Deskundigen zijn het erover eens dat de symptomen van longontsteking kunnen variëren in ernst, afhankelijk van de oorzaak van uw infectie. Longontsteking is een infectie van de lagere luchtwegen die de luchtzakjes in uw longen doet ontsteken en ze vullen met vloeistof of pus. Onderzoek suggereert dat longontsteking symptomen kan veroorzaken zoals hoesten, kortademigheid, pijn op de borst bij het ademen of hoesten, koorts en koude rillingen, die ernstig kunnen zijn. Aangezien longontsteking kan worden veroorzaakt door een bacterie, virus, schimmel of inhalatiemiddel, zal de juiste behandeling voor u variëren. Bezoek uw arts voor een juiste diagnose, zodat u snel medische zorg kunt krijgen.
Stappen
Methode 1 van 4: Longontsteking behandelen
Stap 1. Zorg voor milde gevallen
Als u een lichte vorm van longontsteking heeft, zoals een wandelende longontsteking, wordt u poliklinisch behandeld. Als de patiënt een kind is, kan ze worden opgenomen in het ziekenhuis als de arts denkt dat het erger kan worden. Uw arts zal u starten met een antibioticakuur. Uw arts zal u ook rust en meer slaap aanraden om zo snel mogelijk beter te worden. Zelfs in milde gevallen mag u niet naar school of werken totdat uw arts zegt dat u dat kunt. Het totale herstel is over het algemeen zeven tot tien dagen.
- Sommige soorten longontsteking zijn zeer besmettelijk, terwijl andere alleen onder optimale omstandigheden aan anderen worden overgedragen. Vraag uw arts wanneer u de diagnose krijgt hoe besmettelijk uw specifieke longontsteking is en hoe lang u als besmettelijk wordt beschouwd.
- U zou binnen 48 uur na de behandeling een significante verbetering van uw symptomen moeten zien. Dit betekent dat u geen koorts meer zou moeten hebben en een algehele toename in kracht zou moeten hebben.
- Er is geen speciale zorg nodig bij het opruimen na een patiënt met een longontsteking. De ziektekiemen die het veroorzaken zijn niet levensvatbaar op levenloze objecten gedurende een aanzienlijk tijdsbestek en zullen worden verwijderd met normaal wassen.
Stap 2. Behandel matige gevallen
Matige gevallen van longontsteking zijn die met een aanzienlijk ademhalingsprobleem en hebben extra zuurstof nodig om hun zuurstofverzadiging op peil te houden. Deze patiënten zullen ook koorts hebben en een algemeen ziekelijk uiterlijk hebben. Als uw longontsteking zich op deze manier manifesteert, wordt u waarschijnlijk opgenomen op de klinische afdelingen om intraveneuze antibiotica te krijgen. Het soort antibiotica dat u krijgt zal niet veranderen, ze zullen alleen in IV-vorm zijn om de medicijnen sneller in uw systeem te krijgen.
- U wordt overgezet op orale antibiotica als uw koorts afneemt en u reageert op de therapie. Dit duurt meestal niet langer dan 48 uur.
- De behandeling vanaf hier volgt hetzelfde voor milde gevallen, omdat de zaak is overgegaan van matig naar mild.
Stap 3. Zoek hulp voor ernstige gevallen
Ernstige gevallen van longontsteking zijn die bij patiënten die ademhalingsproblemen hebben. Dit vereist intubatie en mechanische ventilatie. Het kan ook nodig zijn om opgenomen te worden op de intensive care.
- Net als bij matige gevallen zijn IV-antibiotica vereist. Deze gevallen vereisen vaak vasopressorondersteuning met pressors (medicijnen die uw bloeddruk verhogen) om de effecten van septische shock tegen te gaan.
- Terwijl u in het ziekenhuis ligt, heeft u ondersteunende zorg nodig om uw algemene gezondheid te verbeteren terwijl de medicijnen hun werk doen. Zodra u verbetert, volgt u de zorg voor matige en vervolgens milde gevallen naarmate u beter wordt. De duur van uw verblijf in het ziekenhuis hangt af van de ernst van de schade aan uw longen en hoe erg uw longontsteking was.
- Uw arts kan bij geselecteerde patiënten bilevel positive airway pressure (BiPAP) gebruiken om intubatie en traditionele mechanische beademing te voorkomen. BiPAP is een niet-invasieve manier om perslucht toe te dienen aan een patiënt, vaak gebruikt om slaapapneu te behandelen.
