Vaginisme is een soort vrouwelijke seksuele disfunctie waarbij de spieren van de vagina onwillekeurig samentrekken tijdens pogingen tot geslachtsgemeenschap, wat ongemak en pijn veroorzaakt. Naast het verstoren van een gezond seksleven, kan vaginisme voorkomen dat vrouwen tampons inbrengen of bekkenonderzoeken ondergaan. Oorzaken van vaginisme variëren en zijn het onderzoeken waard voor behandelingsdoeleinden. Hoewel de aandoening schokkend, gênant en stressvol kan zijn, is deze absoluut te behandelen.
Stappen
Deel 1 van 3: Vaginisme identificeren
Stap 1. Neem pijnlijke seks serieus
Het eerste en meest verontrustende symptoom van vaginisme is pijn tijdens een poging tot geslachtsgemeenschap. Verschillende vrouwen ervaren deze pijn anders - het kan voelen als brandend, stekend, aanscherpend, scheurend of alsof je partner "tegen een muur loopt". In veel gevallen zijn de pijn en de onwillekeurige spiersamentrekkingen ernstig genoeg om geslachtsgemeenschap volledig te voorkomen.
- Veel vrouwen ontdekken dit probleem de allereerste keer dat ze proberen seks te hebben. Dit wordt primair vaginisme genoemd
- Andere vrouwen ontwikkelen op latere leeftijd vaginisme, wat secundair vaginisme is. Het is dus belangrijk om dit belangrijke symptoom niet te negeren, alleen maar omdat u in het verleden seksueel actief bent geweest zonder pijn.
Stap 2. Let op andere problemen met vaginale penetratie
Naast pijn tijdens geslachtsgemeenschap, kunnen vrouwen met vaginisme problemen hebben met andere soorten penetratie, waaronder het inbrengen van tampons en bekkenonderzoeken. Andere symptomen zijn ook:
- ongeconsumeerd huwelijk
- aanhoudend seksueel ongemak of pijn na een bevalling, schimmel-/urine-infecties, soa's, IC, hysterectomie, kanker en operaties, verkrachting of menopauze
- aanhoudende seksuele pijn van onbekende oorsprong
- gestopt met ademen tijdens pogingen tot geslachtsgemeenschap
Stap 3. Let op andere spierspasmen
Vaginale spiersamentrekkingen en spasmen zijn de kenmerken van vaginisme, maar sommige vrouwen ervaren ook spasmen in de benen of onderrug. Deze spasmen komen het vaakst voor tijdens pogingen tot geslachtsgemeenschap.
Stap 4. Evalueer uw vermijding van seks
Veel vrouwen met vaginisme vervallen in een patroon van het vermijden van seksuele situaties. Het vermijden van seksuele activiteit of romantische relaties vanwege pijn of schaamte over uw symptomen is een duidelijk teken dat medische hulp moet worden gezocht.
Onthoud dat dit vermijden niet jouw schuld is en wordt veroorzaakt door de onvrijwillige associatie van seks met pijn door je lichaam
Stap 5. Raadpleeg een arts
Maak een afspraak met uw huisarts of gynaecoloog om de mogelijkheid van vaginisme te bespreken. Wees duidelijk over de omvang en ernst van uw symptomen.
Stap 6. Sluit andere voorwaarden uit
Uw arts moet een bekkenonderzoek uitvoeren en eventuele ongemakken of vaginale samentrekkingen opmerken. Bovendien zal hij of zij waarschijnlijk aanvullende tests aanbevelen om andere mogelijke oorzaken van uw symptomen uit te sluiten.
Het vaginisme kan een duidelijke lichamelijke oorzaak hebben, zoals een infectie, verwonding of overgevoelige zenuwen bij de opening van de vagina (vulvodynie uitgelokt)
Stap 7. Vraag een diagnose
Als alle andere mogelijke oorzaken van uw symptomen zijn uitgesloten, kan uw arts u diagnosticeren met primaire of secundaire vaginisme. Bovendien kan uw arts uw aandoening omschrijven als globaal, als het zich voordoet in alle situaties waarbij sprake is van insertie of situationeel, als het alleen in bepaalde situaties voorkomt (zoals pogingen tot seksuele activiteit).
- Helaas worden vrouwelijke seksualiteit en seksuele disfunctie niet volledig begrepen. U kunt medisch personeel tegenkomen dat uw symptomen afwijst of u niet helpt. Wees in dit geval volhardend in het krijgen van een diagnose en behandeling. Als uw arts u niet helpt, raadpleeg dan een andere die ervaring heeft met de behandeling van vaginisme en andere vormen van seksuele disfunctie bij vrouwen.
- Andere mogelijke diagnoses zijn apareunie, een algemene term voor het onvermogen om geslachtsgemeenschap te hebben (waarvan vaginisme één type is), en dyspareunie, wat in grote lijnen verwijst naar pijn tijdens geslachtsgemeenschap.
