Sociale angststoornis (SAD), ook wel bekend als sociale fobie, is een veel voorkomende aandoening, maar het kan moeilijk te identificeren zijn of zelfs verward worden met andere psychische problemen. Een persoon die aan SAD lijdt, voelt zich vaak extreem nerveus of angstig wanneer hij ter plaatse of in een sociale omgeving wordt geplaatst. Ze kunnen zelfs fysieke tekenen van nervositeit hebben, zoals trillen, zweten en blozen. Als u zich zorgen maakt dat u of een geliefde sociale angst heeft, zijn er enkele veelvoorkomende symptomen waar u op kunt letten.
Stappen
Methode 1 van 6: SAD begrijpen
Stap 1. Leer de symptomen van SAD kennen
Als u enkele van de meest voorkomende symptomen van SAD kent, kunt u de aandoening herkennen. Mensen die lijden aan SAD hebben een buitensporige angst voor situaties waarin ze vreemden onder ogen moeten zien of door anderen worden geobserveerd en onderzocht. Deze situaties omvatten spreken in het openbaar, presentaties, nieuwe mensen ontmoeten en sociale interacties hebben. Iemand met SAD kan op een dergelijke situatie reageren door:
- intense angst ervaren
- de situatie vermijden
- lichamelijke symptomen van angst vertonen, zoals blozen, trillen of braken
Stap 2. Maak onderscheid tussen normale angst en sociale angst
Iedereen ervaart wel eens angst. Een nieuwe situatie of situatie met spreken in het openbaar, interactie of geobserveerd worden door anderen kan een beetje angst en angst met zich meebrengen, wat normaal is. Dit soort angst helpt je je voor te bereiden op de komende situatie. Het probleem ontstaat wanneer deze angst overweldigend is, je niet in staat stelt te presteren, irrationeel is en/of je dwingt de situatie te vermijden of eraan te ontsnappen.
- Normale angst omvat het volgende: angst voor een openbare verschijning, spreken of optreden; verlegenheid of onhandigheid bij het ontmoeten van vreemden; of onbehagen bij het beginnen van een nieuw gesprek of sociale interactie.
- Sociale angst omvat het volgende: extreem hoge angst en faalangst, fysieke symptomen zoals zweten, trillen en kortademigheid; negatieve gedachten over de uitvoering; buitensporige en overdreven gevoelens van angst en verschrikking bij het ontmoeten van nieuwe mensen; extreme angstgevoelens en de behoefte om ze koste wat kost te vermijden; en het weigeren van een uitnodiging voor een gezellig samenzijn omdat je bang bent dat je je zult schamen of afgewezen zult worden.
Stap 3. Overweeg uw risicofactoren voor SAD
Sommige mensen lopen een hoger risico om SAD te ontwikkelen vanwege de ervaringen, genetica en persoonlijkheid. Als u een van deze risicofactoren heeft, betekent dit niet dat u SAD krijgt, maar dat u een hoger risico heeft om SAD te ontwikkelen. Als u al SAD heeft, kan het zijn dat u zich bewust bent van uw risicofactoren om te begrijpen wat de oorzaak zou kunnen zijn.
-
Pesten.
Vernedering of trauma uit de kindertijd, zoals gepest worden, kan sociale fobieën en angsten veroorzaken. Ook kan het gevoel niet bij leeftijdsgenoten te passen leiden tot sociale angst.
-
Erfelijke factoren.
Opgroeien met een ouder die ook tekenen van sociale fobie vertoonde. Wanneer een verzorger worstelt in een sociale situatie, ontstaat er vaak een omgeving die sociale gebeurtenissen vermijdt, wat leidt tot een beperkte ontwikkeling van sociale vaardigheden en vermijdend gedrag van hun kinderen.
-
Verlegenheid.
