af en toe een katheter te gebruiken.
Als u nog steeds vaak lekt, overweeg dan om ondergoed voor blaascontrole of absorberende pads te dragen
Stap 3. Oefen belangrijke spieren
Train uw spieren om urine effectiever vast te houden. U kunt uw spieren geleidelijk trainen door het plassen steeds langer uit te stellen. Je moet ook Kegel-oefeningen doen om de spieren te versterken die de urinestroom beheersen. Besteed minstens 6 tot 8 weken aan het trainen van deze spieren om resultaten te zien.
Om Kegels te oefenen, span je de spieren aan die de urinestroom regelen. Als je ze eenmaal hebt geïdentificeerd, kun je deze spieren aanspannen en loslaten, ongeacht waar je bent of wat je doet. Houd de spieren 5 seconden vast en laat 5 seconden los. Herhaal dit minimaal 4 of 5 keer
Stap 4. Neem medicijnen
Als het veranderen van levensstijlgewoonten en lichaamsbeweging uw incontinentie niet verlichten, overleg dan met uw arts over het voorschrijven van medicijnen om uw blaas te ontspannen. Houd er rekening mee dat deze bijwerkingen vaak voorkomen (zoals droge ogen, droge mond en constipatie). Veel voorkomende medicijnen voor een overactieve blaas zijn:
- Tolterodine
- Oxybutynine als huidpleister
- Oxybutynine-gel
- Trospium
- Solifenacine
- Darifenacine
- Mirabegron
- Fesoterodine
Stap 5. Praat met uw arts over andere behandelingsopties
Als u nog steeds last heeft van incontinentie, kan uw arts u aanraden om onabotulinumtoxineA (botox) in uw blaasweefsel te injecteren. Dit kan ervoor zorgen dat de zenuwen niet samentrekken (wat de oorzaak kan zijn van uw incontinentie).
