C-sectie is een afkorting voor keizersnede. Een C-sectie is wanneer de baby rechtstreeks uit de baarmoeder van de moeder wordt verwijderd nadat de arts door de buikwand en door de baarmoederwand heeft gesneden. Dit wordt gedaan als het voor de moeder of baby niet veilig is om op natuurlijke wijze vaginaal te bevallen of als de vrouw ervoor kiest om in plaats daarvan een keizersnede te laten doen. Wanneer u beslist of u een C-sectie wilt hebben, moet u de voor- en nadelen met uw arts bespreken om erachter te komen wat het beste is voor uw situatie.
Stappen
Methode 1 van 2: Evalueren of een C-sectie nodig is
Stap 1. Weeg de risico's van eventuele reeds bestaande gezondheidsproblemen af
Er zijn enkele gezondheidsproblemen die het veiliger voor u kunnen maken of veiliger voor uw baby als u een keizersnede heeft. Om deze reden is het uiterst belangrijk dat uw arts uw volledige medische geschiedenis kent. Omstandigheden die ertoe kunnen leiden dat de arts een C-sectie adviseert, zijn onder meer:
- Als u een hartprobleem heeft waardoor een vaginale bevalling gevaarlijk voor u zou kunnen zijn.
- Als u een hoge bloeddruk heeft, is het daarom belangrijk dat het kind onmiddellijk ter wereld komt. Hoge bloeddruk gerelateerd aan een zwangerschap wordt pre-eclampsie genoemd.
- Als u een infectie heeft die tijdens een vaginale bevalling op uw kind kan worden overgedragen. Voorbeelden zijn genitale herpes en hiv/aids.
Stap 2. Vraag uw arts of de ligging van de baby of placenta een keizersnede vereist
Soms bevindt de baby of de placenta zich in de baarmoeder op manieren die een vaginale bevalling riskanter maken. Onder deze omstandigheden kan de arts een vaginale bevalling afraden.
- Als uw baby in stuitligging of dwars ligt, kan een C-sectie veiliger zijn. Een baby in stuitligging wordt zo geplaatst dat de voeten of billen als eerste naar buiten komen. Een transversale baby ligt in de baarmoeder zodat deze zijwaarts met de zij of schouder eerst in het geboortekanaal komt. Moeders die zwanger zijn van een veelvoud hebben er vaak een die zich niet in de normale positie met het hoofd naar beneden bevindt.
- Als u twee of meer baby's heeft die een placenta delen, heeft u mogelijk een keizersnede nodig om te voorkomen dat een van hen tijdens de geboorte onvoldoende zuurstof krijgt.
- Als u placenta previa heeft, kan een C-sectie nodig zijn. Placenta previa treedt op wanneer de placenta uw baarmoederhals bedekt. Omdat de baby door de baarmoederhals moet om geboren te worden, is het gevaarlijk dat hij wordt bedekt door de placenta.
- Mogelijk hebt u ook een keizersnede nodig als de navelstreng, waardoor de baby zuurstof en voedingsstoffen krijgt, wordt samengedrukt. Dit kan gebeuren als een deel van de navelstreng vóór de baby door het geboortekanaal gaat. Dit is gevaarlijk omdat het betekent dat de zuurstoftoevoer naar de baby tijdens de geboorte kan worden beperkt.
Stap 3. Vraag uw arts of u of de baby een lichamelijke aandoening heeft die een vaginale bevalling bemoeilijkt
Af en toe zijn vaginale bevallingen om mechanische redenen niet mogelijk. Deze kunnen zijn:
- U heeft een gebroken bekken of een ongewoon klein bekken.
- Je hebt een vleesboom in je geboortekanaal waardoor de baby er niet doorheen past.
- Je baby heeft een ongewoon groot hoofd.
- De baby heeft een afwijking zoals omphalocele of gastroschisis (de darm van de baby of andere buikorganen bevinden zich buiten het lichaam), of cystische hygroma (cysten op het hoofd of de nek van de baby), wat een vaginale bevalling gevaarlijk voor hen zou maken.
- U bent aan het bevallen met sterke weeën, maar uw baarmoederhals gaat niet open om de baby door te laten.
- De dokter heeft geprobeerd de bevalling op te wekken, maar dat was niet effectief.
- U had eerder een keizersnede en de incisie die in de baarmoeder is gemaakt, maakt u kwetsbaarder voor een gescheurde baarmoeder. Dit wordt een 'klassieke keizersnede' genoemd. Dit is niet het geval voor alle vrouwen die een eerdere keizersnede hebben gehad. Velen hebben succesvolle vaginale bevallingen na een keizersnede.
