Incontinentie bij mannen is een symptoom van vele andere syndromen en aandoeningen en verdient onderzoek. U kunt neurologische problemen hebben of met uw urogenitale stelsel of een andere dergelijke aandoening. De sleutel om te voorkomen dat het probleem zich opnieuw voordoet, is om te bepalen wat het in het verleden heeft veroorzaakt. Overweeg of er iets nieuws in uw leven is veranderd, zoals een nieuw medicijn, dat dit effect zou kunnen veroorzaken of een extra gewicht dat extra druk op uw blaas zou kunnen uitoefenen. Er zijn enkele algemene preventiemaatregelen die van toepassing zijn op alle gezonde personen, maar als u momenteel mannelijke incontinentie ervaart, is een bezoek aan uw zorgverlener om uw symptomen te bespreken een goede plek om te beginnen.
Stappen
Methode 1 van 5: Stappen ondernemen om toekomstige incontinentie te voorkomen
Stap 1. Identificeer de vormen van incontinentie die u kunt voorkomen
Veel van de onderliggende oorzaken van incontinentie zijn helaas niet onder controle te krijgen. Goedaardige prostaathypertrofie, neurologische aandoeningen, beroerte, prostaat-/blaaskanker, enz. kunnen niet worden voorkomen. U kunt echter stappen ondernemen om uw risico op sommige van deze onderliggende aandoeningen te minimaliseren.
Stap 2. Stop met roken
Een uitstekende manier om uw risico op het ontwikkelen van incontinentie te verminderen, is door te stoppen met roken. De National Institutes of Health meldt dat tot 50% van de gevallen van blaaskanker wordt veroorzaakt door roken. Druk in de blaas veroorzaakt door tumoren leidt tot incontinentie. Als u hulp nodig heeft bij het stoppen, maak dan een afspraak met uw arts, die u kan helpen stoppen. Er zijn voorgeschreven medicijnen om u te helpen, en ze kan u ook helpen bij het vinden van een lokale steungroep.
Stap 3. Afvallen om incontinentie te voorkomen
Als u te zwaar bent, komt er extra druk op uw blaas te staan. Deze extra druk op uw blaas kan leiden tot incontinentie. Hoewel afvallen misschien een ontmoedigende taak lijkt, is het uiteindelijk de moeite waard. Begin meer te sporten en probeer gezond te eten. Andere manieren waarop u kunt afvallen zijn onder meer:
- Zorg ervoor dat u elke dag de juiste hoeveelheid eiwitten, fruit, groenten, magere zuivelproducten en gezonde koolhydraten binnenkrijgt. Uw dagelijkse inname van elke voedselgroep is afhankelijk van uw gewicht, leeftijd en gezondheid. Als u 2.000 calorieën per dag zou moeten consumeren, zou u zes tot acht porties granen, vier tot vijf porties groenten, vier tot vijf porties fruit, 3 – 6 ons eiwit, twee tot drie porties low- vette zuivel en twee tot drie porties vetten en oliën.
- Een trainingsroutine ontwikkelen en hieraan vasthouden. Uw trainingsroutine moet cardiovasculaire training (zoals hardlopen of zwemmen), krachttraining (zoals push-ups of gewichtheffen) en flexibiliteitstraining (zoals yoga of stretching) omvatten.
- Beperk de porties van elke maaltijd die je hebt.
- Kies voor caloriearme snacks zoals fruit en groenten.
Stap 4. Verhoog zink in uw dieet
Onderzoek heeft uitgewezen dat mannen met prostaatkanker 62 – 75% minder zink hadden in kwaadaardige prostaatcellen en dat zink een rol speelt bij de progressie van prostaatcellen naar maligniteit. De aanbeveling is voor zinksuppletie, maar hoeveelheden zijn op dit moment niet duidelijk. Raadpleeg uw arts voor een gezonde hoeveelheid zinksuppletie op basis van de huidige zinkgehaltes in uw dieet.
Stap 5. Verhoog uw inname van lycopeen
Lycopenen zijn krachtige fytonutriënten en antioxidanten waarvan is aangetoond dat ze kanker bestrijden. Vijf van de voedingsmiddelen met het hoogste gehalte aan lycopenen per kopje zijn:
- Guave: 8587 uq
- Watermeloen: 6889 uq
- Tomaten: 7298 uq
- Papaja: 2651 uq
- Grapefruit: 2611uq
Stap 6. Eet meer soja
Enkele recente bevindingen hebben gesuggereerd dat de isoflavonen in soja prostaatkanker kunnen helpen voorkomen. U kunt de hoeveelheid soja in uw dieet verhogen met edamame, sojamelk of tofu.