Stap 4. Neem de juiste antibiotica
Er zijn een paar verschillende antibiotica die u kunt nemen als u een longontsteking krijgt. Uw arts zal bepalen welke ziekteverwekker uw longontsteking heeft veroorzaakt, die vervolgens zal bepalen welk geneesmiddel u inneemt. Voor de meest voorkomende vormen van longontsteking worden antibiotica zoals zithromax of doxycycline gecombineerd met amoxicilline, augmentin, ampicilline, cefaclor of cefotaxime. De dosering is afhankelijk van de leeftijd en de ernst van uw geval, evenals van uw allergieën en de kweekresultaten.
- Uw arts kan de minder vaak voorkomende maar effectieve enkelvoudige antibioticabehandelingsroute voorschrijven, namelijk een respiratoir chinolon zoals Levaquin of Avelox voor volwassenen. Chinolonen zijn niet geïndiceerd voor pediatrische populaties.
- In matige gevallen en milde gevallen op het punt van ziekenhuisopname, kan uw arts u een rocephin IV geven, gevolgd door het orale regime.
- In al deze gevallen zal uw arts binnen een paar dagen controleren hoe uw symptomen vorderen.
Stap 5. Behandel ziekenhuispneumonie (HAP)
Patiënten die HAP krijgen, hebben al te maken met gezondheidsproblemen. Dit maakt hun behandeling een beetje anders dan community-acquired pneumonie (CAP), hoewel deze methoden kunnen worden gebruikt in zeldzame en ernstige gevallen van CAP. HAP kan worden veroorzaakt door veel verschillende soorten ziekteverwekkers, dus uw arts zal bepalen welke soort u heeft en vervolgens de antibiotica toedienen volgens de ziekteverwekker die u infecteert. De gebruikelijke behandelingen zijn:
- Voor Klebsiella en E Coli, IV-antibiotica zoals chinolon, ceftazidim of ceftriaxon
- Voor Pseudomonas, IV-antibiotica en imipenem, piperacilline of cefepime
- Voor Staph Aureus of MRSA, IV-antibiotica zoals vancomycine
- Voor schimmelpneumonieën, IV-antibiotica zoals Amfotericine B of Diflucan IV
- Voor vancomycine-resistente enterococcus: IV-antibiotica van Ceftaroline
Methode 2 van 4: Longontsteking voorkomen
Stap 1. Neem de griepprik
Longontsteking kan worden veroorzaakt wanneer griep wordt opgelopen en vergevorderd is. Daarom is het aan te raden om elk jaar de griepprik te halen. Omdat dit helpt bij het bestrijden van griep, helpt het ook bij het bestrijden van longontsteking.
- De griepprik kan door iedereen ouder dan zes maanden worden genomen.
- Er is een speciaal vaccin dat kan worden ingenomen door kinderen jonger dan twee jaar en ook een voor kinderen van twee tot vijf jaar met een verhoogd risico op longontsteking. Kinderen die naar de gemeenschappelijke kinderopvang gaan, moeten ook het vaccin krijgen.
- Er is ook een vaccin voor mensen zonder milt, ouder dan 65 jaar, met longaandoeningen zoals astma en COPD, en met sikkelcelanemie.
Stap 2. Was je handen vaak
Als u longontsteking wilt voorkomen, moet u voorkomen dat u in contact komt met de virussen en ziektekiemen die de longontsteking veroorzaken. U kunt dit doen door goed met de hand te wassen. Als je in het openbaar bent of in de buurt van iemand waarvan je weet dat hij ziek is, moet je zoveel mogelijk je handen wassen. Vermijd ook om uw onreine handen in de buurt van uw gezicht te houden om de verspreiding van ongewassen ziektekiemen van uw handen naar uw systeem te voorkomen. Om je handen goed te wassen, moet je:
- Draai de kraan open en maak je handen nat.
- Breng zeep aan op je handen en scrub elk deel van je vinger. Dit omvat onder de nagels, op de rug van je handen en tussen je vingers.
- Blijf ten minste 20 seconden in je handen wrijven, zo lang duurt het om het nummer "Happy Birthday" twee keer helemaal te zingen.
- Spoel je handen in het water om de zeep af te spoelen. Zorg ervoor dat het water warm is om de zeep en ziektekiemen te helpen verwijderen.
- Droog ze af met een schone handdoek.