Verlegenheid is gerelateerd aan iemands persoonlijkheid en is geen stoornis, maar veel mensen met sociale angst zijn ook verlegen. Maar houd er rekening mee dat sociale angst veel ernstiger is dan "normale" verlegenheid. Mensen die gewoon verlegen zijn, lijden niet zoals mensen met een sociale angststoornis.
Stap 4. Leer de relatie tussen SAD en andere psychische problemen
Sommige geestelijke gezondheidsproblemen zijn geassocieerd met SAD en andere kunnen zelfs veroorzaakt of verergerd worden door SAD. Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van de andere psychische problemen die kunnen worden verward met SAD of gerelateerd zijn aan SAD.
-
SAD en paniekstoornis.
Paniekstoornissen verwijzen naar een persoon die een fysieke reactie heeft op angst die vaak als een hartaanval kan aanvoelen. SAD is anders dan paniekstoornis, maar beide stoornissen kunnen naast elkaar bestaan. Een van de redenen waarom de twee stoornissen in de war raken, is omdat mensen met een paniekstoornis vaak sociale situaties vermijden om een paniekaanval te voorkomen in de buurt van mensen die ze zouden kunnen zien en beoordelen. Mensen met SAD vermijden sociale situaties uit angst.
-
SAD en depressie.
Depressie is een veel voorkomende diagnose die naast SAD bestaat, omdat mensen met SAD de neiging hebben om hun contact met andere mensen te beperken. Dit creëert een gevoel van alleen zijn en kan depressie veroorzaken of verergeren.
-
SAD en middelenmisbruik.
Er zijn hogere percentages alcoholisme en ander middelenmisbruik onder mensen met SAD. Ongeveer 20% van de mensen met SAD lijdt aan alcoholmisbruik. Dit kan te wijten zijn aan de angstverminderende effecten van alcohol en drugs in sociale situaties.
Methode 2 van 6: SAD herkennen in een sociale omgeving
Stap 1. Besteed aandacht aan angst
Word je doodsbang bij de gedachte dat je ter plaatse wordt gezet bij een sociaal evenement? Ben je bang dat mensen je zullen veroordelen? Deze angst kan voortkomen uit een persoonlijke vraag in het bijzijn van anderen, of gewoon worden uitgenodigd voor een sociale bijeenkomst van welke aard dan ook. Als je SAD hebt, zou deze angst je gedachten domineren en ervoor zorgen dat je in paniek raakt.
Als u bijvoorbeeld SAD heeft, kunt u een gevoel van angst voelen wanneer een vriend u een vraag stelt in het bijzijn van mensen die u niet kent. U kunt zich zorgen maken dat mensen u zullen beoordelen op wat u zegt en daardoor te bang zijn om iets te zeggen
Stap 2. Let op wanneer je zelfbewust wordt in een sociale omgeving
Een veel voorkomend symptoom van SAD is een gevoel van zelfbewustzijn dat bepaalt hoe een persoon met anderen omgaat. Mensen met SAD zijn altijd bang dat ze zichzelf in verlegenheid zullen brengen of op de een of andere manier afgewezen zullen worden. Als u zich extreem zelfbewust voelt in een sociale omgeving, vóór een sociale interactie of voor een openbare lezing, kunt u SAD hebben.
Als je bijvoorbeeld het gevoel hebt dat je niets waardevols te zeggen hebt wanneer je een onderwerp bespreekt waar je echt gepassioneerd over bent, kun je last hebben van sociale angst. In plaats van je ideeën en meningen bij te dragen, ben je misschien geobsedeerd door gedachten dat de andere mensen je niet leuk vinden hoe je gekleed bent of dat ze denken dat je niet intelligent bent
Stap 3. Overweeg of je sociale instellingen vermijdt
Een veelvoorkomend kenmerk van iemand met SAD is het vermijden van gevallen waarin ze gedwongen kunnen worden om te spreken of te communiceren in een sociale omgeving. Als je je uiterste best doet om sociale interacties te vermijden of voor anderen te moeten spreken, kun je sociale angst hebben.