Stap 7. Voeg meer omega-3 vetzuren toe aan je dieet
Omega-3-vetzuren zijn aanwezig in een breed scala aan vis- en zeevruchtenopties, waaronder zalm, makreel, sardines en zeebaars. Studies hebben aangetoond dat omega-3's beschermen tegen kanker van de borst, dikke darm en prostaat.
Stap 8. Blijf gehydrateerd
Drink gedurende de dag ten minste acht glazen water om aandoeningen zoals urineweginfectie, constipatie en nierstenen die incontinentie veroorzaken te voorkomen. U moet ook overwegen om de meeste van uw vloeistoffen overdag te drinken en de hoeveelheid vloeistof die u 's avonds voor het slapengaan drinkt te beperken.
Stap 9. Oefen getimede mictie
Als u bang bent dat u incontinentie krijgt, kunt u uw blaas tot op zekere hoogte trainen. Plan bepaalde tijden gedurende de dag om het toilet te bezoeken. Dit is een manier om uw blaas te trainen, wat incontinentie helpt voorkomen.
Stap 10. Vermijd eten en drinken dat incontinentie veroorzaakt
Stoffen die tot incontinentie kunnen leiden zijn onder meer alcohol, cafeïne, zure voedingsmiddelen, gekruid voedsel en suiker of kunstmatige zoetstoffen.
- Alcohol is een diureticum, een middel dat ervoor zorgt dat je lichaam vocht verliest. Het irriteert ook de blaas en veroorzaakt incontinentie. Probeer uw alcoholgebruik te beperken tot één glas per nacht of helemaal niet.
- Cafeïne is ook een diureticum. Drink cafeïnehoudende dranken vroeg op de dag of helemaal niet.
Stap 11. Probeer enkele Kegel-oefeningen uit
Kegel-oefeningen zijn een geweldige manier om incontinentie te voorkomen, omdat ze de spieren van je bekkenbodem versterken. Leren hoe je ze correct moet doen, kan een beetje lastig zijn, omdat je je bekkenspieren moet isoleren. Je bekkenspieren zijn de spieren die je gebruikt wanneer je halverwege probeert te stoppen met plassen. U zult uw testikels zien of voelen stijgen wanneer u in uw bekkenspieren knijpt.
Als je je bekkenspieren eenmaal hebt geïsoleerd, knijp ze samen en houd je ze vijf tellen vast en ontspan je vijf tellen. Je doel is om drie keer per dag tien herhalingen te doen
Stap 12. Vermijd diuretica
Een diureticum is een medicijn dat extra vocht in het lichaam afvoert. Dit wordt meestal voorgeschreven aan patiënten met hartaandoeningen. Helaas heeft het ook de neiging om incontinentie te veroorzaken. Er zijn verschillende soorten diuretica: thiazide-, lis-, kaliumsparende en chinazolinediuretica. Herkenbare diuretica zijn onder meer:
- Thiazidediuretica: Clorpres, Tenoretic, Thalitone, Capozide, Dyazide, Hyzaar, Lopressor HCT, Maxzide en Prinzide.
- Lisdiuretica: Lasix en Demadex.
- Kaliumsparende diuretica: Aldactazide, Aldactone, Dyazide en Maxzide.
- Quinazoline diuretica: Zaroxolyn
- Raadpleeg altijd uw arts voordat u van een voorgeschreven medicijn afgaat.
Stap 13. Overweeg spierverslappers te vermijden
Een spierverslapper is een medicijn dat wordt voorgeschreven bij bepaalde soorten spierblessures. Het is misschien niet zo verwonderlijk dat de medicijnen die uw lichaam ontspannen, ook incontinentie veroorzaken. Herkenbare spierverslappers zijn onder meer:
- Valium, Soma, Flexeril, Skelaxin en Robaxin.
- Kalmerende middelen kunnen ook incontinentie veroorzaken.
