Studies tonen aan dat hypothyreoïdie optreedt wanneer uw schildklier niet genoeg hormonen produceert, wat de balans van chemische reacties in uw lichaam verstoort. De schildklier is een belangrijke endocriene klier die het metabolisme van het lichaam regelt en bevindt zich in het voorste deel van de nek, net onder je adamsappel. Experts zijn het erover eens dat deze aandoening, die veel voorkomt bij vrouwen boven de 40, moeilijk te diagnosticeren is zonder een medische test, maar meestal relatief snel kan worden ontdekt via een bloedtest of een injectie met synthetisch hormoon. Hoewel hypothyreoïdie veel voorkomt bij oudere vrouwen, kan het ook voorkomen bij zwangere vrouwen, vrouwen na de bevalling, menopauze, pasgeboren baby's, mensen met auto-immuunziekten, mensen die radioactief jodium of therapie krijgen en mensen die bestraling in de nek of bovenborst hebben gehad.
Stappen
Deel 1 van 3: Bepalen wie getest moet worden
Stap 1. Laat je testen als je symptomen ziet
Symptomen ontwikkelen zich langzaam over een aantal jaren. Veel van de symptomen kunnen ook in verband worden gebracht met veel andere soorten aandoeningen, maar elke combinatie van vermoeidheid, verhoogde gevoeligheid voor kou, constipatie, droge huid, gewichtstoename, spierstijfheid of spierzwakte, dunner wordend haar, depressie en/of verminderd geheugen zal meestal leiden tot hypothyreoïdie.
- Indien onbehandeld, kan hypothyreoïdie een ernstig probleem worden. Lichamelijk kan het leiden tot een struma en mentaal tot depressie leiden.
- Myxoedeem, of gevorderde hypothyreoïdie, is zeldzaam, maar kan levensbedreigend worden. Lage bloeddruk, verminderde ademhaling, verlaagde lichaamstemperatuur, niet reageren en een coma zijn tekenen en symptomen van het vergevorderde stadium die uiteindelijk tot de dood kunnen leiden.
Stap 2. Test pasgeboren baby's
Vanwege het risico op een verstandelijke beperking bij zuigelingen, moet u uw pasgeborene laten testen terwijl u nog in het ziekenhuis ligt. Een vroege diagnose, binnen de eerste levensmaand, zal het voor uw baby gemakkelijk maken om eventuele effecten van hypothyreoïdie ongedaan te maken. Een eenvoudige bloedtest kan de aandoening detecteren en vervolgens, zodra de juiste medicatie is voorgeschreven, zal uw arts de schildklierhormoonspiegels controleren met regelmatig geplande bloedtesten.
- Pasgeborenen die lijden aan hypothyreoïdie zullen geelzucht, frequente verstikking, een grote, vooruitstekende tong en een gezwollen gezicht vertonen.
- Als de aandoening voortschrijdt, kan uw baby moeite hebben met eten, constipatie, een slechte spierspanning of overmatig slaperig zijn.
- Indien onbehandeld, kan hypothyreoïdie leiden tot ernstige fysieke en mentale onderontwikkeling.
Stap 3. Onderzoek zwangere vrouwen
Als u zwanger bent of overweegt zwanger te worden, moet u uw schildklier testen. Schildklieraandoeningen komen vaak voor bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Daarom kan deze aandoening tijdens de zwangerschap dramatische gevolgen hebben voor zowel moeder als baby.
- Alle zwangere vrouwen met een vergrote schildklier (struma), een familiegeschiedenis van hypothyreoïdie of hoge bloedspiegels van schildklierantilichamen moeten worden getest.
- Vraag uw arts om suppletie met selenium als u op het moment van preconceptie hoge antilichaamspiegels heeft.
- Vrouwen die vóór de zwangerschap schildklierhormoonvervanging gebruiken, moeten hun niveaus controleren, vooral tijdens het eerste trimester. Doses kunnen toenemen naarmate de zwangerschap vordert.
- Na de bevalling (postpartum hypothyreoïdie) kunnen vrouwen last krijgen van depressie, geheugen- en concentratieproblemen of een vergroting van de schildklier.
Stap 4. Let op tekenen bij kinderen en tieners
Kinderen en tieners zullen dezelfde tekenen en symptomen ervaren als volwassenen, maar aangezien ze nog in de groei zijn en zeer actieve schildklieren hebben, kunnen ze ook last hebben van een slechte groei, wat resulteert in een kortere gestalte, een vertraagde ontwikkeling van hun tanden, een vertraagde mentale ontwikkeling of een langere periode om in de puberteit te komen.