Als je bijvoorbeeld bent uitgenodigd voor een feest, maar je weigert te gaan omdat je te nerveus bent om met andere mensen om te gaan, kun je sociale angst hebben
Stap 4. Bedenk hoe vaak je stil blijft tijdens discussies
Mensen met SAD verdwijnen over het algemeen naar de achtergrond van discussies omdat ze te nerveus zijn om hun gedachten te uiten. Ze zijn bang dat wat ze zeggen anderen zal mishagen of belachelijk zal maken. Als u tijdens gesprekken vaak uit angst blijft zwijgen, kan dit erop wijzen dat u SAD heeft.
Als u bijvoorbeeld met anderen in gesprek bent, geeft u dan uw mening of krimpt u langzaam naar achteren en vermijdt u oogcontact met anderen?
Methode 3 van 6: SAD herkennen op school of op het werk
Stap 1. Houd bij wanneer u zich zorgen begint te maken over een aankomend evenement
Mensen met SAD zullen weken voordat de eigenlijke gebeurtenis plaatsvindt, zich zorgen gaan maken over een toespraak die ze moeten houden of een sociale gebeurtenis die ze bijwonen. Dit piekeren kan spijsverteringsproblemen veroorzaken, zoals verminderde eetlust en slaapproblemen. Hoewel het normaal is om de dag of ochtend voor een toespraak nerveus te worden, is het over het algemeen een teken van SAD als je weken voor het evenement nerveus bent.
Als je bijvoorbeeld over twee weken een toespraak hebt en je hebt al opgeschreven wat je gaat zeggen, zou je je goed voorbereid moeten voelen. Het kan echter zijn dat iemand met SAD 's nachts zich zorgen maakt over de presentatie voor de hele twee weken voordat hij deze daadwerkelijk moet geven
Stap 2. Bedenk hoe vaak u deelneemt aan de les of tijdens vergaderingen
Een veel voorkomend teken van sociale angst is een onwil om deel te nemen aan de les of tijdens vergaderingen. Dit betekent dat je niet je hand opsteekt om een vraag te stellen of te beantwoorden, of ervoor kiest om aan een individueel project te werken in plaats van aan een groepsproject. Mensen met SAD zullen het werken in groepen vaak vermijden omdat ze zich te veel zorgen maken over wat hun teamleden van hen denken.
Als u bijvoorbeeld uw hand niet opsteekt om een vraag in de klas te stellen, zelfs als u de stof niet begrijpt, kan dit een teken zijn van sociale angst
Stap 3. Merk op of je fysieke symptomen van angst hebt
Mensen met SAD vertonen vaak fysieke en emotionele symptomen van angst. Deze fysieke symptomen kunnen zijn: blozen, zweten, trillen, kortademigheid en gevoelloosheid.
Als je bijvoorbeeld in de klas wordt opgeroepen en het antwoord weet, maar in plaats van te antwoorden, je bloost, begint te zweten, niet lijkt te ademen, heb je misschien sociale angst
Stap 4. Overweeg of u ooit van mening verandert om te voorkomen dat u uw mening moet uiten
Mensen met SAD zullen vaak van mening veranderen, zodat ze hun gedachten niet hardop hoeven te rechtvaardigen. Ze willen koste wat kost voorkomen dat ze zich vervreemd of ondervraagd voelen.
Stel je bijvoorbeeld voor dat je aan een groepsproject werkt en iemand suggereert een idee, maar je hebt een beter idee. Je kunt ervoor kiezen om met het minder efficiënte idee van de ander mee te gaan, simpelweg omdat je niet voor de voeten wilt lopen en je idee moet uitleggen
Stap 5. Denk na over hoe u denkt over spreken in het openbaar
Mensen met SAD zullen hun best doen om presentaties, toespraken en andere openbare spreekbeurten te vermijden waarbij alle ogen op hen gericht zijn. Bedenk hoe u denkt over spreken in het openbaar en hoe vaak u uw best hebt gedaan om het te vermijden.