Stap 14. Identificeer antihypertensiva die incontinentie kunnen veroorzaken
Een antihypertensivum is een medicijn dat wordt gebruikt om de bloeddruk te verlagen. Antihypertensiva kunnen een combinatie zijn van verschillende soorten diuretica. Als u een antihypertensivum gebruikt, vraag dan uw arts naar andere beschikbare medicijnen die incontinentie niet als bijwerking vermelden. Herkenbare antihypertensiva zijn onder meer:
Moduretic, Minizide, Monopril HCT en Accuretic
Methode 2 van 5: Overloopincontinentie behandelen
Stap 1. Zoek naar symptomen van overloopincontinentie
Overloopincontinentie treedt op als gevolg van een obstructie van de uitlaat die vervolgens "overloopt" om incontinentie te veroorzaken. Goedaardige prostaathypertrofie (BPH) is een belangrijke oorzaak omdat de vergrote prostaat tegen de urethra duwt en deze afknijpt wanneer deze door de prostaat gaat. Andere aandoeningen kunnen echter ook de symptomen veroorzaken, waaronder:
- Verhoogde urinaire frequentie
- Urinaire aarzeling (moeite met urineren ondanks dat het nodig is)
- Nocturie (veel 's nachts naar het toilet gaan)
- Verzwakte urinestroom
- Recidiverende urineweginfecties (UTI's)
- Urine-incontinentie
- Soms urineretentie (kan helemaal niet plassen)
Stap 2. Raadpleeg uw arts
Hoewel BPH een van de meest voorkomende oorzaken van overloopincontinentie is, is het niet de enige oorzaak. Raadpleeg uw arts en beschrijf uw symptomen om hem of haar te helpen de juiste diagnose te stellen voor uw specifieke aandoening.
Een tumor in de blaas of prostaat kan ook leiden tot overloopincontinentie, dus uw arts zal waarschijnlijk een screening uitvoeren om deze mogelijkheden uit te sluiten. Tests omvatten een prostaatspecifiek antigeen (PSA)-test van uw bloed, een digitaal rectaal onderzoek (DTE) om te voelen voor prostaatafwijkingen en/of een cystoscopie (een buisje dat via de urethra in de blaas wordt ingebracht om te controleren op een tumor). Als de arts in een van deze gevallen een tumor vindt, zal hij of zij graag een biopsie uitvoeren om te bepalen of deze goedaardig of kwaadaardig is
Stap 3. Identificeer medicijnen die kunnen leiden tot overloopincontinentie
Tijdens uw afspraak zal uw arts ook vragen naar eventuele medicijnen die u gebruikt, omdat sommige ervan als bijwerking kunnen leiden tot overloopincontinentie. Diuretica voor hartproblemen, sedativa en spierverslappers zijn veel voorkomende medicijnen die kunnen leiden tot incontinentieproblemen. Sommige antidepressiva, slaappillen en medicijnen tegen hoge bloeddruk zijn ook in verband gebracht met overloopincontinentie.
- Aangezien veel van deze medicijnen recepten zijn om te helpen bij veel ernstiger problemen dan alleen incontinentie, stop nooit met het innemen van een voorgeschreven medicijn tenzij onder begeleiding van uw arts.
- Hoewel het geen medicijnen zijn, kan overmatige consumptie van koffie, thee, alcohol en vitamine B of C ook leiden tot overloopincontinentie. Uw arts kan een bloedonderzoek uitvoeren om te testen of uw dieet te veel B- en/of C-vitamines bevat.
Stap 4. Vraag naar medicijnen die zijn ontworpen om overloopincontinentie te behandelen
Voor milde tot matige BPH-symptomen zijn er verschillende voorgeschreven medicijnen beschikbaar voor symptoombestrijding, zoals:
- Alfablokkers zoals Hytrin, die niet echt werken om de prostaat te verkleinen, maar de symptomen binnen een paar weken verlichten
- 5-alfa-reductaseremmers zoals Avodart werken om de grootte van de prostaat te verminderen, maar kunnen de symptomen gedurende maximaal zes maanden niet verbeteren
- Cialis, dat oorspronkelijk op de markt werd gebracht voor erectiestoornissen (ED), verbetert ook de symptomen van BPH
- Uw arts kan een combinatie van Avodart en Hytrin voorschrijven om beide voordelen te hebben. Dit is een gebruikelijke, veilige en effectieve aanpak om overloopincontinentie onder controle te houden.
Stap 5. Overweeg chirurgische opties voor ernstige symptomen
Een transurethrale resectie van de prostaat (TURP) is de gebruikelijke procedure voor het verlichten van obstructie van de uitlaat van de lagere urinewegen als gevolg van vergroting van de prostaatblokkering van de blaas. Deze techniek maakt gebruik van een endoscoop om de urethra binnen te gaan en de overmatige prostaatweefsel dat de urethra binnendringt.
- De procedure kan alles gebruiken, van een laser of magnetron tot naaldablatie of fotoselectieve verdamping. Het is minimaal invasief en wordt in veel gevallen als een kantoorprocedure uitgevoerd.