Kinderen met hypothyreoïdie moeten regelmatig een arts raadplegen omdat, naarmate ze groeien, de dosering van medicatie zal veranderen. Ernstige gevolgen kunnen optreden als de dosering onjuist is
Stap 5. Screen patiënten met aandoeningen of blootstellingen die gepaard gaan met een hoog risico op het ontwikkelen van hypothyreoïdie
Mensen met aandoeningen zoals het syndroom van Down of het syndroom van Turner of mensen die bepaalde medicijnen gebruiken (amiodaron, lithium, thalidomide, interferon, sunitinib en rifampicine) of behandelingen (bestraling van de nek, behandeling met radioactief jodium, subtotale thyreoïdectomie), moeten jaarlijks worden gescreend op hypothyreoïdie.
Het screenen van degenen die geen risico lopen en geen symptomen vertonen, levert weinig voordeel op en wordt niet aangemoedigd. Vrouwen die ouder zijn dan 50 en een of meer symptomen hebben, moeten echter worden gescreend
Deel 2 van 3: Getest worden
Stap 1. Onderzoek jezelf thuis
Als u een combinatie van de symptomen vertoont die gepaard gaan met hypothyreoïdie, wilt u misschien enkele voorbereidende maatregelen nemen om te bepalen of u de aandoening heeft. Een niet-invasieve manier om te bepalen of u hypothyreoïdie heeft, is door uw basale lichaamstemperatuur (BBT is uw laagste lichaamstemperatuur in een periode van 24 uur) thuis te controleren.
- Om een nauwkeurige meting te krijgen, moet u uw temperatuur nemen wanneer u 's ochtends voor het eerst wakker wordt, voordat u zelfs maar in bed gaat zitten. Houd het tien minuten onder je arm.
- Doe dit vier dagen achter elkaar en schrijf het op. Uw normale temperatuur moet tussen 97,8 en 98,2 ° F (36,6 en 36,8 ° C) liggen. Als uw temperatuur lager is dan 36,6 °C, kan uw schildklier ondermaats presteren. Raadpleeg uw arts voor schildkliersupplementen.
- Onthoud dat hypothyreoïdie niet kan worden bevestigd als een aandoening met alleen thuistesten. Alleen een officiële bloedtest uitgevoerd door uw arts kan een diagnose bevestigen. Zelfs als thuistesten geen hypothyreoïdie aan het licht brengen, moet u op uw hoede blijven, aangezien het uiterst moeilijk te detecteren is en het vaak meerdere jaren duurt om volledig te ontwikkelen.
Stap 2. Screen uw familie en medische geschiedenis
Aangezien veel van de symptomen van hypothyreoïdie veel voorkomende klachten zijn die worden aangetroffen bij mensen die geen probleem hebben met hun schildklier, wordt een intensieve, gedetailleerde medische geschiedenis afgenomen door uw arts. Zorg ervoor dat u zich herinnert hoe lang u last heeft van uw symptomen.
- Artsen zullen er in het bijzonder op letten of bij uw moeder of een naast familielid ooit hypothyreoïdie is vastgesteld. Probeer deze informatie te vinden voordat u naar uw arts gaat.
- Overlevenden van kanker, vooral degenen die bestraling rond de nek of nekoperaties hebben gekregen, zullen nauwkeurig worden onderzocht.
- Een andere belangrijke rode vlag is medicatie die hypothyreoïdie kan veroorzaken, zoals amiodaron, lithium, interferon-alfa of interleukine-2.
Stap 3. Krijg een lichamelijk onderzoek
Een lichamelijk onderzoek zal plaatsvinden na screening van uw familie en medische geschiedenis om te controleren op symptomen. Uw arts zal controleren op tekenen van een droge huid, zwelling rond de ogen en benen, trage reflexen en een trage hartslag.
Stap 4. Doe bloedonderzoek
Als de resultaten van uw anamnese en lichamelijk onderzoek ertoe leiden dat uw arts vermoedt dat u hypothyreoïdie of subklinische hypothyreoïdie heeft, zal u bloedonderzoek ondergaan om de diagnose te bevestigen. Er zijn twee belangrijke bloedonderzoeken om een diagnose van hypothyreoïdie te bevestigen: de schildklierstimulerend hormoon (TSH)-test en de thyroxine (T4)-meting.