In deze gevallen denk je misschien: wat als ik vergeet wat ik heb voorbereid? Wat als ik halverwege stop? Wat als mijn geest leeg wordt tijdens de sessie? Wat zal iedereen denken? Iedereen zal om me lachen. Ik zal mezelf voor de gek houden
Methode 4 van 6: SAD bij kinderen identificeren
Stap 1. Houd er rekening mee dat kinderen SAD kunnen ontwikkelen
SAD komt vaak voor bij adolescenten, maar kan ook bij kinderen voorkomen. Net als volwassenen met een sociale fobie zijn kinderen met SAD zo bang om beoordeeld of bekritiseerd te worden dat ze manieren proberen te vinden om bepaalde soorten sociale situaties te vermijden. Het is niet alleen een "fase" of slecht gedrag.
Kinderen met SAD kunnen ook uitspraken doen die op hun angsten kunnen wijzen. Veelvoorkomende uitspraken zijn 'wat als uitspraken' zoals: Wat als ik er dom uitzie? Wat als ik iets verkeerd zeg? Wat als ik het verpest?
Stap 2. Maak onderscheid tussen SAD en verlegenheid bij kinderen
Net als SAD bij adolescenten en volwassenen, is SAD bij kinderen meer dan alleen verlegenheid. Het is normaal dat een kind zich angstig voelt in nieuwe situaties, maar na blootstelling aan de nieuwe situatie en steun van ouders en leeftijdsgenoten, kunnen ze slagen. SAD interfereert met het vermogen van een kind om sociaal te zijn. Kinderen met SAD kunnen dingen doen zoals school mijden, geen vragen beantwoorden in de klas, feestjes vermijden, enz.
- Kinderen met SAD lijden aan een extreme angst voor kritiek van zowel hun leeftijdsgenoten als volwassenen. Deze angst belemmert vaak de dagelijkse activiteiten, omdat kinderen dingen zullen doen om de angstwekkende situatie te vermijden. Sommige kinderen zullen huilen, schreeuwen, zich verstoppen of andere dingen doen om een angstige situatie te vermijden. Sommige kinderen hebben ook lichamelijke reacties op angst, zoals trillen, zweten en kortademigheid. Deze symptomen moeten langer dan zes maanden aanhouden om als SAD te worden beschouwd.
- Kinderen die gewoon verlegen zijn, kunnen soms proberen activiteiten te vermijden of een lichte angst hebben voor bepaalde situaties, maar de angst is niet zo extreem of zo langdurend als bij kinderen met droevige gevoelens. Verlegenheid zal het geluk van een kind niet op dezelfde manier in de weg staan als SAD.
- Het kan bijvoorbeeld moeilijk zijn voor een kind om een boekverslag te geven, maar een verlegen student kan het nog steeds doen als dat nodig is. Een kind met SAD kan de opdracht weigeren vanwege extreme angst of zelfs spijbelen om het te vermijden. Dit kan verkeerd worden geïnterpreteerd als acteren of een slechte leerling zijn, maar de grondoorzaak is angst.
Stap 3. Onderzoek hoe uw kind met anderen omgaat
SAD maakt kinderen vaak extreem ongemakkelijk, zelfs bang voor interactie met volwassenen en met andere kinderen. Zelfs een eenvoudig gesprek met een familielid of speelkameraad kan huilen, driftbuien of terugtrekking veroorzaken.
- Uw kind kan angst uiten voor nieuwe mensen en niet bereid zijn om nieuwe vrienden te ontmoeten of naar sociale bijeenkomsten te gaan waar mogelijk onbekende mensen zijn.
- Ze kunnen ook weigeren of proberen om deel te nemen aan evenementen waarbij andere mensen betrokken zijn, vooral in grote aantallen, zoals excursies, speeldata of naschoolse activiteiten.