- Deze diagnoses zullen uw behandeling vooruithelpen en bieden de mogelijkheid om een team van experts samen te stellen.
Deel 2 van 3: De oorzaken van vaginisme begrijpen
Stap 1. Overweeg de rol van angst
Veel vrouwen met vaginisme kunnen hun symptomen herleiden tot gevoelens van angst, angst en stress. Deze kunnen dieper geworteld zijn, of simpelweg gerelateerd zijn aan huidige factoren van het leven, zoals gebrek aan slaap en overmatige werkgerelateerde stress.
Stap 2. Herken onderliggende overtuigingen over seks en seksualiteit
Vrouwen met vaginisme hebben meer kans dan anderen om diepgewortelde negativiteit over seks en seksualiteit te hebben. Deze gevoelens kunnen dateren uit de kindertijd, of ze kunnen verband houden met een bijzonder traumatische gebeurtenis.
Wanneer negatieve onderliggende overtuigingen over seks op jonge leeftijd beginnen, komt een ander potentieel onderdeel van vaginisme in het spel: gebrek aan goede seksuele voorlichting
Stap 3. Begrijp de rol van ervaringen uit het verleden
Geschat wordt dat vrouwen met vaginisme twee keer zoveel kans hebben op seksuele inmenging in de kindertijd als niet-lijders. Gebeurtenissen waarvan wordt gedacht dat ze bijdragen, variëren van milde tot ernstige trauma's, en omvatten het volgende:
- seksueel misbruik door een bekende
- aanranding
- bekkentrauma
- huiselijk geweld
- zeer negatieve vroege seksuele ervaringen met een consensuele partner
Stap 4. Weet dat relatieproblemen kunnen bijdragen
Als u secundair en situationeel vaginisme heeft, kan dit worden veroorzaakt door problemen met een seksuele of romantische partner. Deze problemen kunnen zijn: een gebrek aan vertrouwen, een angst voor betrokkenheid, of een bezorgdheid om te kwetsbaar te worden of jezelf open te stellen voor pijn en teleurstelling.
Stap 5. Houd er rekening mee dat medische aandoeningen en medicijnen een rol kunnen spelen
Een verscheidenheid aan aandoeningen kan de symptomen van vaginisme veroorzaken of verergeren. Dit is met name waarschijnlijk als uw vaginisme verscheen na een periode van normaal seksueel functioneren. Mogelijke medische aandoeningen die kunnen bijdragen aan vaginisme zijn onder meer:
- urineweginfecties en andere urinewegproblemen
- seksueel overdraagbare infecties
- kanker van de geslachts- of voortplantingsorganen
- endometriose
- eileiderontsteking
-
vulvodynie of vestibulodynie
Medische procedures waarbij vrouwelijke voortplantingsorganen betrokken zijn, zoals hysterectomieën, kunnen ook vaginisme veroorzaken
Stap 6. Erken de mogelijke rol van reproductieve mijlpalen
Voor veel vrouwen is het ontstaan van secundair vaginisme gerelateerd aan de bevalling. Dit is waarschijnlijker als het erg moeilijk was of resulteerde in verwondingen aan de geslachtsorganen. Andere vrouwen hebben vaginisme door de hormonale veranderingen en droogheid die gewoonlijk optreden tijdens de menopauze.
Secundair vaginisme kan ook het gevolg zijn van angst om kinderen te krijgen of door een bevalling te gaan
Stap 7. Accepteer een mogelijk gebrek aan duidelijke oorzaak(en)
Sommige vrouwen komen er nooit achter waarom ze vaginisme hebben. Ze hebben geen fysieke oorzaken en geen bekende niet-fysieke oorzaken.
Sommige onderzoeken suggereren zelfs dat symptomen van vaginisme deel uitmaken van algemene afweermechanismen die worden geactiveerd in bedreigende situaties. Dit suggereert dat het niet altijd hoeft te worden gezien als een primair seksuele disfunctie
Deel 3 van 3: Vaginisme behandelen
Stap 1. Probeer counseling
Een therapeut kan nuttig zijn, ongeacht of uw vaginisme wordt veroorzaakt door emotionele of psychologische problemen. Dit komt omdat bewustzijn van de aandoening zelf vaak angst en angst veroorzaakt vóór geslachtsgemeenschap, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat die de symptomen verergert. Gevoelens van depressie, isolement en een lager zelfbeeld zijn ook veelvoorkomende effecten van het stigma van seksuele disfunctie.
- De resultaten van de behandeling zijn veel positiever wanneer de vrouw en haar seksuele partner gemotiveerd, coöperatief en vastbesloten zijn om relatieconflicten te verminderen. Dus de psychologische evaluatie van een paar is een goed begin van de behandeling.
- Als uw vaginisme verband houdt met angstproblemen of een seksueel trauma uit het verleden, kan een therapeut u helpen om met deze problemen om te gaan, zodat u verder kunt gaan.