Stap 3. Zorg goed voor jezelf
Een geweldige manier om te voorkomen dat u een longontsteking krijgt, is door in de best mogelijke algehele gezondheid te zijn. Dit betekent dat je fysiek en mentaal in vorm moet blijven. Probeer elke dag te sporten, eet gezond en uitgebalanceerd en zorg voor voldoende slaap. Deze dingen zijn allemaal gunstig voor uw gezondheid en zullen uw immuunsysteem in de beste vorm houden, waardoor u zo gezond mogelijk blijft.
Veel mensen denken dat ze minder kunnen slapen en toch gezond zijn. Er zijn onderzoeken gedaan die het welzijn van je immuunsysteem koppelen aan de hoeveelheid slaap die je elke nacht krijgt. Hoe meer slaap van hoge kwaliteit, dat wil zeggen ononderbroken slapen in een slaapbevorderende omgeving, u een nacht krijgt, hoe gezonder uw immuunsysteem zal zijn
Stap 4. Probeer vitamines en mineralen
Er zijn enkele supplementen die u kunt nemen om uw algehele immuungezondheid te verbeteren. Een van de beste middelen om longontsteking te helpen is vitamine C. Neem elke dag tussen de 1000 en 2000 mg. Je kunt dit krijgen van citrusfruit, citrussap, broccoli, watermeloen, meloen en vele andere soorten fruit en groenten.
Zink is nuttig als u het gevoel heeft dat u verkouden wordt, wat kan leiden tot een longontsteking. Bij het eerste teken van symptomen, neem driemaal daags 150 mg zink
Stap 5. Ontvang een longontstekingvaccin als u een zwak immuunsysteem heeft
Hoewel het krijgen van een griepprik voor bijna iedereen nuttig is, zijn longontstekingvaccins alleen voor sommigen echt nodig. Als u een gezonde volwassene bent tussen de 18 en 64 jaar, hoeft u zich waarschijnlijk geen zorgen te maken dat u zich laat vaccineren. Overweeg echter om u te laten vaccineren als u ouder bent dan 65 jaar, een ziekte heeft waardoor uw immuunsysteem zwak is, veel rookt of drinkt, of herstellende bent van een ernstige ziekte, verwonding of operatie.
- De twee soorten pneumonievaccins zijn: het pneumokokkenconjugaatvaccin (PCV13 of Prevnar 13) dat beschermt tegen 13 soorten pneumokokkenbacteriën en het pneumokokkenpolysacharidevaccin (PPSV23 of Pneumovax) dat beschermt tegen 23.
- Het krijgen van een longontstekingvaccin garandeert niet dat u geen longontsteking krijgt, maar het verlaagt uw kansen drastisch. Als u longontsteking krijgt na het nemen van een longontstekingvaccin, is dit hoogstwaarschijnlijk een mild geval.
Methode 3 van 4: Door de gemeenschap verworven longontsteking begrijpen
Stap 1. Leer de typen
Longontsteking is onderverdeeld in twee brede typen die door verschillende dingen worden veroorzaakt en verschillend worden behandeld - buiten de gemeenschap opgelopen pneumonie (CAP) en in het ziekenhuis opgelopen pneumonie (HAP), die later zullen worden besproken. CAP bestaat uit longontsteking veroorzaakt door typische bacteriën, atypische bacteriën en respiratoire virussen.
CAP is het soort longontsteking dat de meeste mensen in hun dagelijks leven oplopen. CAP is gevaarlijker bij ouderen, zeer jonge mensen en mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem, zoals mensen met diabetes, met hiv, chemotherapie en het nemen van steroïde medicijnen. CAP kan variëren van een mild geval dat thuis wordt behandeld tot een geval met acuut ademhalingsfalen en overlijden
Stap 2. Herken de symptomen van longontsteking
De symptomen van longontsteking kunnen variëren van mild tot ernstig, afhankelijk van het type kiem dat de longontsteking veroorzaakt en hoe ernstig de patiënt is geïnfecteerd. Als u een van deze symptomen opmerkt, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts om u te laten behandelen. Hoe langer je wacht, hoe erger je het kunt krijgen. Symptomen van CAP zijn onder meer:
- Een productieve hoest
- Slijm met een dikke textuur, die groen, geel of rood getint kan zijn
- Ernstige pijn op de borst bij diep ademhalen
- Koorts hoger dan 100,4 ° F (38 ° C), maar vaak 101 tot 102 ° F (38,3 tot 38,9 ° C)
- Rillingen of onvrijwillig schudden
- Kortademigheid, die mild tot ernstig kan zijn
- Snelle ademhaling, wat vaker voorkomt bij kinderen
- Daling van zuurstofverzadiging in de longen
Stap 3. Diagnose van CAP
Wanneer u uw arts ziet, zullen zij alle veelvoorkomende symptomen controleren. Daarnaast zal hij of zij ook een thoraxfoto maken, waarop te zien is hoe uw longen zijn aangetast. Als uw arts een gebied van witte, vlekkerige consolidatie op een longkwab ziet, die normaal gesproken zwart zou moeten zijn, heeft u waarschijnlijk longontsteking. Er kan een parapneumonische effusie of vochtophoping zijn, grenzend aan het infectiegebied.