- Het kan over tien jaar een secundaire operatie vereisen vanwege weefselhergroei.
Methode 3 van 5: Stressincontinentie behandelen
Stap 1. Identificeer symptomen van stressincontinentie
Stressincontinentie heeft vaker te maken met lekkende urine dan enkele van de talloze symptomen die gepaard gaan met overloopincontinentie. U kunt de lekkage opmerken wanneer u lacht, hoest, niest, jogt of zware voorwerpen optilt.
Stap 2. Identificeer de oorzaken van stressincontinentie
Verhoogde druk op de blaas als gevolg van obesitas of zwangerschap is de meest voorkomende oorzaak van stressincontinentie. Stressincontinentie kan ook optreden als gevolg van een gebrek aan druk op de sluitspier van de blaas als gevolg van chirurgische complicaties. Operaties die gewoonlijk met deze complicatie worden geassocieerd, zijn onder meer prostaatchirurgie en transurethrale resecties van de prostaat.
Stressincontinentie kan het gevolg zijn van 10-20% van de TURP-operaties of hogere percentages van prostaatkankeroperaties
Stap 3. Raadpleeg uw arts
Uw arts zal uw symptomen onderzoeken en verschillende tests uitvoeren om de beste manier van handelen voor uw geval te bepalen. Voor zwaarlijvige patiënten kan dit testen op metabole stoornissen omvatten, zoals onderliggende schildklieraandoeningen, die de gewichtstoename kunnen hebben veroorzaakt.
Stap 4. Afvallen
Als uw arts concludeert dat uw gewicht onnodige druk op uw blaas heeft uitgeoefend, zal hij of zij u waarschijnlijk aanraden om gewicht te verliezen als primaire behandeling voor de aandoening.
- Dit omvat het overgaan op een gezond, uitgebalanceerd dieet in combinatie met een regelmatige trainingsroutine. Meer informatie vindt u bij Afvallen en Gezond eten.
- Misschien wilt u een diëtist en een personal trainer raadplegen om het beste, gezondste plan voor u te ontwikkelen om gewicht te verliezen.
Stap 5. Gebruik Kegel-oefeningen
Hoewel het vooral bekend staat om het helpen van vrouwen bij het verbeteren van de bekkenbodemspieren na de zwangerschap, kunnen mannen ook Kegels uitvoeren om te helpen bij stress-incontinentie. Voer uit door de spieren aan te spannen die het plassen beheersen. Het kan zijn dat u in eerste instantie moet oefenen door uw urinestraal halverwege de stroom af te snijden om een goed idee te krijgen van hoe de klemmen zouden moeten voelen wanneer u ze doet, afgezien van het daadwerkelijk urineren.
Bal langzaam op elkaar terwijl je tot vijf telt voordat je nog eens vijf tellen gebruikt om langzaam los te laten. Voer Kegels uit in sets van tien tot drie keer per dag
Stap 6. Overweeg opties voor chirurgisch gewichtsverlies
Voor morbide zwaarlijvige patiënten kan hun arts lapband of andere chirurgische opties voor gewichtsverlies aanbevelen. In één onderzoek had 71% van de deelnemers die 18+ BMI-punten (body mass index) verloren als gevolg van een maagbypassoperatie, binnen een jaar na de procedure weer urine-continentie.
Methode 4 van 5: Neurogene blaasincontinentie behandelen
Stap 1. Identificeer de oorzaken van neurogene blaasincontinentie
Plassen vindt plaats door een complexe boog van zenuwen die communiceren met de hersenen en ervoor zorgen dat spieren in de blaas en de omliggende gebieden samentrekken en ontspannen. Als u een neuromusculaire aandoening heeft, zoals multiple sclerose (MS), kunt u verstoringen in deze signalen ervaren, wat resulteert in een neurogene blaas. Mensen die een beroerte hebben gehad, kunnen ook een resulterende neurogene blaas hebben als de spieren die ervoor zorgen dat de blaasspieren samentrekken en ontspannen, worden aangetast.
Stap 2. Raadpleeg uw arts
De meeste mensen met een neurogene blaas zijn al bekend met de onderliggende oorzaken. U moet echter nog steeds uw arts raadplegen voor een positieve diagnose. Uw arts zal u ook het beste overzicht geven van de behandelingsopties en afwegen welke waarschijnlijk het beste is voor uw specifieke situatie.