Stap 4. Beoordeel of je baby zich goed ontwikkelt
Als uw baby niet genoeg voedingsstoffen en zuurstof krijgt via de navelstreng, groeit en ontwikkelt hij zich mogelijk niet in het juiste tempo. De arts zal de ontwikkeling van uw baby volgen en evalueren of een keizersnede nodig is door:
- De hartslag van je baby meten
- De groei van uw baby meten door de grootte van de baarmoeder te meten van het schaambeen tot de bovenkant van de baarmoeder. Als deze meting niet normaal is voor uw zwangerschapsweken, wordt een echografie gebruikt om de baby te meten.
- De bloedtoevoer naar de baby controleren met een Doppler-echografie.
- Het groeitraject van uw baby meten in de echobeelden.
Methode 2 van 2: Met de dokter praten over de risico's
Stap 1. Vraag uw arts of een keizersnede riskant is voor uw baby
Veel baby's worden zonder complicaties geboren tijdens een keizersnede; er zijn echter risico's waarmee rekening moet worden gehouden. Waaronder:
- Een blessure tijdens de operatie. Dit gebeurt niet vaak, maar het is mogelijk dat de baby gewond raakt door de chirurgische instrumenten als de arts door de baarmoeder snijdt. Vraag uw arts of dit een significant risico is voor uw baby. Kleine snijwonden komen voor in ongeveer 2% van de C-secties.
- Voorbijgaande tachypneu. Dit gebeurt wanneer de ademhaling van de baby de eerste paar dagen van zijn leven te snel is. Het is waarschijnlijker na een C-sectie. Als uw baby mogelijk moeite heeft met ademhalen, bel dan onmiddellijk de hulpdiensten.
- Ademhalingsproblemen. Baby's die vóór 39 weken door een C-sectie zijn geboren, hebben meer kans op longen die nog niet volledig volgroeid zijn. Hierdoor lopen ze een groter risico op ademhalingsproblemen.
Stap 2. Evalueer de risico's voor u
Vrouwen die een keizersnede ondergaan, hebben een langer herstel na de geboorte dan vrouwen die vaginaal bevallen. U loopt ook een hoger risico op complicaties, waaronder:
- Hevig bloeden. Vrouwen die C-secties ondergaan, verliezen vaak meer bloed dan vrouwen die vaginale bevallingen ondergaan.
- Een blessure tijdens de operatie. Af en toe kan de blaas of een ander orgaan in de buurt worden ingepikt wanneer de arts door de buikwand snijdt. Als dit gebeurt, moet de arts mogelijk een extra operatie uitvoeren om de verwonding te herstellen. Als u eerdere keizersneden heeft gehad, vraag dan uw arts naar deze risico's. Ze nemen toe naarmate het aantal C-secties dat je hebt gehad toeneemt.
- Een slechte reactie op de verdoving. Vertel het uw arts als u eerder problemen heeft gehad met anesthesie. Als u na de bevalling ernstige hoofdpijn krijgt als u rechtop gaat zitten of staan, vertel dit dan aan uw arts. Dit kan een reactie zijn op de verdoving.
- Bloedproppen. U loopt een groter risico op bloedstolsels in uw benen of bekkenorganen na een keizersnede dan na een vaginale bevalling. Vraag uw arts wat zij aanbevelen om dit te voorkomen. Uw arts kan u ook aanraden om zo snel mogelijk na de geboorte te lopen om stolling te voorkomen.
- Een infectie. De meest voorkomende gebieden voor infecties zijn de incisie of in de baarmoeder. Controleer uw incisie op tekenen van infectie zoals zwelling, roodheid, toenemende pijn en afscheiding uit de wond. Ga naar de eerste hulp als u tekenen van een baarmoederontsteking heeft, zoals koorts, pijn in uw baarmoeder of een stinkende afscheiding uit uw vagina.
Stap 3. Neem voor het gemak geen C-sectie
Sommige mensen vragen om een keizersnede omdat ze een geschikte datum willen kunnen kiezen. Dit wordt niet aanbevolen, zowel voor uw gezondheid als voor de gezondheid van uw baby. Als u van plan bent meer kinderen te krijgen, loopt u bovendien een groter risico op complicaties tijdens toekomstige zwangerschappen. Dit kan zijn:
- Problemen met de placenta.
- Risico dat het litteken scheurt tijdens een toekomstige vaginale bevalling.