- In ernstige gevallen kan uw kind angst ervaren in schijnbaar eenvoudige sociale interacties, zoals een leeftijdgenoot vragen om een potlood te lenen of een vraag in een winkel beantwoorden. Hij kan symptomen van paniek vertonen, zoals hartkloppingen, zweten, pijn op de borst, beven, misselijkheid, kortademigheid en duizeligheid.
Stap 4. Vraag de leerkracht van uw kind naar hun prestaties
Kinderen met SAD kunnen moeite hebben zich te concentreren of deel te nemen aan de klas omdat ze doodsbang zijn om beoordeeld te worden of te falen. Activiteiten die interactie of prestatie vereisen, zoals een toespraak houden of zich uitspreken in de klas, kunnen voor hen onmogelijk uit te voeren zijn.
Soms komt SAD samen met andere stoornissen voor, zoals aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) of leerstoornissen. Het is belangrijk om uw kind te laten beoordelen door een medische of geestelijke gezondheidswerker, zodat u precies weet wat het probleem is en hoe u het kunt aanpakken
Stap 5. Overweeg de uitdagingen van het identificeren van SAD bij kinderen
Het herkennen van SAD bij kinderen kan moeilijk zijn, omdat kinderen moeite kunnen hebben om hun gevoelens te uiten en mogelijk handelen als reactie op de angst. Kinderen met SAD kunnen gedragsproblemen hebben of de school gaan missen om met SAD om te gaan. Bij sommige kinderen kan angst geassocieerd met SAD zelfs worden uitgedrukt door uitbarstingen of huilen.
Stap 6. Zoek uit of uw kind wordt gepest
Intimidatie kan de oorzaak zijn van de sociale angst van uw kind of het kan het erger maken. Aangezien het slachtoffer worden van pesten een belangrijke risicofactor is voor het ontwikkelen van een sociale fobie, is de kans groot dat uw kind te maken krijgt met een vorm van intimidatie. Praat met de leerkracht van uw kind en eventuele andere volwassenen die uw kind in de buurt van andere kinderen in de gaten houden om erachter te komen of uw kind mogelijk gepest wordt en maak een plan om in te grijpen.
Methode 5 van 6: SAD beheren
Stap 1. Oefen diep ademhalen
Tijdens perioden van stress kunt u een verhoogde hartslag, zweten, spierspanning en vaak oppervlakkige ademhaling ervaren. Diep ademhalen kan helpen om die negatieve symptomen van stress te verminderen door je zenuwstelsel te helpen reguleren.
- Begin door een hand op je wang en een hand op je buik te leggen.
- Adem diep in door je neus en tel tot 7 terwijl je inademt.
- Adem dan uit door je mond, tel tot 7, terwijl je je buikspieren aanspant om alle lucht uit te ademen.
- Herhaal het proces 5 keer met een gemiddelde van één ademhaling per 10 seconden.
Stap 2. Stop met je negatieve gedachten
Negatieve gedachten kunnen sociale angst verergeren, dus het is belangrijk om jezelf te stoppen als je een negatieve gedachte hebt. De volgende keer dat je een negatieve gedachte hebt, laat het dan niet zomaar voorbij gaan. Neem even de tijd om de gedachte te analyseren en probeer te zien wat de gebreken zijn.
- Een negatieve gedachte kan bijvoorbeeld zijn: "Ik ga mezelf voor gek zetten in het bijzijn van iedereen als ik deze presentatie geef." Als je merkt dat je zoiets denkt, vraag jezelf dan af: "Weet ik dat ik mezelf voor gek zal zetten?" en "Als ik het verpest, betekent dat dan dat mensen zullen denken dat ik dom ben?"
- Uw antwoorden op deze vragen moeten "Nee" en "Nee" zijn, omdat u niet kunt weten wat mensen zullen denken of doen. De meest waarschijnlijke uitkomst is dat je je werk goed zult doen en niemand zal denken dat je dom bent.