- Een bepaald type therapie, cognitieve gedragstherapie (CGT), kan voor sommige vrouwen bijzonder nuttig zijn. CGT richt zich op de relatie tussen gedachten en gedrag, en een cognitief gedragstherapeut kan u helpen uw gedachten en gedrag met betrekking tot het vermijden van geslachtsgemeenschap te veranderen.
Stap 2. Vraag naar exposure-therapie
Eén behandeling voor vaginisme wordt exposure-therapie of overstroming genoemd en omvat een geleidelijke desensibilisatie voor penetratie. Door een therapeut ondersteunde blootstelling aan penetratie is een effectieve behandeling, zelfs voor vrouwen met levenslang vaginisme. De technieken voor blootstelling omvatten meestal vaginale penetratieoefeningen met behulp van dilatatoren.
Dit is dezelfde methode die wordt gebruikt voor zelfbehandeling, met de toevoeging van een gids die u kan helpen om zelfstandig verder te gaan met vertrouwen en succes
Stap 3. Zoek een fysiotherapeut
Vraag uw arts om u door te verwijzen naar een fysiotherapeut die ervaring heeft met vaginisme en andere vormen van seksuele disfunctie bij vrouwen. Omdat de spieren van de bekkenbodem zo'n grote rol spelen bij vaginisme, is fysiotherapie een van de beste behandelingsopties. Uw fysiotherapeut kan:
- leer je ademhalings- en ontspanningstechnieken
- u helpen de bekkenbodemspiercontractie te leren om uw bekkenbodemspieren onder controle te houden
Stap 4. Doe Kegel-oefeningen
Kegel-oefeningen zijn ontworpen om u te helpen de spieren van uw bekkenbodem onder controle te houden. Om een Kegel-oefening te doen, span je gewoon de spieren aan die je zou gebruiken om de urinestroom te stoppen, houd je een paar seconden vast en ontspan je dan. Streef ernaar om ongeveer 20 weeën tegelijk te doen, zo vaak als je kunt.
Sommige artsen raden aan om Kegel-oefeningen te doen met een vinger in je vagina (je kunt tot drie vingers werken). Door uw vinger te gebruiken, kunt u voelen hoe de spier samentrekt om de bewegingen ervan beter te beheersen
Stap 5. Overweeg vaginale dilatatoren voor thuisgebruik
Uw arts kan vaginale dilatatoren aanbevelen om thuis te gebruiken. Dit zijn kegelvormige instrumenten die in de vagina worden geplaatst. Ze worden steeds groter, waardoor de spieren van je vagina zich kunnen uitrekken en wennen aan penetratie.
- Om te beginnen, draag naar beneden zoals u zou doen bij een stoelgang. Dit helpt de vaginale opening te vergroten. Steek vervolgens uw vingers (nog niet de dilatatoren) in uw vagina en blijf naar beneden duwen of dragen.
- Wanneer u de dilatatoren begint te gebruiken, laat u ze 10 tot 15 minuten intrekken. De vaginale spieren zullen wennen aan de druk.
- Als u een echtgenoot of partner heeft, kunt u deze persoon vragen om u te helpen bij het inbrengen van de dilatatoren.
Stap 6. Doe seksuele activiteit heel langzaam
Vrouwen met vaginisme moeten geduld hebben en behandelingsopties proberen voordat ze in geslachtsgemeenschap springen. Als u meteen seksueel actief probeert te worden, kunt u pijn of ongemak ervaren, en dit zet u in voor een cyclus van pijn en angst die het vaginisme verergert. Het is van vitaal belang dat u een geduldige, ondersteunende partner heeft.
- Als je seks probeert te hebben, ga dan heel langzaam, gebruik veel glijmiddel en experimenteer om de meest comfortabele houdingen te vinden.
- Artsen suggereren meestal dat vrouwen het penetrerende object vasthouden en het gedeeltelijk of volledig in hun vagina plaatsen, zoals ze hebben gedaan met vaginale dilatatoren. Dit geldt evenzeer voor penissen, dildo's en vibrators.
Tips
- Sommige vrouwen voelen zich zo beschaamd of schamen zich voor hun toestand dat ze geen behandeling voor vaginisme zoeken. Als u zich zo voelt, onthoud dan dat vaginisme niet uw schuld is en dat de aandoening zeer goed te behandelen is. Zoek een sympathieke arts en een goede therapeut en werk aan een gezond seksueel leven.
- Sommige artsen en websites kunnen medicijnen aanbevelen, waaronder lokale anesthetica, om vaginisme te behandelen. Over het algemeen is dit echter geen goed idee: lokale anesthetica zullen externe pijn verdoven, maar ze zullen niets doen om het probleem zelf op te lossen en kunnen het voor u moeilijker maken om de aandoening te overwinnen.