- Als de tests atypisch terugkomen, kunnen anti-schildklierantilichaamtests bepalen of u de auto-immuunziekte Hashimoto's thyroïditis heeft, waarbij het afweersysteem van het lichaam de schildklier aanvalt.
- Echografie wordt alleen in zeldzame gevallen gebruikt om een schildklier te evalueren die abnormaal lijkt. In plaats daarvan kan een computertomografie (CT) scan of magnetische resonantie beeldvorming (MRI) van de hypothalamus of hypofyse worden gedaan om eventuele veranderingen in deze delen van de hersenen op te sporen.
Deel 3 van 3: Positief testen
Stap 1. Neem medicijnen
De standaardbehandeling voor hypothyreoïdie is een oraal medicijn dat uw hormoonspiegels op hun juiste niveau herstelt. U moet dagelijks het schildklierhormoon levothyroxine innemen om de tekenen en symptomen van hypothyreoïdie om te keren. Nadat u met de behandeling bent begonnen, zult u regelmatig uw arts raadplegen om er zeker van te zijn dat u de juiste dosis van het geneesmiddel krijgt.
- In de meeste gevallen beginnen uw symptomen af te nemen en krijgt u twee tot zes weken na het begin van de behandeling weer wat energie terug.
- Een ander voordeel van deze medicamenteuze behandeling is de verlaging van het cholesterolgehalte, wat het tijdens de zwangerschap bereikte gewicht kan verminderen.
- Zuigelingen en kinderen met hypothyreoïdie moeten altijd worden behandeld.
Stap 2. Ga door met de behandeling
Het gebruik van levothyroxine is vaak levenslang, maar de dosering kan in de loop van de tijd minder worden. Bij oudere volwassenen gebeurt het omgekeerde. Het komt vaak voor dat hypothyreoïdie erger wordt met de leeftijd die hogere doseringen vereist, omdat de schildklier op natuurlijke wijze vertraagt.
- Elke dag medicijnen innemen voor de rest van je leven is geen gemakkelijke taak en als fysieke symptomen verdwijnen, zou je in de verleiding kunnen komen om te stoppen met het innemen van je medicatie. In dit geval komen de symptomen weer terug en moet u helemaal opnieuw beginnen.
- De schildklier keert vaak terug naar normaal als de oorzaak van uw hypothyreoïdie het gevolg was van een ernstige ziekte of infectie.
- U kunt even stoppen met het innemen van uw medicatie om te kijken of uw schildklier normaal functioneert. Als de schildklier zelf voldoende hormonen kan produceren, kan de behandeling worden beëindigd.
- Ga door met de jaarlijkse controles terwijl u medicijnen gebruikt.
Stap 3. Denk na over de toekomst
Wees voorzichtig met welke voedingsmiddelen u eet en of u al dan niet supplementen moet nemen met uw medicatie. Het is belangrijk dat u uw schildkliermedicatie goed blijft innemen. Als u niet zeker weet waarom u het gebruikt of wat de mogelijke bijwerkingen zijn, neem dan contact op met uw arts.
- Vermijd het gebruik van ijzer- en calciumsupplementen met uw medicatie, omdat deze de hoeveelheid schildklierhormoon die door het lichaam wordt opgenomen, verminderen. Calciumsupplementen kunnen echter vóór of na vier uur medicatie worden ingenomen.
- Voedingsmiddelen zoals walnoten, sojameel en katoenzaadmeel moeten ook worden vermeden, omdat ze een wisselwerking kunnen hebben met uw medicatie en daarom de algehele effectiviteit ervan verminderen.
- Als u anticonceptiepillen of andere hormoonmedicatie gebruikt, overleg dan met uw arts over het aanpassen van de dosis van uw geneesmiddel.
- Veel natuurvoedingswinkels hebben schildklierhormoonsupplementen met "natuurlijke" ingrediënten. Deze producten zijn niet gereguleerd door de Food and Drug Administration. Wees daarom op uw hoede voor de kwaliteit en effectiviteit van deze producten. Sommige hebben actieve ingrediënten die werken, maar toch gevaarlijk kunnen zijn voor bepaalde mensen. Raadpleeg uw arts als u geïnteresseerd bent in deze supplementen.