Stap 3. Zorg goed voor jezelf
Goed voor jezelf zorgen kan je helpen om te gaan met je sociale angst. Door goed te eten, voldoende te slapen en regelmatig te bewegen, kunt u zich mentaal en fysiek beter voelen. Zorg ervoor dat u goed eet, voldoende slaapt en regelmatig beweegt om u op uw best te voelen.
- Eet een uitgebalanceerd dieet met veel vers fruit en groenten, volle granen en magere eiwitten.
- Zorg voor tussen de 7-9 uur slaap per nacht.
- Oefen drie keer per week 30 minuten.
- Beperk de inname van cafeïne en alcohol.
Stap 4. Overweeg om een therapeut voor geestelijke gezondheidszorg te raadplegen voor hulp
Het kan moeilijk zijn om in je eentje door ernstige angst heen te werken. Als u of een geliefde SAD heeft, overweeg dan om hulp te krijgen van een bevoegde geestelijke gezondheidswerker. Een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan u helpen de oorzaak van uw sociale angst te identificeren en deze problemen te verhelpen.
U kunt ook overwegen om deel te nemen aan een gedragstherapiegroep voor mensen met sociale angst. Deze groepen kunnen u helpen uw zelfvertrouwen op te bouwen en cognitief-gedragstechnieken te leren die uw vermogen om met moeilijke situaties om te gaan kunnen verbeteren
Stap 5. Vraag uw arts naar medicijnen
Medicatie alleen kan sociale angst niet genezen, maar kan in sommige situaties nuttig zijn. Sommige medicijnen kunnen voor uw situatie effectiever zijn dan andere, dus het is belangrijk om met uw arts te praten over uw symptomen en opties.
Veel voorkomende medicijnen voor SAD zijn: Benzodiazepines zoals Xanax; Bètablokkers zoals Inderal of tenormin; Monoamineoxidaseremmers (MAOIS) zoals Nardia; Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) zoals Prozac, Luvox, Zoloft, Paxil, Lexapro; Serotonine-norepinefrineheropnameremmers (SNRIS) zoals Effexor, Effexor XR en Cymbalta
Methode 6 van 6: SAD bij kinderen beheren
Stap 1. Ontdek waarom vroege behandeling belangrijk is
De gemiddelde leeftijd waarop SAD begint is 13 jaar, maar het kan ook bij jongere kinderen voorkomen. Het is gekoppeld aan de ontwikkeling van depressie en middelenmisbruik bij adolescenten. Daarom is het uiterst belangrijk om het advies van een arts in te winnen als u denkt dat uw kind of tiener SAD heeft.
Stap 2. Ga met uw kind naar een therapeut
Een therapeut kan erg behulpzaam zijn bij het bepalen van de bron van de angst van uw kind, wat u zal helpen deze te beheersen. De therapeut kan uw kind ook helpen door middel van exposuretherapie, waarbij het kind geleidelijk aan zijn angsten onder ogen ziet door er in een gecontroleerde situatie aan blootgesteld te worden.
- De kindertherapeut kan u ook advies geven over hoe u uw kind kunt helpen.
- Een andere populaire behandeling is cognitieve gedragstherapie (CGT), die het kind kan helpen negatieve of nutteloze denkpatronen te leren identificeren en beheersen.
- De therapeut van uw kind kan zelfs groepstherapie voorstellen. Dit kan nuttig zijn voor uw kind, omdat hij zal zien dat hij niet alleen is in zijn angsten en dat anderen net als hij worstelen.
- Een gezinstherapeut kan u helpen uw steun aan uw kind kenbaar te maken en met hem samen te werken om zijn angst te beheersen. Dit type therapie is vooral nuttig als de angst van het kind andere gezinsproblemen veroorzaakt.
Stap 3. Ondersteun uw kind
Als u zich zorgen maakt dat uw kind SAD heeft, zoek dan professionele hulp om uw kind te ondersteunen. Forceer uw kind niet om zijn verlegenheid aan te pakken, zoals hem dwingen om te presteren of hem in sociale situaties te dwingen die angst veroorzaken. Doe wat u kunt om uw kind te helpen zich meer op zijn gemak te voelen in sociale situaties.