Bloedonderzoek is meestal niet nodig in milde gevallen van longontsteking. Als uw geval echter verder gevorderd is, kan uw arts laboratoria nemen, zoals een volledig bloedbeeld, een basismetabool panel, een slijmmonster en culturen
Stap 4. Zoek onmiddellijk medische hulp
Er zijn bepaalde omstandigheden waarin u mogelijk onmiddellijk medische zorg nodig heeft. Zelfs als u bent behandeld, moet u onmiddellijk medische hulp zoeken als uw symptomen erger worden. Ga zo snel mogelijk naar een arts of eerste hulp als:
- Je raakt in de war over tijd, mensen of plaatsen
- Uw misselijkheid en braken voorkomen dat u orale antibiotica binnenhoudt
- Je bloeddruk daalt
- Je ademhaling is snel
- U heeft ademhalingshulp nodig
- Uw temperatuur is hoger dan 102 ° F (38,9 ° C)
- Je temperatuur is lager dan normaal
Methode 4 van 4: In het ziekenhuis opgelopen longontsteking begrijpen
Stap 1. Zorg dat u op de hoogte bent van in het ziekenhuis opgelopen pneumonie (HAP)
HAP komt voor bij patiënten die longontsteking krijgen terwijl ze in het ziekenhuis worden opgenomen. HAP verwijst naar longontsteking die patiënten krijgen terwijl ze in het ziekenhuis zijn. Deze soort is doorgaans zeer ernstig en gaat gepaard met hoge sterftecijfers. Het is goed voor maximaal 2% van alle heropnames. Het gebeurt met alle soorten ziekenhuispatiënten, van degenen die een operatie moeten ondergaan tot degenen die zijn gevallen tot degenen die al een ernstige infectie hebben. In het ziekenhuis opgelopen longontsteking kan leiden tot sepsis, multi-orgaanfalen en overlijden.
De symptomen van in het ziekenhuis opgelopen longontsteking zijn hetzelfde, omdat het beide typen van dezelfde ziekte zijn
Stap 2. Herken de risico's van in het ziekenhuis opgelopen longontsteking
Gemeenschap verworven pneumonie wordt verspreid door de overdracht van veel voorkomende pathogenen. In het ziekenhuis opgelopen longontsteking is echter verspreid binnen een ziekenhuis. Er zijn sommige patiënten die meer risico lopen dan andere op basis van hun toestand, hoewel iedereen in een ziekenhuis HAP kan krijgen. Deze risicofactoren zijn onder meer:
- Op de IC zijn
- 48 uur of langer op mechanische beademing staan
- Langdurig in het ziekenhuis of op de IC verblijven
- Degenen met ernstige problemen met hun onderliggende problemen toen ze oorspronkelijk in het ziekenhuis werden opgenomen
- Degenen met hartfalen, nierfalen, leverfalen, COPD en diabetes
Stap 3. Leer de oorzaken van in het ziekenhuis opgelopen longontsteking
In het ziekenhuis opgelopen longontsteking kan optreden door complicaties na een operatie, zoals een ingeklapte long na de operatie of door niet genoeg diep adem te halen vanwege pijn. Het kan ook optreden als gevolg van slechte hygiëne door de medische staf in het ziekenhuis, vooral tijdens de zorg voor patiënten met centrale lijnen, die ene beademingszorg en degenen die een beademingsslang hebben geplaatst of vervangen.
Stap 4. Vermijd in het ziekenhuis opgelopen longontsteking
HAP kan worden vermeden door uitstekende hygiëne bij zorgverleners, nauwgezette beademingszorg en postoperatief gebruik van stimulerende spirometers, apparaten die diepe ademhaling bij postoperatieve patiënten stimuleren. Het kan ook worden vermeden als een persoon na de operatie sneller uit bed komt en als eventuele intubaties zo snel mogelijk worden verwijderd.