Stap 3. Probeer fysiek-psychologische therapie-opties
Fysiek-psychologische therapie, ook bekend als getimed plassen, combineert wilskracht en lichaamsbeweging om de incontinentie te helpen behandelen. Dit combineert Kegel-oefeningen (beschreven in de methode over stress-incontinentie) en een mictiedagboek om u te helpen incontinentie-episodes te voorkomen voordat ze optreden.
Een plasdagboek is een dagelijks overzicht van de vloeistoffen die u hebt ingenomen, de tijden en hoeveelheden die u hebt geplast en de gevallen van lekkage. U kunt dit record gebruiken om te bepalen wat de beste tijden zijn om in de buurt van een badkamer te blijven, en ook wanneer u uzelf moet dwingen te gaan, om incontinentie-episodes tot een minimum te beperken
Stap 4. Bespreek de medicatiemogelijkheden met uw arts
Hoewel er momenteel geen medicijnen zijn gericht op de blaassfincter om te helpen bij neurogene blaas, verminderen sommige medicijnen spierspasmen of veroorzaken ze contracties. Uw arts zal helpen bepalen of een van deze klassen medicijnen kan helpen bij uw specifieke geval.
Stap 5. Bespreek chirurgische opties met uw arts
Er zijn verschillende chirurgische opties beschikbaar, afhankelijk van de onderliggende oorzaak van uw neurogene blaas. Uw arts kan bespreken:
- Elektrisch-stimulerende therapie, waarbij elektroden en een kleine stimulator worden geïmplanteerd om de signalen te helpen afgeven die worden verstoord door de beschadigde zenuwen
- Een kunstmatige sluitspier, een manchet die aan de hals van de blaas wordt bevestigd en samenwerkt met een geïmplanteerde pomp en regulerende ballon om de urine op te vangen.
Methode 5 van 5: Een overactieve blaas behandelen
Stap 1. Identificeer de symptomen van een overactieve blaas
Een overactieve blaas (OAB) is een syndroom dat leidt tot een onmiddellijke en onstuitbare behoefte om te plassen. Veel voorkomende symptomen van het syndroom zijn:
- Urinaire urgentie (primair symptoom)
- Urgentie-incontinentie (niet snel genoeg naar het toilet)
- Hoge frequentie van urineren en nocturie ('s nachts opstaan om te gaan)
Stap 2. Raadpleeg uw arts
Uw arts zal u helpen OAB officieel te diagnosticeren als de onderliggende oorzaak. Slechts 2% van de mannen die aan OAB lijden, ervaart regelmatig symptomen van incontinentie, dus uw arts zal andere mogelijke oorzaken willen uitputten.
- Uw arts zal waarschijnlijk een lichamelijk onderzoek uitvoeren, evenals een urineonderzoek bestellen om uw urine te testen en mogelijk zelfs een cystoscopie in gecompliceerde gevallen.
- Bevindingen suggereren ook de overactiviteit van de detrusorspier, die wordt aangetroffen in de wand van de blaas.
Stap 3. Gebruik getimede mictie
De behandeling omvat gedragstherapie met een getimed ledigingsregime. Een getimed mictieregime houdt in dat u op vaste tijden moet plassen, bijvoorbeeld om de vier uur, of u nu echt de behoefte voelt om uw blaas te legen.
- Dit is een omscholingsregime voor de blaas en een vorm van cognitieve gedragstherapie. Proberen de blaas te trainen om op bepaalde tijden te legen om incontinentie te voorkomen.
- Een recent rapport heeft aangetoond dat biofeedback-ondersteunde gedragstherapie (tijdig plassen) superieur bleek te zijn aan farmacologische therapie met oxybutynine of placebo bij patiënten die werden behandeld voor detrusor-instabiliteit.
- Biofeedback is wanneer een patiënt wordt vastgemaakt aan enkele elektroden die hun subjectieve, onbewuste fysiologische reacties meten. Op die manier kunnen ze duidelijk zien wanneer hun lichaam een fysiologische reactie heeft (zoals de drang om te urineren en aan hun behoeften te voldoen) versus een 'vals alarm'. Dit vermogen om feitelijke gegevens te zien in plaats van te raden, verhoogt hun nauwkeurigheid bij het beoordelen van de signalen van hun lichaam.
Stap 4. Vraag uw arts naar mogelijke medicijnen
Er zijn enkele farmacologische interventies, met name Ditropan, dat wordt gedoseerd als tweemaal daags 5 mg of eenmaal daags 5 mg tabletten met verlengde afgifte. Combinatietherapieën, waarbij een combinatie van gedrags-, farmacologische en biofeedback wordt gebruikt, komen vaak voor.