- Zorg ervoor dat u de gevoelens van uw kind erkent.
- Modelvertrouwen voor uw kind, bijvoorbeeld door ontspannen te zijn in sociale situaties.
- Help uw kind sociale vaardigheden aan te leren, zoals door vriendjes te maken, handen te schudden, klachten te maken etc.
Stap 4. Help uw kind om te gaan met angst
Als uw kind SAD heeft, is het belangrijk om manieren te vinden om uw kind te helpen omgaan met angst. Er zijn verschillende manieren waarop u uw kind kunt helpen met angst om te gaan en een deel van zijn sociale angst te overwinnen. Enkele van de manieren waarop u uw kind kunt helpen, zijn door uw kind te leren ademhalingsoefeningen te doen, uw kind te helpen negatieve gedachten te herstructureren, een kalmerend signaal te geven en zachte aanmoediging te bieden.
- Leer uw kind om te kalmeren door langzaam diep adem te halen. Laat uw kind zien hoe u diep ademhaalt en instrueer uw kind om deze techniek te gebruiken wanneer hij of zij zich angstig voelt.
- Help uw kind zijn negatieve gedachten te herstructureren. Als uw kind bijvoorbeeld iets zegt als "Ik ga morgen mijn boekverslag verknoeien!" reageer met zoiets als: "Als je heel goed oefent, heb je een beter idee van hoe je je boekverslag gaat geven en zul je het goed doen."
- Geef uw kind een afbeelding om als een kalmerend signaal te fungeren. Als uw kind bijvoorbeeld bijzonder nerveus is over zijn boekverslag, kunt u uw kind een kleine foto van uzelf geven en hem opdracht geven deze boven aan de pagina vast te houden. Zo kan uw kind net doen alsof hij het boekverslag aan u voorleest.
- Bied zachte aanmoediging in plaats van uw kind te dwingen deel te nemen aan activiteiten die hem of haar angstig maken. Als uw kind zich bijvoorbeeld niet op zijn gemak voelt om deel te nemen aan een spel met andere kinderen, dwing hem dan niet om mee te doen. Maar als uw kind ervoor kiest om deel te nemen, prijs hem dan rustig en overlaad uw kind met complimenten als u niet bij andere mensen bent.
Stap 5. Vermijd stressvolle situaties niet zomaar
Hoewel het verleidelijk kan zijn om uw kind te beschermen tegen situaties die hem stress of angst bezorgen, kan dit zijn angst zelfs nog erger maken. Het is nuttiger voor uw kind om met uw steun te leren omgaan met zijn reacties op stressvolle alledaagse situaties.
Herinner uw kind er in plaats daarvan aan dat hij in het verleden met succes stressvolle situaties heeft overleefd en dat hij het opnieuw kan doen
Stap 6. Vraag uw arts naar medicijnen
Als de angst van uw kind ernstig is of niet verbetert, kunt u overwegen om met de arts van uw kind te praten over medicijnen die kunnen helpen. Voor sommige kinderen kunnen SSRI's (selectieve serotonineheropnameremmers) effectief zijn bij het verlichten van de angst die door SAD wordt veroorzaakt.
- Vaak voorgeschreven SSRI's voor SAD bij kinderen zijn citalopram (Celexa), escitalopram (Lexapro), fluoxetine (Prozac) en paroxetine (Paxil).
- Venlafaxine HCI (Effexor) is een ander vaak voorgeschreven antidepressivum, maar het is een SNRI (serotonine- en noradrenalineheropnameremmer).
Tips
- Mensen met SAD hebben ook moeite om voedsel te eten in het bijzijn van anderen, omdat ze denken dat de andere mensen beoordelen wat of hoe ze eten.
- Mensen met SAD vinden het moeilijk om te bellen of voicemail in te spreken omdat ze bang zijn dat ze onintelligent of niet indrukwekkend zullen klinken.
